"အကျည်းတန် ဧကရီ"

Chapter 27

ထန့်ယွင်က ရေခွက်ကိုယူရန်ပြင်လိုက်သော်လည်း လက်များက တုန်ယင်နေသည်။ ရှို့ယောင်က မြင်သွား၍ လက်ငြိမ်အောင် ကူပေးမည်ပြင်လိုက်သော်လည်း ထန့်ယွင်က တားမြစ်လိုက်သည်။

ထန့်ယွင်၏ မျက်ခုံးနှစ်ခုကို ထိလုနီးပါးဖြစ်အောင် တွန့်ချိုးလိုက်မိသည်။ သူက မည်သည့်ခန္ဓာကိုယ်အတွင်းတွင် ရောက်နေသည်ဖြစ်စေ ၎င်းခန္ဓာကိုယ်က မည်မျှ အားနည်းသည်ဖြစ်စေ ရင်ထဲတွင်မူ ထန့်ယွင်က စစ်သည်ပေါင်းများစွာကို ဦးဆောင်ကာ စစ်တိုက်ခဲ့သောထန့်တိုင်းပြည်၏ စစ်သူကြီး ဖြစ်နေဆဲပင်။ ထိုအချက်ကို သူ့အရိုးထဲထိ စွဲမြဲနေ၍ ဖျောက်ဖျက်ပစ်၍ ရတော့မည်မဟုတ်ပေ။ ရေခွက်တစ်ခွင်ပင် သေချာမကိုင်နိုင်ခြင်းကြောင့် ထန့်ယွင် သူ့ကိုယ်သူ အထင်သေးမိလာသည်။

ထန့်ယွင် ကုတင်ခေါင်းရင်းကိုမှီကာ ထိုင်လိုက်သည်။ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ရေခွက်ကိုကိုင်ကာ သောက်ချလိုက်သည်။ ရေအနည်းငယ်က စောင်ပေါ် ဖိတ်သွားသော်လည်း သူ့လည်ချောင်းများက ခြောက်ကပ်မနေတော့ပေ။

" အပြင်မှာ ဘာတွေဖြစ်နေတာလဲ ..."

ရှို့ယောင် ပြောပြလိုက်သည်။

" ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး အရှင်မ... ထန့်ဖေးရောက်လာပြီး အရှင်မကို တွေ့ခွင့်တောင်းနေတာ ကျွန်တော်မျိုးမ ငြင်းတာ မရတာနဲ့ အစေခံချုပ်ကျန်းယွီက သူမနဲ့ ပြောနေကြတာပါ ..."

[ Y/N : ဖေး ဆိုတာ ကြင်ယာတော်ဆိုတဲ့ အဓိပ္ပါယ်ပါ ... ထန့်ဖေးဆိုတာက ဘုရင့်ကြင်ယာတော်ထန့်လို့ ဆိုလိုပါတယ် ]

ထန့်ယွင်က ကုတင်ခေါင်းရင်းတွင် ခေါင်းမှီထားသည်။ ယခုချိန်၌ သူက ထန့်ချမ်ယီကို မတွေ့ချင်ပေ။ သူတို့က ဆွေမျိုးတော်စပ်ကြခြင်းဖြစ်နိုင်သော်လည်း ရင်းနှီးကြသော ဆက်ဆံရေးမျိုး မဟုတ်ပေ။ ထို့အပြင် ထန့်ယွင်က ဘာမှမပြောခဲ့သော်လည်း။ထန့်ချမ်ယီနှင့် ထန့်ဝမ်၏ မပြောဆိုအပ်သောဆက်ဆံရေးကို မည်သည့်အခါကမှ သဘောမတူခဲ့ပေ။

အပြင်ဘက်မှ အသံများက ခဏတာတိတ်ဆိတ်သွားသဖြင့် ထန့်ချမ်ယီ ထွက်သွားသည်ဟု ထန့်ယွင်ထင်လိုက်မိသည်။ ‌သို့သော်လည်း အသံများတစ်ဖန် ဆူညံလာသဖြင့် ကျန်းယွီက ငြင်းဆန်ရ ခက်ခဲနေပုံပေါ်လာသည်။