Lost in Harry Potter - Vengeance

Fight

'Nou!?' zegt Teddy boos. 

'Laten wij ze maar even laten hè lieverd,' zegt Sirius, hij pakt mijn moeders hand, en samen lopen ze weg. 

'Wat gaat het jou aan of het waar is ja of nee?' vraag ik.

'Hij was je bewaker in Azkaban, Emma!' roept Teddy. 

'Nou en?' ik sla mijn armen over elkaar, 'what's it to you Teddy?' 

Hij ziet er duidelijk gefrustreerd uit, maar geeft geen antwoord. 

Ik kijk hem aan, 'weet je wat, Teddy? Ik ben blij dat ik tenminste met iemand iets leuks heb gedaan!' nu begin ik boos te worden, 'het mag dan misschien uitgelopen zijn op een ramp, Terrence heeft tenminste de ballen om me gewoon op te zoeken! Waar ben jij al die weken geweest, hm? Ik heb jou nergens gezien al die weken! Ik heb hier gezeten, me afvragend of ik je wel moest schrijven, omdat je me negeert. Blijkbaar hoorde ik niet meer in het nieuwe leven dat je nu samen aan het opbouwen bent met Victoire. En ja, ik ben blij voor je, maar nu er iets in de krant staat wat je niet zint sta je ineens voor mijn neus?!' 

Ik gooi mijn bord net iets te hard op tafel, waardoor het breekt, maar het kan me weinig schelen. 

'Weken hoor ik niet eens de simpele vraag hoe het met me gaat. Ik heb gisteren verdomme het Duistere Teken gezien Teddy! En alles dat jouw dwars zit is het feit dat ik met Térrence was? Rot op!' ik kijk weg, en voel tranen in mijn ogen branden, maar ik weiger nu te huilen, waar hij bij staat. 

Er valt een stilte tussen ons. 

Na vijf minuten gaat Teddy aan tafel zitten, ik hoor hem diep in en uit ademen. 

'Hoe gaat het met je?' vraagt hij uiteindelijk stilletjes. 

Ik geef geen antwoord, en blijf staan waar ik sta. 

'Het-het spijt me,' zegt hij uiteindelijk zacht. 

'Wat spijt je?' vraag ik boos.

'Dat ik je genegeerd heb,' zegt hij.

'Is dat alles?'

Ik zie aan zijn gezicht dat hij nu ook weer boos begint te worden. 

'Wat, is dat niet genoeg voor je? Moet ik voor mevrouw op mijn knieën soms?!' 

Het is dat ik mijn toverstok boven heb liggen, anders had ik Teddy nu door de keuken geslingerd. 

'Heb je me niet gehoord?' zeg ik dan ook, 'ik heb gisteren het Duistere Teken gezien! En alles dat ik krijg is een "klopt dit?" terwijl je de foto van mij en Terrence voor mijn neus gooit, hoe zou ik dat anders moeten interpreteren dan?' 

We staan tegen elkaar te schreeuwen, dit is helemaal niks voor ons... 

'Hij is veel ouder dan jij!' roept Teddy. 

Ik kijk hem aan, ongelovig, 'dat is je bezwaar?! Jezus, Teddy! Als ik niet beter zou weten, zou ik verdomme denken dat je gewoon jaloers bent!' 

Teddy knippert met zijn ogen, en zet een stap achteruit, 'ik- ben niet jaloers,' hij schreeuwt niet meer, hij klinkt onzeker. 

'Vertel dat aan die stomme krant van je!' ik pak hem van de tafel en duw hem in zijn handen. 'Heeft je oma je nooit verteld dat ik langs ben geweest voor je?' ga ik door, 'heeft ze je nooit verteld dat ik haar verhalen moest aanhoren over hoe gezellig je het hebt met je vriendinnetje? Mag ik je er aan herinneren dat jij tegen me gezegd hebt dat je me niet in de steek zou laten? Mooie belofte Lupos!' 

Teddy geeft geen antwoord, hij kijkt me alleen aan. 

'Als ik niet meer in je nieuwe leventje pas, had je dat gewoon tegen me moeten zeggen!' verdorie, nu glijden de tranen toch over mijn wangen. 

Ik zie Teddy in beweging komen, op mij af. 

Maar voor hij iets kan doen duw ik hem weg, 'het is beter als je gaat,' zeg ik, nogal kortaf. 

'Nee, Em-'

'Je mag van geluk spreken dat ik mijn toverstok niet bij de hand heb! Ga weg!'

Eventjes nog, voel ik hem naast me staan, maar dan voel ik hoe hij zich omdraait, en niet veel later hoor ik de deur dichtgaan. 

Pas als ik dat geluid hoor, laat ik mijn tranen echt de vrije loop. 

Zachtjes hoor ik de keukendeur open en weer dichtgaan, iemand die zijn arm om mijn schouders slaat. In eerste instantie denk ik aan Sirius, of mama. Maar het is geen van beide. 

'Emma?' met een ruk kijk ik op als ik Terrence' stem herken, en meteen sla ik mijn armen om zijn nek, 'Terrence! Oh mijn god, je bent oké,' zeg ik zacht. 

'Ja natuurlijk,' zegt hij, en ik voel zijn armen om mijn middel. 

Dan kijkt hij me aan, en veegt even een traan van mijn wang, 'wat is er met je?' 

Vlug haal ik mijn handen langs mijn ogen, en veeg de tranen weg, 'niets. Wat eh- wat kwam je doen?'

'Je vragen hoe het met je is, na gisteren,' zegt hij, 'en-je laten weten dat ik oké ben, maar dat had je zelf ook al gezien,' hij glimlacht. 

Ik haal mijn schouders op, 'ik weet nog niet zo goed wat ik van alles moet vinden,' zeg ik stilletjes. 

'Heb je tijd?' vraagt Terrence. 

Ik kijk hem aan, 'waarvoor?'

'Laat me je slechte dag van gisteren goed maken, laten we naar de Wegisweg gaan,' zegt Terrence. 

Twijfelend kijk ik hem aan, 'heb je daar tijd voor dan?' vraag ik verbaasd, 'je bent nog steeds de baas in Azkaban.'

Hij buigt zich iets naar me toe met een glimlach om zijn lippen, 'voor jou maak ik graag tijd, Emma,' zegt hij zacht.