Lost in Harry Potter - Vengeance

Grandma

'Ben je klaar?' ik kijk Fenrir aan, die zijn veters nog aan het strikken is. 

Vlug komt hij overeind, 'ja, ja ik ben klaar.' 

Hij pakt mijn hand, en nadat we de boel opgeruimd hebben, lopen we het bos in, om te verdwijnselen.

'Heb je al een idee waar je wilt zoeken?' vraagt Fenrir, terwijl ik even geniet van de rust om ons heen.

'Villa Malfidus,' zeg ik, zekerder dan dat ik me voel. 

Verbaast kijkt hij me aan, 'dat meen je toch niet? Villa Malfidus was de eerste plek waar hij weer naar terug wilde keren toen we terug kwamen! Maar hij dacht dat dat te voorspelbaar was, dus zijn we naar het oude huis van Potter gegaan, waar hij is opgegroeid.'

Nu kijk ik hem verbaasd aan, 'was dat dat huis?' zeg ik 

En hij knikt, 'niemand zou bedenken dat hij zich daar verscholen houdt.'

'Als je dat straks nou verteld-'

'Als ze me aan willen horen, want jij weet net zo goed als ik dat een groot deel van de mensen binnen de Orde me voor geen meter vertrouwen,' zegt Fenrir.

Ik geef hem even een kneepje in zijn hand, voor ik hem met me meetrek de duisternis in.

Bij het grote hek voor Villa Malfidus komen we weer tevoorschijn. 

Ik loop naar het smeedijzeren hek toe, en duw het voorzichtig open. Alles ziet er nog net zo verweerd en oud uit, als toen ik hier de laatste keer was. 

Even blijf ik staan, dat was met Teddy en papa, bedenk ik me. Dat was de eerste keer dat papa Teddy leerde kennen.

Samen lopen we naar de voordeur. Fenrir pakt de klopper, en laat die een paar keer tegen de voordeur kletteren. Op een kiertje gaat de deur open, en er verschijnt een oog, Narcissa.

'Emma?' haar blik verplaatst zich naar Fenrir, 'en Vaalhaar.' 

Dat komt er een stuk minder enthousiast uit. 

Maar Fenrir glimlacht alleen maar liefelijk naar haar, 'dag, oud collega,' zegt hij met een lichte spot in zijn toon. 

Narcissa kijkt mij weer aan, en doet dan de deur helemaal open. 

'Alleen leden van de Orde kunnen door onze beveiliging heenkomen,' zegt ze.

Ik trek een wenkbrauw op, en ze knikt naar binnen.

 'je vader is een genie met het bedenken van nieuwe spreuken,' zegt ze, en ze doet een stapje opzij om ons binnen te laten. 

Ze werpt Vaalhaar een vuile blik toe, maar geeft verder geen commentaar.

'Hebben jullie honger?' vraagt ze, terwijl ze ons voorgaat. 

Mijn mond zakt open, als ik de binnenkant van het pand zie. 

Het is een licht huis, met veel ramen, die uitzicht bieden op de natuur rondom de villa. Het is me meteen duidelijk dat de villa magisch vergroot is. 

Als we de keuken in komen lopen, kijken veel verschillende gezichten ons aan.

Draco en Lucius herken ik meteen. 

Maar ik zie tot mijn verbazing ook Andromeda zitten, en George. 

Natuurlijk Harry en Ginny. Er zit een vrouw naast Draco die ik niet ken, en een klein jochie zoeft op een kinderbezem door de ruimte. 

Aan het hoofd van de tafel zit een oude vrouw. Haar haren zijn wit, en dun. Nors kijkt ze mij en Fenrir aan.

'Wat moet hij hier!?' ze wijst met een knokige vinger naar Fenrir, 'hij is een verrader!'