"အကျည်းတန် ဧကရီ"

Chapter 72

ညီအစ်ကိုသုံးဦးက ရွှယ်ကျွင်းလျန်၏ကတိကို ကြားပြီးနောက် သူတို့၏ဒေါသတွေကို ပြန်လည်မြိုချလိုက်လေသည်။ သူတို့က ထန့်ယင်းကို ကိုင်တွယ်ရမယ်ဆိုရင် မကောင်းဘူးလား။ အခြားလူတွေက စိတ်ပျော့လွန်းတယ်။

ရွှယ်ကျွင်းလျန်၏သရုပ်ဆောင်မှုကို ဘေးမှကြည့်ပြီးနေရင်း ထန့်ယွင် စိတ်ထဲမှ နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်သည်။ သူ ရွှယ်ကျွင်းလျန်ကို ဘယ်လိုဆက်ဆံသင့်လဲ။ ယနေ့တွင် ရွှယ်ကျွင်းလျန်၏စိတ်က အတော်လေးနက်နဲကြောင်းကို သူရှာဖွေတွေ့ရှိလိုက်လေသည်။ တစ်ခဏတွင် ရွှယ်ကျွင်းလျန်က ဝမ်းနည်းလျက်ပေါ်လာနိုင်ပြီး နောက်တစ်ခဏတွင် မတူညီ ပြောင်းလဲသွားနိုင်ပြန်သည်။ ယနေ့မတိုင်မှီက ထန့်ယွင်သည် ရွှယ်ကျွင်းလျန်အား လုံးဝသိနေပြီဟု ကောက်ချက်ချခဲ့မိသည်။ ယခုမူ ရွှယ်ကျွင်းလျန်၏နှလုံးသားက အေးစက်နေတာကို မျက်မြင်တွေ့ခဲ့ရပြီးနောက် အမှန်တရားက သိပ်မဝေးတော့တာကို သိလိုက်သည်။

ရွှယ်ကျွင်းလျန်က စကားအနည်းငယ်ကို ထပ်ပြောခဲ့သည်။ အကြောင်းအရာ အများစုက အတိတ်မှအကြောင်းများနှင့် ဧကရီ၏အကြောင်းတို့ပင်။

ဟယ်ညီအစ်ကိုသုံးဦးမှာ ရိုးရှင်းသည့်အတွေးပိုင်ရှင်များသာဖြစ်ရကား ရွှယ်ကျွင်းလျန်စကား၏နောက်ကွယ်တွင် ကွယ်ဝှက်ထားသည့် အဓိပ္ပါယ်ကို လုံးဝနားမလည်ကြပေ။ သို့သော်လည်း ထန့်ယွင်ကတော့ ကောင်းစွာနားလည်၏။ ထိုစကားများက ဟယ်ညီအစ်ကိုသုံးယောက်အား အထင်ကြီးစေရန်အလို့ငှာရည်ရွယ်ပြီး သူတို့ ထန့်ယွင်ကို လုံ့လရှိရှိဖြင့် စောင့်ကြည့်ပေးစေရန်ဖြစ်သည်။ သို့ဖြင့် ထန့်ယွင်အား လွတ်မြောက်ရန်အခွင့်အရေး လုံးဝမပေးစေရန်သာဖြစ်ချေတော့၏။

စကားပြောနေစဥ်တစ်လျှောက်လုံး ဟယ်ညီအစ်ကိုများက ထပ်ကာထပ်ကာ ငိုကြွေးနေကြသည်။ သေချာပေါက်ပင် ယင်းက ဧကရာဇ်နှင့်နောက်လိုက်ကြားမှ ကွာခြားချက်ဖြစ်၏။ ရွှယ်ကျွင်းလျန်က သူများတွေထက် ပို၍ထူးခြားရုံမျှမက သူ၏အတွင်းစိတ်ကလည်း နက်နဲသေးသည်။

နောက်ဆုံးတွင် လူတိုင်း ထွက်ခွာသွားပြီး ရွှယ်ကျွင်းလျန်က သက်ပြင်းချလိုက်သည်။ တစ်ချိန်လုံး နံဘေးတွင်ရပ်နေသည့် ကျန်းယွီကဆိူလာသည်။