Lost in Harry Potter - Vengeance

Expelled

'Wat fijn dat je ons wakker maakte,' zegt Helena, die haar tas wat verder op haar schouder hijst. 'Ik heb zo diep geslapen.' 

Olivia en Melissa knikken bevestigend. 

Ikzelf geef geen antwoord, ze hoeven niet te weten over de Murmelio die ik over ze heb uitgesproken. 

'Graag gedaan,' zeg ik daarom, een tikje laatdunkerig misschien. We zijn op weg naar de Grote Zaal om te ontbijten. Daarna ben ik van plan te gaan studeren. Je moet toch iets als je in de zenuwen zit. 

Het is druk als we binnenkomen. Blijkbaar hebben meerdere vijfdejaars hetzelfde idee gehad als wij, en zijn vroeg uit de veren, om daarna al hun bakken met huiswerk te gaan maken. 

'Ugh, ik heb zó geen zin in mijn huiswerk voor Kruidkunde,' Helena ploft neer en pakt een stuk toast, 'ik kan al die planten dus echt niet uit elkaar houden hè. Het is groen, het beweegt, schreeuwt of wilt je opvreten, thats it.'

'Ik zie op tegen Dreuzelkunde,' zegt Olivia, 'ik weet alles toch al, hallo, ik heb op een gewone school gezeten voor ik hierheen kwam. Ik ben van Dreuzelouders.' 

Ze kijken mij en Melissa aan. 

'Waar zien jullie tegenop eigenlijk?'

'Transfiguratie,' zeg ik meteen, en schenk een glas melk voor mezelf in. 

'Waarzeggerij,' zegt Melissa. Even kijk ik haar aan, maar ze ontwijkt mijn blik en pakt een eitje. 

'Goedemorgen dames,' Teddy komt aanlopen, samen met het Zwerkbalteam. 

'Hoi,' zeggen we in koor.

'Juffrouw Sneep?'

We draaien ons allemaal tegelijk om, Professor Anderling staat me aan te kijken. 

'Mag ik u eventjes lenen?' ze klinkt nogal koeltjes. 

Zou ze- zou ze het weten? Van de brief die ik gestuurd heb? 

'Eh- ja natuurlijk,' zeg ik. 'Ik zie jullie later,' zeg ik tegen mijn klasgenoten, en loopt met Professor Anderling mee. 

Ik verwacht dat we naar haar kantoortje gaan. Maar-daar lopen we voorbij. 

Verbaasd kijk ik haar aan, 'eh-Professor, mag ik u vragen waar we heen gaan?' vraag ik voorzichtig. 

'Mijn kantoor, juffrouw Sneep,' zegt Anderling, een tikje ijzig. Oké, waar heb ik het aan verdient dat ze zo tegen me doet? Ik bedoel, ik had verwacht dat ze furieus zou zijn, na het krijgen van een brief van Harry, maar dit? Nee. 

'Hoop!,' zegt ze tegen de waterspuwer, waar Teddy en ik een paar dagen geleden nog uit naar buiten kwamen, toen we terug uit de tijd kwamen. 

Oh, dus ze had dit kantoor bedoelt... 

Als we haar kantoor binnen lopen valt me meteen op, dat er een portret mist. 

'Ik ga u niet vragen te zitten,' zegt Anderling echter, voor ik ernaar kan vragen, 'aangezien ik kort tegen u kan zijn.' 

Ik frons, er is hier iets vreemds aan de hand. 

'Waar is mijn vaders portret?' flap ik eruit. 

Een tikje geïrriteerd kijkt ze me aan, 'daar wilde ik het over hebben,' zegt ze kribbig. 'Ik snap niet dat dat abominabele portret hier hing!' 

Ho wacht, abominabele portret? 

Met half open mond kijk ik haar aan, 'pardon?' zeg ik dan ook.