Lost in Harry Potter - Vengeance

What's going on?

'Professor, volgens mij gaat het niet goed met Emma!' Hoor ik vaag een stem zeggen. 

'Zal ik met haar naar de ziekenzaal gaan?' 

Ik word aan mijn hand weggeleid. 

'Emma?' ik kijk op, en kijk recht in de bezorgde ogen van Teddy, 'wat is er toch met je vandaag?' vraagt hij. 

Ik voel tranen branden, en ben even niet in staat antwoord te geven. 

Dat ziet Teddy blijkbaar ook, want hij vraagt niet verder en loopt door. Maar hij, van alle mensen, heeft het recht om te weten wat er aan de hand is. 

'Ik zie de Terzielers niet meer Ted,' zeg ik dan ook. 

Meteen blijft hij stokstijf staan, en draait zich om. 

Hij kijkt me verward aan, 'dat kan niet,' zegt hij. 'Dat-' hij lijkt een logische verklaring te zoeken, maar hij weet net zo goed als ik dat die er niet is. 'Hoe kan dat?' vraagt hij in plaats daarvan maar. 

Ik schud mijn hoofd en haal mijn schouders op. 

'Zou het-' ik zie hem slikken, 'zou het iets te maken kunnen hebben met het verleden?' vraagt hij voorzichtig. 'Eerst vanochtend ineens ook onze tassen die weer terug waren,' voegt hij eraan toe, voor ik antwoord kan geven op zijn vraag. 

'En wat was dat tijdens Waarzeggerij?' hij kijkt me doordringend aan. 

Ik bijt op mijn lip en kijk weg, 'dat-eh-'

'Em, wat zag je?'

'Het Duistere Teken.'

Er valt een stilte tussen ons, en we kijken elkaar aan. Teddy kijkt me verbijsterd en lamgeslagen aan, 'maar-dat zou dan betekenen dat-'

'Voldemort terugkomt? Ja, daar heb ik ook aan gedacht,' zeg ik. 

Met een zucht laat Teddy zich tegen de muur vallen, en leunt ertegenaan. 

'Waarom heb ik Het Duistere Teken dan niet gezien?' vraagt hij zich hardop af, 'we waren beide in het verleden.' 

Ik haal mijn schouders op. 

Hij kijkt me aan, 'moeten we het aan iemand vertellen?' 

'Wie zou ons geloven? Zie je het voor je? "Professor, Teddy heeft een Tijdverdrijver van Harry gestolen, en die bracht ons naar het verleden. Naar de tijd dat Voldemort nog leefde. We hebben vastgezeten bij hem, en zijn gemarteld, omdat hij wilde weten hoe Harry hem zou verslaan".' 

Ik kijk hem aan. 

'Niemand zou dat geloven,' ik sla mijn armen over elkaar. 

'Misschien moeten we een uil sturen naar Harry dan?' stelt Teddy voor, 'hij moet die Tijdverdrijver toch gemist hebben? Als iemand het geloofd is hij het wel. Em, we hebben geen andere keus meer nu.' 

Ik knik, 'oké, we doen het, maar jij schrijft de brief.'

Samen lopen we naar de leerlingenkamer. 

'Wat zetten we erin?' vraagt hij zich hardop af, als we met perkament en een veer en inkt voor ons aan tafel zitten. 

'Je verteld wat je gedaan hebt,' zeg ik. 

'Hij gaat me onterven,' kreunt Teddy, 'hij vermoord me.'

'Beter door Harry dan door Voldemort,' kets ik hem in zijn gezicht. 

'Je bent niet echt een hulp, ik hoop dat je dat beseft,' mompelt Teddy. 

'Ik ben ook niet degene die het nodig vond een Tijdverdrijver te jatten.'