Chapter 136
အကယ်၍ ရွှယ်ဟုန်ယန်ကို စေလွှတ်ပါကလည်း သူ့အနေဖြင့် ရေထဲတွင် စစ်ပွဲတစ်ခါမှ မဆင်နွှဲဖူးသဖြင့် စိတ်ချနိုင်မည် မဟုတ်ပေ။ ထိုလူက လုံးလုံးလျားလျား မြေပြင်၌သာ တိုက်ခိုက်သည့် စစ်သားတစ်ယောက်သာ ဖြစ်သည်။ အကယ်၍ ဖုန့်မင်က တစ်ဖက်မှ မြို့တော်သို့ ခိုးဝင်တိုက်ခိုက်ရန် စေလွှတ်လိုက်မည် ဆိုပါက သူက အစောင့်အကြပ် ရှိနေရမည် ဖြစ်သောကြောင့် ရွှယ်ဟုန့်ယန်အနေဖြင့် မြို့တော်ရှိ ကျန်ရစ်သော တပ်များကို ဦးဆောင်ရန် လိုအပ်ပေသည်။
ထန့်ယွင်သည်သာ ရေတပ်စစ်ဆင်ရေးအတွက် သင့်လျော်သည့် တစ်ဦးတည်းသော စစ်သေနာပတိ ဖြစ်ပြီး ရွှယ်ဟုန့်ယန်က မြို့တော်ကို စောင့်ကြပ်ပေးရန် သင့်တော်ပေသည်။ ဤသည်မှာ အဆင်ပြေသည့် တာဝန် ခွဲဝေရေး နည်းလမ်း ဖြစ်၏။
အရှင်မင်းကြီး ခက်ခက်ခဲခဲ တွေးတောနေရသဖြင့် ကျန်းယွီက သူ့ပါးစပ်ပင် မဟရဲပေ။ ထို့ကြောင့် လန်းဆန်းစေသည့် လက်ဖက်ရည် တစ်အိုးလောက် သွားယူရန် အပြင်သို့ ထွက်သွားလေသည်။
သူ ခန်းမထဲမှ ထွက်လာသည်နှင့် ထန့်ယွင်နှင့် တွေ့လိုက်ရသည်။ ထို့နောက် ကျန်းယွီက ထန့်ယွင်ကို နှုတ်ခွန်းဆက်သလိုက်၏။
ထန့်ယွင်က မေးလိုက်သည်။
“အရှင်မင်းကြီး အထဲမှာ ရှိလား…”
“မနက်ပိုင်း ညီလာခံကနေ ပြန်လာတည်းက သူ ပလ္လင်ပေါ်မှာ ထိုင်နေတာ… စကားလည်း မပြောဘူး ငူငူကြီး ထိုင်နေတယ်… ကျွန်တော်မျိုး တကယ့်ကို စိုးရိမ်နေလို့ပါ…”
ကျန်းယွီက ဤကဲ့သို့ ပြန်ဖြေလိုက်သည်။ ထို့နောက် ထန့်ယွင်က စကားတစ်ခွန်းမှ မပြောတော့ပေ။ ခန်းမထဲသို့ လမ်းလျှောက်သွားပြီးနောက် နွေးထွေးသော အခန်းထဲသို့ ဝင်သွားလေသည်။ ထိုစဉ် ရွှယ်ကျွင်းလျန်က မလှမ်းမကမ်းမှ မြေပုံကိုသာ ငေးကြည့်နေ၏။
ထန့်ယွင်က အခန်းထဲသို့ ဝင်သွားပြီး ချောင်းတစ်ချက် ဟန့်လိုက်သည်။ ထိုအခါ ရွှယ်ကျွင်းလျန်က အတွေးထဲတွင် မျောနေရာမှ သတိပြန်ဝင်လာလေသည်။
YOU ARE READING
"အကျည်းတန် ဧကရီ"
FantasyDescription စစ်မြေပြင်တွင် ၁၀နှစ်ကြာပြီးနောက် ထန့်ယွင်သည် သူ၏တိုင်းပြည်ကိုကာကွယ်ရင်း နယ်မြေချဲ့ထွင်နေသည့် ရွှယ်ကျွင်းလျန်နှင့် တွေ့ဆုံခဲ့သည်။ သူကိုယ်တိုင်က သူ့နှလုံးသားကို မြှားဖြင့်ပစ်ကာ အဆုံးသတ်စေခဲ့၏။သူနိုးထလာသည့်အချိန်တွင် အနှီယောက်ျား၏ ရုပ်ဆိ...
