"အကျည်းတန် ဧကရီ"

Chapter 69

တွေ့ဆုံခြင်း (ချိုမြိန်ခြင်းတို့ဖြင့်)
Vol 2, Cha-1,2

  အပြင်ဘက်တွင် ရွှယ်ဟုန်ယန်က ထပ်မံရောက်လာပြီး ကျန်းယွီက ရှေ့တိုးကာ ပြောလိုက်လေသည်။

  "အရှင်နယ်စားမင်း၊ နောက်ရက်နည်းနည်းကြာမှ ပြန်လာခဲ့ပါ၊ အရှင်မင်းကြီး ဝမ်းနည်းနေပါတယ်၊ အသင့်ရဲ့အကြံပေးမှုက အသုံးမဝင်ပါဘူး"

  ကျန်းယွီက တိုးညှင်းသည့်အသံဖြင့် ပြောလိုက်လေသည်။

  "နယ်စားမင်းအရှင်မသိလို့ပါ၊ မင်းကြီးက ဧကရီကို အရမ်းသဘောကျတာ၊ အရှင်မင်းကြီးက အဲဒီ့အကြောင်း ထုတ်မပြောပေမယ့် ဒီအစေခံအိုကြီးက ဒီအစေခံအိုကြီးကတော့ အဲဒါကိုသိနေလို့ ဝမ်းနည်းရပါတယ်"

  ရွှယ်ဟုန်ယန်သည်လည်း ဤအမှန်တရားကို သိပါ၏။ ယွီရှင်း ယင်းအား သည်းမခံနိုင်ပေ။ သူပြန်သွားရန်ပြုစဥ် ရွှယ်ကျွင်းလျန်က ကျန်းယွီကို ဝင်ခိုင်းလိုက်သည်ကို ကြားလိုက်ရ၏။ ကျန်းယွီက သိပ်မကြာလိုက်ဘဲ ပြန်လိုက်လာသည်။ရွှယ်ဟုန်ယန်မေးလိုက်ရာ ထိုအရာမှာ အရှင်မင်းကြီးကိုယ်တိုင် ထန့်ယင်းအား စစ်မေးဟူ၏။ ရွှယ်ပြည်ဧကရီ၏သေဆုံးမှုကို ဖုန်ပြည်ကမသိအောင် လုံးဝ ဖုံးကွယ်၍မရပေ။ အထူးသဖြင့် ဧကရီမှာကွယ်လွန်သွားရုံမျှမက ရွှယ်မိဖုရားထန့်ဖေးထံမှ သတ်ဖြတ်မှုကိုခံရခြင်းပင်။

  ဖုန့်မင်က ဤအခွင့်အရေးကို မကျော်သွားနိုင်သည့်တိုင် ဖုန့်တော်ဝင်အမှုထမ်းများက ရွှယ်ကျွင်းလျန်က ထန့်ပြည်ကို သိမ်းပိုက်လိုက်ပြီဟူ၍ တွေးကြသောကြောင့် ဖုန့်ပြည်မှသာ စစ်တပ်စေလွှတ်လိုက်လျှင် တိုင်းပြည်နှစ်ခုကို တစ်ပြိုင်နက်တည်း တိုက်ခိုက်နေသလိုပဲဟုပြောကြသည်။ ဝန်မင်းလုရှီချန်ကဆိုသည်။

  "ဒီအစေအပါးတွေက အခုအချိန်မှာ တပ်တွေကို မစေလွှတ်တာက ပိုကောင်းတယ်လို့ တွေးကြပါတယ်၊ ရွှယ်ဧကရာဇ်က ထန့်ပြည်ကို သိမ်းပိုက်ထားပေမယ့် နောက်ဆုံးမှာတော့ နှစ်နိုင်ငံက အချိန်အတော်ကြာ တိုက်ခိုက်နေခဲ့ကြတာပါ၊ ဒါကြောင့် ထန့်လူမျိုးတွေမှာ စိတ်နှစ်မျိုးနှစ်ထွေရှိနေပါလိမ့်မယ်၊ပြီးတော့ သူတို့ကို ရွှယ်ဧကရာဇ်က ထိန်းချုပ်မှာကိုလည်း လိုလားမှာမဟုတ်ပါဘူး၊ ဒါ့အပြင် ပုန်ကန်မှုပြီးတဲ့နောက် ရွှယ်ဟာ နန်းမြို့တော်ရဲ့အခြေခံအုတ်မြစ်တွေလည်း ထိခိုက်သွားပါပြီ၊ ဒါက အခွင့်အရေးကောင်းပါပဲ၊ ဒါက...."