Lost in Harry Potter - Vengeance

The Minister for Magic

Zo zacht ik kon, landde ik in onze voortuin. Ik had gekeken, maar ze hadden het raam van mijn kamer dichtgedaan. 

Met de bezem in mijn hand, belde ik aan. Meteen hoorde ik gestommel, en toen de deur openging, zag ik mama en Sirius staan. 

Mijn moeder sloeg haar handen voor haar mond, en trok me daarna tegen zich aan in een omhelzing, 'we hebben ons zo zorgen gemaakt!' zegt ze. 'Waar was je in godsnaam?!'

'Ik-eh-Zweinstein,' geef ik toe. 

'Liefje-' meelevend kijkt mama me aan, en legt even haar hand tegen mijn wang, 'we weten dat je het mist schat. Sirius heeft al een boze brief gestuurd naar Anderling.' 

Ik keek Sirius aan, die me niet al te geamuseerd aankeek. 

'Kunnen wij praten?' vroeg hij. 

'Lieverd,' mijn moeder pakte zijn hand, 'laat haar even aankomen.' 

'Laat maar mam,' zeg ik geruststellend, 'ik vind het goed.' 

We lopen de trap op, en Sirius loopt naar zijn werkkamer, daar wijst hij naar een stoel. 

Ik ga zitten, en kijk hem aan, terwijl ook hij op een stoel gaat zitten, 'Emma, wat is er toch met je aan de hand?' vraagt hij. Er is geen woede op zijn gezicht te zien, hij klinkt eerder bezorgd, en teleurgesteld. Ik poer met mijn vinger aan een plakbandje dat ooit op de tafel is achtergebleven, en bijt op mijn lip. 

'Komt dit door Teddy?' ik wil protesterend antwoord geven, maar zie dan de pretlichtjes in Sirius' ogen. 

'Nee,' zeg ik droogjes, 'we zijn vrienden.' 

Hij kijkt me aan met een blik die me verteld dat hij het niet geloofd. 

Ik zucht, 'waarom moet iedereen alles ineens gaan betrekken op Teddy?' vraag ik, een achteloze beweging met mijn vrije hand makend, 'dit heeft-met iets anders te maken. En je zou me toch niet geloven. Net als dat ik niet denk dat de Minister me gaat geloven, als hij nog met me wilt praten.'

'Ik zal het je nog sterker vertellen,' zegt Sirius, en ik kijk hem aan. 'Hij zit beneden in de huiskamer.' 

Verbijsterd kijk ik Sirius aan, terwijl ik een rolletje draai van het stukje plakband dat ik los heb weten te krijgen van de tafel, 'wat?' 

'Hij stond erop hier te blijven,' gaat Sirius door. 

'Oké, en wat zou hij gedaan hebben als ik niet besloten had terug te komen, vanavond?' vraag ik, en schiet het prulletje plakband tegen het raam, waar het even blijft kleven, voor het zielig op de grond valt. Op mijn lip bijtend, begin ik aan het volgende stukje plakband. 

'Dan was hij blijven slapen, op verzoek van je moeder,' zegt Sirius. 

Ik zucht, 'Sirius...'

'Ja?'

'Wat-wat er allemaal gebeurd is-eh- nou- misschien kom ik er wel voor in Azkaban terecht,' ik kijk hem niet aan, en bijt nog steeds op mijn onderlip. 

'Wie heb je liever bij dat gesprek? Mij of je moeder?' vraagt hij. 

'Jou,' ik kijk hem aan. Mama zou het niet aan kunnen horen, als ze weet dat papa hier, in deze tijd is, illegaal. 

Dat antwoord lijkt hem te verbazen, maar hij knikt. 

'Als je me één ding beloofd,' voeg ik eraan toe.

'Wat?'

'Wees-niet té boos?'

Eventjes valt er een stilte tussen ons.