Bölüm 47

2K 56 0
                                    

Gün yeni aydınlanmıştı... Oda serin.. Hafif loş... Gözlerimi tekrar kapattım... Biraz öyle kaldım. Her tarafım buz gibiydi. Kanım çekilmişti... Gözlerimi araladım.. Kafamı çevirdim. Yüz üstü yatıyordu. Sırtı açıktı. Sırtındaki kızarıklıkları görünce kafamı kaldırdım. Evet tırnak izlerim yol haritası gibiydi. Bi kaçı kanamıştı. Ayaklandım ve çamaşırımı giydim. Pantolon ve bluzumu de tekli koltuktan alıp giydim. Her şeyi toparlayıp tuvalete girdim. Aynadaki ben. Öyle 10 dakika gözlerimin içine baktım. Suratımı yıkadım.. Tam çıkacakken vazgeçtim ve dolabı açtım. Havlu vardı. Bütün kıyafetlerimi geri çıkartıp banyoya girdim. Suyu açtım. Kaynar sudan dumanlar çıkıyordu. Bense altında hıçkırıklarımı tutmaya çalışarak ağlıyordum. Derimi yakıyordum. Pişman mıydım? Dün değil, o an değil.. Şuan kendimden utanıyordum... Şuan gerçekten iğreniyordum.. Ona nasıl bakacağımı düşünüyordum. Suratımı  ona nasıl çevireceğimi, gözlerimi gözlerine tekrar nasıl dikeceğimi düşünüyordum. Eski ben değilsem Ali yine beni sever miydi? Şuan yapabildiğim sadece kendimden iğrenmek... Ağlamalarımı sonlandırdığımda banyodan çıkıp havluya sarıldım. Buhardan aynada kendimi göremiyordum. Aynayı silip yine kendime baktım.. Kurulanıp kıyafetlerimi tekrar giydim.. Eve gitmek istiyordum ama yarın yola çıkacaktık. Bir yolunu bulup eve gitmeye ikna etmeliydim.. Saçlarımı havluyla kurulayıp çıktım. Sessizce odaya girdim. Hala uyuyordu. Aşağı indim. Henüz kimse uyanmamıştı. Diğer günlerde olduğu gibi ilk kalkan şömineyi yakacaktı , bende öyle yaptım. Banyo yaptığım için şöminenin yanından ayrılmıyordum. Her tarafım buz gibiydi. Saat 7.. Saat 8... 9, 10..

 İçerden tıkırtılar geliyor.. Ceyhun banyodan çıkıp salona geldi. Beni şöminenin yanında görünce şaşırdı. Tereddüt ederek ''Günaydın '' dedi. Yanan ateşe bakarak  '' Günaydın '' dedim. Dizlerimi kendime çekmiş öyle sallanıyordum.

'' Kaçta kalktın ?'' dedi Ceyhun.  Cevap vermedim. Hala tepemde dikiliyordu. Ne düşünüyordu. Dışardan anlaşılıyor muydu yoksa ? 16 yaşında lise 1 e giden bir kız (aksiliklerden 1 sene geç ) kendinden olgunca her şeyi farkında olan başka bir çocukla zevke gelmişti. Alnımda ne yazıyordu da bu çocuk hala bana bakıyordu..

'' Ben kahvaltı hazırlayayım..'' Ardından mutfak yerine Mehmet'in odasının kapısı açılıp kapandı.. Saat 11' de Sezen indi. Beni öyle görünce ''Günaydın'' deyip koltuğa uzandı. Ardından Gamze geldi. Mutfağa geçti. Ceyhun odadan çıkıp Sezen'i çağırdı. Ateşi izlerken etrafta olan bitenden haberdardım. Onlar mutfağa gidip bir şeyler hazırlıyordu. Mehmet koşar adımlarla odadan çıkıp yukarıya çıktı. Kapı açılıp kapanma sesinden sonra salon yine sessizdi. Kızlar neyim olduğunu anlamamışlardı . Tabi Ceyhun söylemediyse. Ama Mehmet'e

''Bu kız kafayı yemiş salonun köşesinde sallanıyor '' demiş galiba ki Mehmet hışımla yukarı çıktı.. 15 dakika sonra Ali'yle ikisi indi. Ali beni şöminenin yanında görünce yanıma diz çöktü. Omuzlarımdan tutup kendine çevirdi. Sallanmam durmuştu. Bana bakıyordu. Kendine doğru çekip sıkıca bastırdı.Göğüs kafesinin içine gömmek istiyormuşçasına sarıldı.. Ben hıçkırıklarla ağlamaya başlayınca tabi ki mutfaktakiler de dahil olmak üzere tepemize dikildi. Ali bir yandan saçlarımı seviyor bir yandan beni sıkıyordu. Kafamı kaldırıp ona baktığımda ağlamıştı. Gözleri kan çanağı gibi olmuştu. Beni kaldırıp yukarı götürdü. Diğerleri hiçbir şey söylemedi. Odaya girip kapıyı kitledi. Beni koltuğa oturtup diz çöktü. Ellerimi sıkıca tutup gözlerime bakıyordu. Kızarmış gözleriyle..

'' Seni asla bırakmayacağım .. ''

             1 saat odada dizlerimi kafasını koymuş şekilde durduk. Kendimi toparladım. Kafasını kaldırdı. ''Özür dilerim.''

 Niye özür diliyordu ki ? Ben engel koymamıştım. Pişman mıydım bilmiyorum ama ona olan sevgim bir nebze azalmamıştı. Çocuklara kavga ettiğimizi ve ayrıldığımızı söylemiş. Benim depresif sancılarım bu yüzden diye düşüneceklerdi. Tabi ayrıldığımızın dakikası tekrar barıştığımızı da görmüşlerdir. Biz sevişmiştik. 

Ne kadar hızlı bir ilişki. Gerçek anlamda öyleydi... Ben tamamen yanlış bir insandım.

''Eve gitmek istiyorum.'' dedim..

''Gidelim Bal..''

SERİN (askıda)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin