"အကျည်းတန် ဧကရီ"

Chapter 13
အိပ်ယာထက်တွင်စကားဆိုခြင်း
_

—

ရှို့ယောင်မှာ ရေခဲတစ်ပုံးလောင်းချခံလိုက်ရသလို ခံစားလိုက်ရသည်။

"အရှင်မ၊ ဘာလို့ အဲဒီလိုပြောလိုက်ရတာပါလဲ၊ တကယ်လို့ တကယ်လို့ သင်ဒီလိုလုပ်နေရင် ကျွန်တော်မျိုးမ သင့်ကိုလျစ်လျူရှုလိုက်မှ အပြစ်မတင်နဲ့နော်၊ တကယ်လို့ သင်ဒီလိုလုပ်နေရင် အရှင်မင်းကြီး အမျက်ထွက်သွားရင် ဘယ်လိုများလုပ်ကြမှာပါလဲ"

ထန့်ယွင်က သက်ပြင်းချပြီး ဘာမှမပြောပေ။ သနားစရာရှို့ယောင်မှာ သူ့ကိုမှ ခစားနေရသည်။ ဘယ်အစေခံကများ သူတို့ရဲ့သခင် ဒါမှမဟုတ် သခင်မနှစ်သက်ခံရတာကို မလိုချင်မှာတဲ့လဲ။ တကယ်လို့ သခင် ဒါမှမဟုတ် သခင်မသာ နှစ်သက်ခြင်းခံရလျှင် အစေခံ၏အဆင့်အတန်းမှာလည်း မြင့်တက်လာပေလိမ့်မည်။

သို့သော်လည်း ထန့်ယွင်ကတော့ ဧကရီတစ်ပါးမဖြစ်လိုပေ။ သူကထန့်ယွင်သာဖြစ်ချေ၏။ သူသည် စစ်ပွဲတို့၏သခင် စစ်သူကြီး တစ်ကြိမ်ဖြစ်ခဲ့သည်။ အရင်ဘဝက သူသည် ရွှယ်ကျွင်းလျန်၏လက်အတွင်း အသက်ပေးခဲ့ရသော်လည်း ထိုအချိန်မှာပင် သူဓားကိုင်စွဲထားသည့်အချိန်တို့ကို သတိရနေခဲ့သည်။ လက်ရှိသူသည် အမျိုးသမီးတစ်ဦး၏ကိုယ်တွင်း ရောက်နေသည့်တိုင် သူ၏ရန်သူနှင့်အတူ မအိပ်လိုပေ။

ထန့်ယွင်က ငတုံးမဟုတ်​ပေ သူ့အနေနှင့် ရှင်သန်ဖို့ နည်းရှာနိုင်တာ သေချာသည်။ နောက့်ဆုံး ရွှယ်ပြည် မှ လွတ်မြောက်သည့်နေ့အထိ ရွှယ်ကျွင်းလန်နှင့်အိပ်ခြင်းကို သူ၏အောက်ခြေလိုင်းအဖြစ် သတ်မှတ်လိုက်လေသည်။ ထန့်ယွင်အနေဖြင့် အရာအားလုံး ဆုံးရှုံးလိုက်ရလျှင်တောင် ရွှယ်ကျွင်းလျန် သူ့အားမထိနိုင်စေရ။

ထန့်ယွင်က ကုတင်ပေါ် လှဲချကာ မျက်လုံးမှိတ်လိုက်သည်။ ထိုအချိန်တွင် နန်းတော်မှ အစေခံတစ်ဦးအမြန်ရောက်လာကာ သတင်းပို့လေသည်။

"ဧကရီ... အရှင်မင်းကြီး ၊ အရှင်မင်းကြီး ဒီကို လာနေပါပြီ"

ထိုအချိန်တွင် ရှို့ယောင်အေးခဲသွားသည်။ အရှင်မင်းကြီးက သူတို့အားလုံးကို အပြစ်ပေးဖို့ ရောက်လာသည်လား။