Lost in Harry Potter - Vengeance

Timeturner

Al meteen in de eerste weken kwamen we erachter dat Professor Anderling niets teveel had gezegd over het krijgen van meer huiswerk. 

Binnen de kortste keren zag je zwoegende vijfdejaars door de gangen lopen, en je hoorde ze luidkeels hun beklag horen doen over hun professoren. Teddy, Melissa en ik waren daar ook geen uitzondering in. 

Ik moest flink aanpoten bij Transfiguratie, en ik leende Teddy mijn oude aantekeningen voor Toverdranken als hulpmiddel. 

En vaak waren de meeste vijfdejaars na de lessen te vinden in de bibliotheek. Waar mevrouw Rommela te maken kreeg met chagrijnige, gestreste en vermoeide leerlingen.

Teddy had nog geen enkele grap uit kunnen halen, maar hoe vermoeid of chagrijnig hij ook was, als hij Victoire tegen het lijf liep kon je er donder op zeggen dat hij achterbleef om een praatje met haar te maken.

'Slavendrijvers,' mompelde ik, terwijl ik met mijn hoofd op mijn aantekeningen van Bezweringen lag. Ik hoorde Melissa naast me een beamend geluidje maken. 

'Banning valt nog wel mee,' zegt Teddy, die zit te schrijven aan Kruidenkunde, 'Ginny en Harry hebben me nooit verteld dat hun oude vriend zoveel huiswerk in een keer kan opgeven,' hij legde zijn veer even neer, en rekte zich uit, 'die dikke pakkerd kan hij vergeten.'

'Wat weten jullie van kieuwwier?' gaapte Melissa.

'Dat je er kieuwen van krijgt, anders zou het niet zo heten,' zegt Teddy wijselijk. 

'Wacht, ik heb daar het een en ander over opgeschreven,' zeg ik, en kom overeind. 

Tussen mijn stapels huiswerk, ga ik op zoek naar mijn aantekeningen voor Melissa. 

Net als Teddy met zijn hoofd even op tafel gaat liggen om uit te rusten, heb ik het gevonden. 

'Hebbes!' 

Kreunend hoor ik Teddy weer overeind komen. 

'Hier, kieuwwier. Kan gebruikt worden als je voor langere tijd onder water wilt ademen. De gebruiker krijgt kieuwen, en vliezen tussen de vingers en tenen. Op die manier kun je onder water ademen, en sneller zwemmen. Alleen moet je er wel rekening mee houden dat het na een uur weer uitgewerkt is,' las ik voor. 

Toen ik opkeek, zag ik dat zowel Melissa als Teddy dat haastig allemaal op zaten te schrijven. 

Melissa rekte zich uit, pakte alles bij elkaar en stond op, 'lieve schatten, ik ga pitten,' ze zwaaide even, en liep toen de bibliotheek uit. 

Ik zwaaide haar uit, maar toen ik me weer tot Teddy richtte, zat die me grijnzend aan te kijken, met de Tijdverdrijver tussen zijn vingers. 

'Klinkt het al verleidelijk?' vroeg hij, en wiebelde met zijn wenkbrauwen. 

Eerlijk is eerlijk, ik had er inderdaad aan zitten denken, vooral na Anderlings lessen. 

'Alleen omdat je moe bent wil je terug in de tijd?' vroeg ik droogjes. 

'Dat klinkt niet als een "nee",' zegt Teddy hoopvol. 

'Het is een argument,' wierp ik in. 'Als je nu terug gaat in de tijd, ben je nog net zo moe als dat je nu bent.'

'Misschien heb ik wel alsof gedaan.'

Bedenkelijk keek ik hem aan, en ik kon aan zijn gezicht zien dat hij wist dat hij verder was gekomen met zijn krankzinnige idee dan voorheen. 

'Je wilt mee,' zegt hij, hij heeft duidelijk zijn conclusie al getrokken. En ik haat het te moeten toegeven, maar hij heeft wel gelijk...

'Kom op Em, een uurtje maar?' hij keek me lief aan, in de hoop dat hij me daarmee kon overhalen.