Bölüm 80

966 39 0
                                    




2 hafta geçti. Geceleri odama teyzemden başkası girmedi. Bunun üzerine Abay böyle bir şeyi ilgi çekmek için söylediğimi zannetti. Serkan'ın günahını mı almıştım... Her neyse. 1 hafta sonra okullar açılacak. Bu süre zarfında ilginç bir şey olmadı. Ali yazmadı. Artık eskisi gibi umursamıyorum. Uzak kalınca insan alışmaya başlıyor demek. Genelde Adalia ile takılıyorum. Abay'la o olaydan sonra fazla takılmadım... Belki beni öldürür diye. Bilemeyiz tabi.

Bazen düşünüyorum da sanırım en kötü yaz tatilimi geçirdim. Belki de en iyisiydi. Bilmiyorum karar veremedim. Teyzemle Serkan pazar alışverişine gittiler. Hafta içleri çalıştıkları için bu gibi mevzuları hafta sonu hallediyorlardı. Bense hafta içi evde takılıyordum. Sıkılıyordum. Arkadaşlarımız yeni yeni İstanbul'a dönmeye başladı.. Her şey ne tuhaf. Zaman akıp gitti ve ben her şeyimi kaybettim. Etrafımdaki çok şey değişti. Yeri geldiğinde yine bir şey olmamış gibi hayatımıza devam etmek zorundayız. Artık eski depresif sancılarımı çekmiyorum. Geceleri düşünmekten uyuyamadığım günleri geride bırakıyorum. Hayal kurmayı bile bıraktım. Ağlamıyorum öyle pek. Belki değiştim. Gülmüyorum da. Yemek yiyorum. Hatta tek zevkim şu sıralar. Sosyal hayatım pek yok. Ama zamanla oda düzelir. Odama da kapanmıyorum. Belki tek başıma kalmak istemiyorumdur şu sıralar. Teyzem ve Serkan'la takılıyorum. Onlarla sohbet ediyoruz. Gülüşüyoruz. Herkes iyi. Herkes normal. O günden sonra herhangi bir çılgınlık yapmadım desem yalan olur. Kendime sigara paketi aldım. Komidinin çekmecesinde saklıyorum. Geceleri herkes yattıktan sonra zehirleniyorum. Yaptığım tek çılgınlık bu..

Değişmeyen tek gerçek kendimi her gün yorgun hissetmem...

Teyzemler döndüğünde ben televizyon izliyordum. Onlara yardım ettim. Poşettekileri mutfağa yerleştiriyorduk. Onlar da pazarda olan biteni anlatıyordu. Kavga mı çıkmış bir şeyler olmuş. Derken telefonum çaldı.

'' Efendim ? '' arayan Sezen.

'' Serin napıyosun  ? ''

'' Evdeyim öyle takılıyorum. Sen ? ''

'' Bizimkilerle yarım saate potada toplanıcaz gelsene ''

'' Okey ''

Yarım saate hazırlanıp çıkıyorum. Potaya geldiğimde herkes bankta toplanmış gülüşüyorlardı. Ceyhun, Mehmet, Gamze , Sezen hatta Melis ve tanımadığım bir kız daha. Yanlarına gittiğimde sarıldım hepsine tek tek.

Mehmet her zamanki gibi laf atmaktan eksik kalmıyordu.

'' Zayıfladın mı sen ? ''

'' Bilmem '' 

'' Çok zayııııflaamıışşssınn kızıım '' diye Gamze onaylar biçimde oda lafa atladı .  Daha sonra tatillerinden bahsetmeye başladı herkes. Onlar anlatıyor ben dinliyordum. Gülüştüklerinde ben de gülüyordum. Mehmet'le Melis hala çıkıyorlar. Diğer kızda Melis'in kuzenimiymiş neymiş. Şu an onlarda kalıyormuş. Malum tatil daha bitmedi. O kızda bizim yaşlarımızda bi kız. Adı Aslı. Millet sohbeti koyulaştırmışken ,

'' Sen nasılsın ? '' diye soruverdi Ceyhun.

'' Nasıl görünüyorum ? ''

'' İyi olmaya çalışır gibi.. ''

'' Öyle işte. ''

'' Ali'yle konuşuyor musun ? ''

'' Cıks sen ? ''

'' Konuşuyoruz Facebook'tan. En son geçen hafta konuştuk işte. '' Bunları duyduydukça derine gömmeye çalıştığım acılarım gün yüzüne çıkıyor. Benim mesajıma cevap vermeye zahmet etmediğini anlıyorum. Canım daha çok yanıyor.

Fark ettirmemeye çalışarak ,

'' Nasılmış ? '' diyorum.

'' Alışmış. Okulu başlamış burasıyla orası bir değil tabi. Gidip geliyomuş . ''

'' Nermin teyze ? ''

'' Oda ameliyat olmuş. İyi geçmiş ameliyat ama tedaviye devam ediyorlarmış tabi .'' 

Kafa sallayıp , merakımı giderdikten sonra kalkmak için müsade isteyip evin yolunu tutuyorum.





Rahatlamak için banyoya girdim. Her ne kadar yaz mevsiminin sonlarına doğru gelsekte havalar çok sıcaktı. Ilık bi banyo iyi geldi. Odama geldiğimde bornozla yatağa uzandım. Biraz düşündüm. Ali beni istemiyordu artık. Kendimi bunaltmak istemedim ve üstümü giyinmeye karar verdim. İç çamaşırlarımı giydikten sonra kapı bir anda açılmıştı. İşte şimdi fena sinirlenmiştim.O tepkiyle sadece '' Oha !'' dedim. Serkan'la karşılıklı bakışıyorduk. Bir an panik yapıp kapıyı geri kapamasını beklerdim ama gerzek gerzek suratıma bakıyordu. Sesimi yükselterek,

'' Ne bakıyosun be , çıksana ! '' diye bağırdım. Ve bornozumla yamuk yumuk üstümü kapattığımı o an fark ettim. O da çıktı. Kalbim yine deli gibi çarpmaya başlamıştı. Bu olaydan sonra artık her şey bir bir patlak verecek gibiydi.

SERİN (askıda)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin