Lost in Harry Potter - Vengeance

Date

Verveeld zat ik op mijn lievelingsstoel tv te kijken. 

De weken sleepten zich voort, en ik begon me, ondanks de bergen huiswerk die ik had, te vervelen. 

Geen streken, nu Teddy besloten had me uit zijn leven te bannen, en geen Melissa die met me kon babbelen. 

Ja, via de uilenpost hadden we natuurlijk wel contact gehad. Maar niet face to face. Ik miste Zweinstein vreselijk. 

'Emma, ga alsjeblieft iets nuttigs doen,' mama komt voor me staan, met over elkaar geslagen armen. 

'Ik héb niks nuttigs te doen,' zeg ik kreunend.

'Geen huiswerk?'

'Ik heb verdomme altíjd huiswerk,' mompel ik zacht, maar helaas voor mij is mijn moeder niet doof. 

'Dan ga je daar maar mee verder.' 

'Mam, ik zweer het je, het huiswerk van Kist is echt het meest saaie dat je je kunt voorstellen!' klaag ik, 'mag ik even een break?' 

Mijn moeder wilt tegen me ingaan, als de bel gaat. 

'Ik ga wel,' zegt Sirius snel, en hij staat op. Ik ben nog steeds blij met het gesprek dat Sirius en ik hebben gehad. 

Hij is mama echt het tegengif aan het geven, maar omdat ze jarenlang Amortentia heeft gedronken, duurt het lang voor het haar systeem uit is, en dat zorgt bij haar voor stemmingswisselingen. Dus haar zwangerschap is een hel, voor ons alle drie. 

'Het is voor jou,' zegt Sirius, terwijl hij weer binnenkomt, en mij aankijkt. 

Ik kijk verbaasd als Terrence in de huiskamer verschijnt. Naast de brieven die we elkaar hebben gestuurd, heb ik hem na het bezoek bij Molly en Arthur niet meer gezien, en mijn hart maakt een salto als ik hem zie staan. Hij ziet er verlegen uit. 

'Eh- kom ik gelegen?' vraagt hij voorzichtig. 

'Ja,' zeg ik snel, 'wat is er?'

'Ik wilde je vragen of je meegaat naar de Zwerkbalwedstrijd tussen Ierland en Schotland? Ik heb twee kaartjes gekregen van mijn werk,' hij houdt twee kaartjes omhoog. Even weet ik niet wat ik moet zeggen. 

'Jij was de eerste aan wie ik moest denken toen ik ze kreeg,' voegt hij eraan toe. 

Achter hem steekt Sirius zijn duim naar me op, en bijna schiet ik in de lach, maar ik weet me in te houden. 

Ik glimlach echter wel, 'dat is lief van je,' zeg ik, 'ik ga graag mee, wanneer is het?'

'Vanavond.'

Ik kijk mijn moeder en Sirius aan, 'mag ik?' 

Mijn moeder slaat haar armen over elkaar, en zie aan haar hoofd dat ze het liefst "nee" zou zeggen, maar Sirius is haar voor. 

'Ga maar,' zegt hij, 'dan ben je er even uit, en hebben wij minder last van je ge-chagrijn.' 

Dat laatste zegt hij met een knipoog. 

'Geef me even, dan maak ik me klaar,' zeg ik tegen Terrence, en vlug ren ik naar boven en kijk in de spiegel. Vlug pak ik een elastiek, en doe mijn haar in een staart. 

Ik pak een lekker warme cardigan en trek die aan. 

'Ja, we kunnen gaan.' 

Geschrokken draait Terrence zich om, als ik ineens weer achter hem sta. 

'Hoe wil je er heen gaan eigenlijk?'

'Mijn bezem staat buiten,' glimlacht hij. Ik doe net of ik niet zie dat hij me even van top tot teen bekijkt.