"အကျည်းတန် ဧကရီ"

Chapter 87

လူတိုင်း တစ်​ယောက်ကို တစ်​ယောက်ကြည့်ကာ ရွှယ်ကျွင်းလျန် ဘာလုပ်ချင်မှန်း မသိကြပေ။ အဆုံးမတော့ သူက လွန်ခဲ့သော ရက်အနည်းငယ်ကပင် ကျန်းဟုန်၏ လက်ဆက်ရန် ကမ်းလင့်မှုကို ငြင်းပယ်ခဲ့ခြင်းဖြစ်ပြီး သုံးနှစ်တစ်ကြိမ် ရွေးချယ်မှုကိုလည်း ဖြုတ်ပစ်ခဲ့သည်။ သူလက်ထပ်ဖို့ ရွေးချယ်မည့် အလှလေးက ဘယ်သူဖြစ်လိမ့်မလဲ။

ဝန်မင်းများကို ခန့်မှန်းခွင့်မပေးပါဘဲ ရွှယ်ကျွင်းလျန်က ဖြည်းဖြည်းချင်း ဆက်ပြောလိုက်၏။

"နယ်လှည့်မှော်ဆရာက ပြောတယ်...အမတ်မင်းထန့်နန်က ရေတို့ရဲ့ အရှင်သခင်ဖြစ်ပြီး ...

အကယ်၍ ကုက ထန့်ယင်းကို ကိုယ်လုပ်တော်တစ်ယောက်နေနဲ့ ကောက်ယူလိုက်မယ်ဆိုရင်...သူက ယောင်နဲ့ ရွှင်းရဲ့ အကျင့်သီလကို ရရှိလိမ့်မယ်တဲ့အိုက်ချင်းတို့ "

(T/N— 'အမွေခံနှင့်ပဏ္ဍိတ:တရုတ်၏အစောပိုင်း မင်းဆက် ဒဏ္ဍာရီ'အရ ဧကရာဇ်​​ယောင်နဲ့ ဧကရာဇ်ရွှင်းတို့ဟာ တရုတ်ရဲ့ ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုကို အကြီးအကျယ် အထောက်အကူပေးခဲ့ပါတယ်တဲ့)

ဤအချိန်တွင် ဝန်မင်းများအနေဖြင့် တီးတိုးစကားမဆိုကြဘဲ မနေနိုင်တော့။ မည်သူကမျှ ရွှယ်ဝမ်က အမျိုးသားတစ်ယောက်ကို လက်ထပ်မည်ဟု မမျှော်လင့်ထားကြ။ထို့အပြင် ယင်းအမျိုးသားက အညံ့ခံထားသည့် အမတ်မင်းတစ်ယောက်လည်း ဖြစ်သေး၏။ အမျိုးသားဖြစ်သည် အမျိုးသမီးဖြစ်သည် မေ့ထားလျှင်တောင် အမတ်မင်း၏ သရုပ်နှင့်တင် ပြည်သူလူထုက လက်ခံနိုင်မှာ မဟုတ်ပေ။

ရွှယ်ကျွင်းလျန်ကတော့ တိတ်ဆိတ်၍သာနေဆဲပင်။ သူက ဘယ်သူများ ကန့်ကွက်ရန်အရင်ဆုံးထလာမလဲဆိုသည်ကို ကြည့်ဖို့ စောင့်နေပေမဲ့ မည်သူက သူတို့၏အမြင်ကို မပြောဝံ့ကြပေ။ ရုတ်တရတ် စစ်မက်ရေးရာ ဌာနမှလူတစ်ယောက်အပြင်မှာ ရောက်လာပြီး ခန်းမထဲသို့ ဝင်ခွင့်တောင်းနေ၏။

စစ်မက်ရေးရာ ကိစ္စနှင့် သက်ဆိုင်သည့် အရေးပေါ်ကိစ္စသာမဟုတ်ပါလျှင် ဘယ်သူကမှ ရွှယ်ဝမ် မနက်ခင်းညီလာခံကျင်းပနေစဥ်တွင် လာရဲမှာမဟုတ်ပေ။ ရွှယ်ကျွင်းလျန်က ဝင်ခွင့်ပြုလိုက်ပြီး ကျန်းယွီ့အား စစ်မက်ရေးရာ အစီရင်ခံစာကို ယူပြီး သူ့ဆီကမ်းစေသည်။