Lost in Harry Potter - Vengeance

Make up

De sfeer in huis was te snijden tussen mij en Sirius. 

Hij wilde niet dat ik mama ook maar iets te drinken zou geven, en ik wist het tot zijn frustratie elke keer voor elkaar te krijgen het drinken dat hij haar wilde geven te "onderscheppen". 

We waren niet bepaald "on speaking terms" met elkaar. Maar we wisten wel hoe we dat niet aan mama lieten merken. Hij was bars tegen me, en vroeg me constant of ik geen betere dingen te doen had, zoals bijvoorbeeld het huiswerk dat ik van Zweinstein toegestuurd kreeg. 

Ik had een lang opstel naar Zwamdrift gestuurd over wat ik gezien had in de bol, en daar had ik tot mijn eigen verbazing een "Uitmuntend" voor terug gekregen. Ik had voor Slakhoorn een essay geschreven over het tegengif voor Amortentia, aangezien ik dat net had gemaakt, ik had hem meteen een klein flesje toegestuurd, en ook daar had ik een "Uitmuntend" voor terug gekregen. 

Het frustreerde Sirius gewoon dat ik mijn huiswerk ook gewoon makkelijk beneden kon maken. 

Het enige dat me en beetje dwars zat, was dat ik niks hoorde van Teddy, en ik had het gevoel alsof hij me ontliep. Tot mijn verbazing had ik wel brieven van Terrence gekregen, waarin hij elke keer vroeg hoe het met zijn favoriete gevangene ging. 

Nu, een paar weken later, besluit ik bij Andromeda op bezoek te gaan. 

Terwijl ik mijn spullen pak, komt mama binnen, 'lieverd?'

'Ja mam?' ik kijk niet om, maar gooi mijn portemonnee in mijn tas. 

'We moeten praten,' zegt mama, en ze komt op mijn bed zitten. 

'Waarover?' ik kijk haar aan.

'Ik heb het gevoel dat er iets met je is,' zegt ze, en kijkt me onzeker aan, 'heeft het- eh- met mijn zwangerschap te maken?' 

Ja, maar dat ging ik haar niet vertellen. 

'Nee,' zeg ik, iets te kortaf, want ik zie haar even fronsen. 

'Ik ben niet dom, Emma-Lily,' zegt ze, 'en ik weet dat er iets met je is.' 

We kijken elkaar aan, ik haar eigenwijs. 

Uiteindelijk zucht ze, 'waar ga je naartoe?'

'Ik ga Teddy opzoeken,' zeg ik, en hijs mijn tas over mijn schouder, 'mag het?' 

'Alleen als je geen huiswerk meer hebt,' zegt Sirius, die tegen mijn deurpost leunt. Hij kijkt me veel te tevreden aan naar mijn zin, maar ik forceer een glimlach, 'ja, natuurlijk.' 

Ik loop langs hem heen en pak mijn bezem uit de kast. 

'Voor het eten terug,' zegt mama streng, en met over elkaar geslagen armen. Ik knik alleen even, en loop naar buiten. Met dat ik wegga, weet ik dat ik Sirius de vrijheid geef mam Amortentia te geven, en hoewel me dat pijn doet, heb ik het gevoel dat ik ook met Teddy moet praten. Hij heeft me nog nooit ontlopen. 

Pas na een half uur vliegen ben ik in de straat waar Andromeda woont. 

Uit mama's verhalen heb ik gehoord dat zij hier ook een tijdje gewoond heeft, met Sirius en Tops samen. Mijn vader was niet welkom. 

Ik zet de bezem tegen de muur naast de voordeur, en bel aan. Ik hoor gerommel en gestommel, een sleutel in het slot, en dan Andromeda die opendoet. 

'Emma!' zegt ze, en een glimlach breekt door op haar gezicht. Ze heeft ons blijkbaar vergeven voor onze stunt. 

'Hey,' zeg ik, met een glimlachje, 'kom binnen, Teddy is er niet maar wil je thee?' Ik knik beduusd, en loop naar binnen. 

'Eh-waar is Teddy. Als ik vragen mag?' vraag ik voorzichtig, terwijl ik Andromeda volg naar de keuken.