Lost in Harry Potter - Vengeance

Nightmares

Verdwaasd kijk ik om me heen als we, hopelijk, weer in onze tijd terecht zijn gekomen. 

'Kom op, laten we wegwezen,' fluistert Teddy. 

Maar ik heb het portret net zien hangen. 

'Teddy-' ik wijs. 

'Ik had geen idee dat die hier hing,' zegt Teddy. 

Anderling geeft leerlingen het liefst gewoon in haar eigen lokaal op hun donder, en straf, dus het is voor het eerst dat Teddy en ik hier zijn. 

'Papa?' ik loop een stukje dichterbij, maar ie dan dat hij zit te slapen. 

'Kom Em, we moeten echt gaan voor er iemand komt!' Teddy wacht niet op een antwoord maar trekt me gewoon mee. 

Het is stil in de gangen. 

'Door dat schilderij weten we in ieder geval dat we weer in de goede tijd zitten,' gaat hij verder. Ik geef geen antwoord. Halverwege onze weg naar de leerlingenkamer, botsen we bijna op Melissa, maar Teddy trekt me net op tijd mee uit het zicht. 

In onze nogal krappe schuilplaats, waarbij we op elkaar gepropt staan, kijkt hij me aan. 

'Em, get a grip!' sist hij me toe, en ik kan zien dat hij boos begint te worden, want zijn haar veranderd langzaam van blauw naar rood. 

'Het spijt me voor je dat hij niet mee kon naar onze tijd! Maar daarover blijven sikkeneuren heeft géén zin!' 

Ik kijk hem aan. 

'Wees blij dat jij je vader tenminste in levende lijve gezien hebt! Ik doe het al zolang ik me kan heugen met foto's en verhalen!' 

Ik bijt op mijn lip, deels om tranen terug te dringen, deels omdat ik weet dat hij gelijk heeft. 

Maar blijkbaar ziet Teddy dat hij een fout begaan heeft, want zijn haar kleurt alweer blauw. 

'Sorry,' mompelt hij, en haalt een hand door zijn haar, waardoor het in de war gaat zitten. 'Ik ben gewoon wat opgefokt. Ik bedoel- nou, we zijn net terug gekomen uit het verleden, met een souvenir-' hij wijst op zijn wang, 'en omdat Vold- Jeweetwel onze Tijdverdrijver heeft, weet ik niet wat er allemaal kan gaan gebeuren.' 

Hij kijkt me aan. 

'Em, zeg tenminste iets! Ik haat het als je zo stil bent.' 

Maar, wat kan ik zeggen?  Niets om hem gerust te stellen. 

Blijkbaar heeft Teddy dat ook in de gaten, want hij gooit het over een andere boeg. 

'Wat bedoelde je vader met "Confronteer Zwarts over de toverdrank"?' 

Ik ben me er terdege van bewust hoe dicht we op elkaar gepropt staan. 

'Ted, hoe knus ik het hier ook vind, achter het standbeeld, samen met jou, vind je het ook goed als ik dat op een andere plek vertel?' zeg ik, met mijn duim over mijn schouder wijzend. 

'Oh Godzijdank, je praat weer!' we lopen naar de leerlingenkamer, die al leeg blijkt te zijn, en ploffen op de bank. 'Vertel.'

Ik ga in kleermakerszit zitten, en kijk hem aan, 'mama is onder invloed van een toverdrank.' 

'Weet je ook welke?' vraagt Teddy. 

Ik knik, 'daar ben ik twee jaar geleden al achter gekomen. Ik kreeg toen van mijn moeder dat mooie boek met al die toverdranken erin?' 

Teddy knikt, 'die sleep je nog steeds overal mee naartoe.' 

Mijn hart zonk me in mijn schoenen toen hij dat zei, 'Ted, onze tassen...' zeg ik.