Lost in Harry Potter - Vengeance

Azkaban

Zonder een woord, trek ik mijn toverstok uit mijn achterzak, en steek hem uit naar Romeo. 

Hij kijkt me even aan, maar neemt dan de toverstok van me aan. 

Teddy volgt mijn voorbeeld. 

Dan worden we beide overspoeld door omhelzingen. 

Ik van mijn moeder, en zelfs Sirius neemt me even in zijn armen. En Teddy word plat-geknuffeld door zijn oma. Maar terwijl ik in mijn moeders omhelzing sta, hoor ik haar waarschuwingen in zijn oor mompelen. 

'Sterkte lieverd,' zegt mijn moeder in mijn haar. 

'Het spijt me,' onderbreekt Romeo ons moment, 'ik moet ze echt meenemen.' Ik maak me los uit mijn moeders armen, en loop, samen met Teddy, met Romeo mee. 

 Buiten blijft hij staan, en steekt zijn armen uit, ten teken dat we gaan verdwijnselen. Vlug leg ik mijn hand op zijn arm, en we verdwijnen in het niets. Waar Romeo geen rekening mee heeft gehouden, is dat ik bij aankomt meteen voorover tegen een boom sta. 

'Ze kan niet tegen verschijnselen,' verklaart Teddy verontschuldigend in mijn plaats, terwijl ze op me staan te wachten. 

'Gaat het wel?' vraagt Romeo voorzichtig aan me, als ik me weer bij hen voeg, en vaagjes knik ik. Hij neemt ons mee het enorme gebouw binnen. 

Het is licht, en behaaglijk warm binnen. Alles dankzij Romeo natuurlijk, die ervoor zorgde dat de Dementors de gevangenis niet meer bewaakten. 

Bij de receptie blijft hij staan, 'dit zijn Teddy en Emma,' verklaart hij simpel. Het meisje achter de balie knikt, staat op, en loopt naar een achterkamertje. 

Daarna verschijnt er een behoorlijk aantrekkelijke schouwer, 'dit zijn ze?' vraagt hij aan Romeo, die knikt. 

'Kan ik ze aan jou overlaten Terrence?' 

De jongen knikt, 'als jullie nog iets bij jullie hebben, wil ik jullie dat vragen nu af te leveren, jullie krijgen het terug als jullie weer naar huis gaan,' zegt hij erachteraan. 

'Oh!' Romeo reikt in zijn gewaad, en haalt daar onze toverstokken uit, 'ze hebben me deze al gegeven.' 

Hij geeft ze aan Terrence, die ze veilig in zijn eigen gewaad stopt, 'prima, dan kunnen jullie meekomen.' 

 Even kijk ik nog achterom, Romeo staat ons na te kijken. Maar als we door een dikke houten deur geleid worden, word hij onttrokken aan het zicht, en kijk ik naar de gang voor me. 

'Hoe oud zijn jullie joh?' vraagt Terrence, die tussen ons in blijft lopen. 

'Vijftien,' en jij?' vraag ik, voor Teddy ook maar iets kan zeggen. 

'Negentien, net afgestudeerd, als de beste van de klas,' hij werpt me even een blik toe, alsof hij wilt zeggen "bij mij hoef je niet eens te probéren te ontsnappen". 

Niet dat ik dat van plan ben. 

'Gefeliciteerd,' zeg ik droogjes. 

Achter zijn rug, werpt Teddy me een vragende bik toe en ik haal even mijn schouders op. 

'Hierin,' Terrence opent de deuren van een lift, en gedrieën stappen we in. 

'Wie zitten er nu allemaal nog in Azkaban eigenlijk?' vraag ik. 

'Dooddoeners, en dan voornamelijk degenen waarvan wij denken dat ze terug zouden kunnen vallen in hun oude gedrag.' 

'Maar Voldemort is dood,' flapt Teddy eruit.