Lost in Harry Potter - Vengeance

Never the Serious One

Op mijn rug drijvend kijk ik naar de wolken die voorbij komen drijven. Het water is koud, en ik voel kippenvel op mijn armen. Maar ik blijf liggen.

'Weet jij wat Jeweetwel van plan is? Behalve proberen mij te pakken?' vraag ik. 

Ik kijk naast me, waar Fenrir drijft. 

'Nee,' zegt hij na een korte stilte.

'En weet je wie dat wel zouden kunnen weten?' vraag ik door.

Het blijft opnieuw even stil. 

'Bellatrix sowieso,' zegt hij uiteindelijk, en even voel ik zijn arm tegen die van mij, voor hij kopje onder gaat. 

Hij schudt zijn hoofd bij het bovenkomen, en druppels water uit zijn haar komen op mij terecht. 

Ik grom, en ga in het water staan zodat ik hem beter aan kan kijken.

'Ik vermoed dat Terrence ook wel het een en ander weet,' geeft Fenrir toe, en ik kan aan hem zien dat hij dat liever niet gezegd had. 

Met een opgetrokken wenkbrauw kijk ik hem aan, 'Asserence weet meer? Weet je dat zeker?'

'Misschien,' zucht Fenrir, die het water uitloopt, en een handdoek pakt. 

Ik volg zijn voorbeeld, en trek zijn vest aan over mijn kletsnatte t-shirt. 

'Dan moeten we hem misschien met een bezoekje vereren,' zeg ik.

'Hebben ze je op je hoofd laten vallen als baby!?' vraagt Fenrir, en hij tikt me tegen mijn voorhoofd, 'hij zit in het Ministerie, en dat behoort nu toe aan Jeweetwel! Waarom denk je anders dat Wolkenveldt ook gevlucht is?'

Ik sla mijn armen over elkaar, 'dat weet ik echt wel, hoor,' zeg ik, 'maar ik heb een plan.'

Fenrir slaat zijn armen over elkaar, en kijkt me weinig overtuigd aan, 'sure.'

'Ik heb wel je hulp nodig.'

'Oh, maar dat ben ik inmiddels gewend,' hoont Fenrir. 

Ik geef hem een klap tegen zijn schouder, 'hé, het is mijn idee, of helemaal niets! Ik wil niet op mijn luie achterste blijven zitten en niets doen! Ik wil weten wat Jeweetwel van plan is, zodat we hem kunnen stoppen! Of, ik, als je te schijterig bent om mee te komen.'

Hij buigt zich naar me toe, en we staan bijna neus aan neus. 

De geur die ook aan zijn vest zit, dringt mijn neusgaten binnen, terwijl hij me aan blijft kijken, 'ik ben geen schijterd, ik gebruik mijn gezonde verstand!' werpt hij in.

'Je hebt anders nog niet gevraagd wat mijn plan precies is,' zeg ik, en kijk hem uitdagend aan. 

Hij gaat weer overeind staan, en kijkt me verwachtingsvol aan, 'nou?'

'Voor we inbreken, stel ik voor dat we een tussenstop maken bij Zweinstein,' zeg ik, en leun tegen een van de bomen, 'ik heb daar nog een voorraadje toverdranken, en die gaan we nodig hebben als we Asserence willen uithoren.'

'En hoe wil je ongezien door Zweinsveld komen? Ik kan je nu al vertellen dat er daar Dooddoeners rondlopen.'

'Het krijsende Krot,' zeg ik. 

Fenrir trekt een wenkbrauw op, 'wat is daarmee?'

'Dat is een geheime gang naar het terrein van Zweinstein,' antwoord ik, 'als we daar doorheen komen, kunnen we vrij ongezien het kasteel binnen komen.'

'Je bent gek, weet je dat?'

Ik haal mijn schouders op.

Hij glimlacht scheef, 'ik mag dat wel. We gaan, morgen. Vannacht is volle maan.'