Lost in Harry Potter - Vengeance

Exams

Verward kijkt Teddy me aan, 'wat? Maar-hoe kan dat?' 

Ik begrijp er niets van, als Romeo mijn vader weer terug heeft gebracht naar zijn tijd, zou ik ofwel nog steeds gehaat moeten zijn, of ik zou de Terzielers weer moeten zien. 

'Kom Em,' Teddy pakt mijn hand, en trekt me mee de koets in. 

De anderen hebben niks in de gaten gehad van ons kleine onderonsje. Stilletjes kijk ik naar het naderende kasteel.

'Emma! Teddy!' zodra we binnen zijn, komt er opnieuw iemand naar ons toe rennen, deze keer is het Victoire, 'wat leuk jullie te zien!' zegt ze blij. 

'Twee weken maar,' lacht Teddy, 'voor onze SLIJMBAL-examens.'

'Daarna is het vakantie,' zegt Victoire, en geeft hem een duwtje, 'dan hebben we alle tijd van de wereld om leuke dingen te doen!' 

Ze pakt zijn hand, en samen lopen ze de grote zaal binnen. 

'Hebben ze wat?' vraagt Helena verbaasd, en ze kijkt achterom naar mij. 

'Al zouden ze iets hebben, Helena, wat maakt jou dat uit?' zeg ik, en loop langs haar heen naar onze afdelingstafel. 

'Dames en heren!' roept Anderling, 'graag wil ik me richten tot de vijfdejaars in de zaal. Morgen beginnen jullie examens, doe je best, en veel succes!' na die woorden gaat ze zitten, en verschijnt het avondmaal op tafel. Ik schep een bord frietjes voor mezelf op, en pak er een gehaktbal bij. Veel honger heb ik niet op dit moment. 

'Hoe is het met je vriendje?' hoor ik een stem achter me sarcastisch vragen. 

Ik draai me om, Cormac zit me aan te kijken. 

'Ik ken Terrence,' gaat hij door, 'hij werkt net als mijn vader voor het Ministerie. Wist je dat hij in Zwadderich zat?' 

Ik trek een wenkbrauw op, 'wist je dat jij irritant bent?' vraag ik. 

'Je laat je in met de verkeerde Sneep,' zegt Cormac, met een zelfingenomen glimlachje, 'let op mijn woorden.'

'Als je je mond niet houdt, vervloek ik je, let op mijn woorden,' zeg ik kalm, en draai me weer om, om te kunnen eten. 

'Klopt het dan wat de Ochtendprofeet beweerde? Zijn jullie een stelletje?' vraagt Cormac door. 

'Al zou het zo zijn, dan zou jij wel de laatste zijn met wie ik dat zou willen delen!' ik begin nu wel degelijk geïrriteerd te raken, en ik ben dan ook blij als de hele maaltijd afgelopen is. 

Meteen sta ik op, en loop met Melissa samen naar onze leerlingenkamer. 

 'Knoflooksaus,' zegt Melissa, als we voor het schilderij met de kok erop staan, en hij zwaait opzij om ons binnen te laten. 

'Je hebt me in je brieven nooit verteld dat je een jongen aan de haak hebt geslagen?' zegt Melissa, terwijl we gaan zitten. 

'Och,' zeg ik ontwijkend. 

'Ik dacht gewoon altijd dat jij en Teddy uiteindelijk wel een keer bij elkaar zouden gaan komen,' gaat ze onverstoord door, en ze kijkt me doordringend aan. 

Dit is nu al de zoveelste die erover begint. 

'Hoe heet je nieuwe vlam?' vraagt Melissa echter, voor ik haar antwoord kan geven. 

'Terrence, hij werkt in Azkaban, dat is ook waar ik hem heb leren kennen,' zeg ik mat. 

'Is hij een beetje aardig?'

Ik kijk haar aan, 'Melis, ik weet echt wel wie ik wel en niet aardig vind,' glimlach ik. 

'Ja nou,' zegt ze verdedigend, 'je bent mijn vriendin, hij moet je wel verdienen!'