"အကျည်းတန် ဧကရီ"

1.5K 167 1
                                    

Chapter 58

ထန့်တိုင်းပြည်နန်းတော်အတွင်းမှလူများက အပြင်ဘက်မှ အော်ဟစ်မြည်ကြွေးသံများကိုကြားကြ၍ ထန့်ရှင်း၏ ဝန်းရံထားမှု ကျိုးပျက်သွားပြီဖြစ်ကြောင်း သဘောပေါက်လိုက်ကြသည်။ အစောင့်ရဲမက်များက နန်းတော်တံခါးဖွင့်၍ အသက်သခင်ကျေးဇူးရှင်ကို ကြိုဆိုကြသည်။

နန်းတွင်းအစောင့်ရဲမက်တစ်ယောက်က အပြင်ဘက်မှ ညီလာခံခန်းမဆောင်အထိ တစ်လျှောက်လုံး ပြေးလာသည်။ ဒူးထောက်လျက်လဲကျသွားကာ ဝမ်းသာအားရ ပြောလိုက်သည်။

" အရှင်မင်းကြီး... အမတ်ထန့် ပြန်ရောက်လာပါပြီ... အမတ်ထန့်က ပုန်ကန်တဲ့စစ်တပ်ကို နှိမ်နင်းပြီး နန်းတော်ကိုဝိုင်းထားတဲ့ တပ်ဖွဲ့ကို ထိုးဖောက်ပေးခဲ့ပါတယ်..."

ထန့်ဝမ် မူလက ပျော်သွားသည်။
ကပ်ဘေးကြီးကနေ လွတ်မြောက်သွားပြီဆိုရင် ဘယ်သူက မပျော်ပဲနေမှာလဲ...

သို့ရာတွင် သူ့စိတ်ထဲ အမျက်ဒေါသတစ်ခုကို ချက်ချင်း ခံစားလိုက်ရသည်။ ဤတစ်ချိန်လုံး သာမန်ပြည်သူများသာမက သူ၏ နန်းတွင်းရဲမက်များက ထန့်ရှန်ကို သူတို့ရင်ထဲတွင် ရှိနေကြဆဲဖြစ်သည်။

ထန့်ဝမ်က အရာအားလုံးကို သံသယဝင်တတ်သူဖြစ်၍ ထန့်ရှန်က ယခုအခွင့်အရေးကိုယူပြီး အာဏာပြန်ရအောင်လုပ်ကာ သူ့ထီးနန်းကို လုယူချင်သည်ဟု ထင်လာသည်။ ထို့အပြင် ထန့်ရှန်က ရွှယ်ကျွင်းလျန်၏အမိန့်အရ ရောက်လာရခြင်းဖြစ်သည်။ ထန့်ရှန်က ရွှယ်တိုင်းပြည် ရောက်သွားခဲ့သော်လည်း အသတ်ခံရမည့်အစား အင်အားကြီးစစ်တပ်ကြီးကို ဦးဆောင်ခွင့်ရခဲ့သည်။ သို့ဖြစ်၍ ထန့်ရှန်က မိမိတိုင်းပြည်ကို သစ္စာဖောက်ပြီး ရန်သူတိုင်းပြည်နှင့် လျှို့ဝှက်ကြံစည်လှုပ်ရှားနေကြောင်း ထင်ရှားသည်။

ထန့်ဝမ်က ပို၍တွေးလေ ထန့်ရှန်ကို ပို၍ကြောက်လာလေဖြစ်သည်။ ထိုအချိန်တွင် ထန့်ရှန်က ညီလာခံခန်းမဆောင်သို့ ရောက်ရှိလာပြီး သူ့အနောက်မှ အစောင့်နှစ်ယောက်က ထန့်ရှင်းကို ကြိုးတုတ်ပြီး ဆွဲခေါ်လာသည်။

ညီလာခံခန်းမဆောင်အလယ်တွင် ရပ်လိုက်သော်လည်း ထန့်ရှင်းက ဒူးမထောက်ပဲ အေးစက်စက်သာရယ်လိုက်သည်။

"အကျည်းတန် ဧကရီ"Where stories live. Discover now