SERİN (askıda)

Bölüm 84

O olaydan sonra teyzemin bağırışlarını , dayımın nutuklarını dinlemek zorunda kaldık. Bütün gece merak edip bize ulaşamadıkları için haklı olabilirlerdi. Abay'la birbirimize bakıp sırıtıyorduk ama bence güzel bi çılgınlıktı. Bu arada okullar başladı. İlk hafta bitmek üzere. Yavaş yavaş düzene oturuyor her şey. Serkan konusu şimdilik Abay'la aramızda sır. Adalia 9. sınıfa başladı. Tenefüslerde onu yalnız bırakmamaya çalışıyorum. Gerçi oda sınıfından yeni arkadaşlar ediniyor. Kapıma kilit takıldı. Kurtarıcım sağ olsun. Artık geceleri bi nebzede olsa rahat uyuyorum.

*

2. hafta,

Her şey daha karmaşık hal almaya başladı. Bi gece kapım yine zorlandı. Ama açılmadı. Serkan rutin kontrollerini yapamadığı için hayal kırıklığına uğramış olmalı. Pazartesi'nin sendromu neyse ki okul  çıkışı bitmişti.

Eve Mehmet, Sezen , Abay , Ceyhun ve Adalia olmak üzere topluca dönüyorduk. Apartmanın önüne geldiğimizde vedalaştım herkesle. Ceyhun benimle konuşmak istediğini söyledi. Yine Ali hakkındadır diye düşünmedim tabi ki bu sefer. Ceyhun'un bana ilgisi vardı. Hayat çok garip. Ali'nin uzaklaşma sebebini iyi bi nedene yani Ceyhun'a bağlamayacağım tabi ki. Çünkü ona karşı arkadaşlıktan başka bir şey hissetmiyorum. Ceyhun'u nazikçe reddedip ''Sonra konuşalım '' dedim. Eve girip kendimi yatağa attım. Zaman her şeyin ilacı. Yavaş yavaş yaralarım kapanıyor derken bir şey beni dürttü. Bilgisayarı açtım. Tabiri caizse ateş beni çağırıyor gibiydi. Halbu ki ne saçma bi tabiri caizmiş.Öylede oldu. Facebook'ta Ali'nin  etiketlendiği bi fotoğrafı gördüm. Bi kızla.. Samimi.. Kızın profilinde dolaştığım zaman sevgilisi olduğu kanısına vardım. İçim acıdı tabi ki. Yaralarım kapanmaya çalışırken yine yarıldı ortadan ikiye. İlk aşklar zor unutuluyormuş bunu anlıyorum.

Uzun süre düşündüm. Ben ekrana baktım, ekran bana baktı. Belki ben yanlış anlamış olabilirdim. Yurt dışındaki kızlar buradakilerden daha rahat davranıyorlardı belkide. Bilmiyorum. Sonuçta fotoğrafta iki gülen yüz görüyordum. Cesaretimi topladım. Daha fazla acı çekmek istemiyordum. Yeni yaşım yeni şeyler getirecekti hani. Ne zamana kadar geriye takılı kalacaktım...? Ali'yi arkadaşlıktan çıkardım. Sırtımdan bir yük kalktı ama içime de bir öküz oturmuş gibi hissediyordum. Umarım o öküz de yüreğimin orta yerinden kalkar.

*

Sabahın köründe okulun yolunu tutuyorduk. Abay, Adalia ve ben. Genelde diğerleriyle yolda karşılaşıyorduk ama bugün karşılaşmadık. Duvar dibine oturduk üçümüz. Bizimkilerde teker teker okula giriş yapıyordu. Gamze okuldan bir çocukla flört ediyordu. Son zamanlarda yanımıza pek uğramıyordu. Belki de Abay var diye bilmiyorum. Dilara desen tam tersi durumdaydı. Abay'la ilgilendiği bariz ortadaydı. Ceyhun bunu görüpte onlara inat mı benle ilgileniyordu bilinmez tabi. Derken iyi insan lafının üstüne gelirmiş. Ceyhun'da olduğumuz yere gelmişti. Tepemde dikilip,

'' Biraz konuşabilir miyiz ? '' dedi. Ben de tekrar reddedemeyeceğim için kafa salladım. Sabahın köründe hala unutmamış. Bizimkileri duvarda bırakıp konuşmak için okul bahçesinin başka bi yerine gittik. Konuşmak için uzaklaştığımıza göre özel bi konu olduğunu düşündüm. Onun konuşmaya girmesini beklermişçesine suratına baktım. Kravatıyla oynuyordu. Heyecan yada stres yaptığı her halinden belli.

'' Eeee ? '' dedim. Suratıma baktı. Hala bekliyordum.

'' Çekinmene gerek yok rahat ol '' dedim. Allah'ım ne kadar iyi niyetli, pozitif, harika, mikemmel bir insanım.

'' Bilmiyorum yaptığım doğru mu ? '' dedi. O an kafamda ne yaptığıyla ilgili delice düşünceler  geçiyordu ki devam etti.

'' Yanlış anlamanı istemem... Ya da bilmiyorum ne anlarsan anla. Ali'ye haksızlık yapmış gibi hissediyorum ama o artık yok ... Anlarsın işte çok düşündüm.. Ama kendimi yiyip bitirdim. Söylemezsem rahat edemeyeceğim ''  Bekliyordum. O konuyu uzattıkça ben rahat edemiyordum. EEEEEH söyleee arktııkk bee ! diyesim geldi içimden. O esnada hocalar sıra için düdüklerini öttürmeye başlamıştı.

'' Söylesen diyorum '' dedim.

'' Şey yanii ''  dedi bekledi. O bekledi, ben bekledim. Daha fazla dayanamayıp iç çekip yanından ayrıldım. O arkamdan bakarken sıraya geçmek için yürümeye başladım. O esnada Abay kolumdan tutup kenara çekti.

'' Hayırdır ? ''

'' Ne hayırdır ? ''

'' Ne söyledi sana ? ''

'' Bir şey söyleyemedi '' dedim. Kolumu çekip sıraya girdim.

Ders, ders , ders... Hayat ne kadar sıkıcı.. Gün boyunca Ceyhun'la konuşmadık. Bilmiyorum belkide kalbi kırılmıştır. Allah'ın sopası yok. Zamanında hayallerimi parça pinçik eden o ve Dilara kahpesiydi. Ama hiçbiri umrumda değil. Çıkıştada işi olduğunu söyleyip bizle gelmedi.  Abay'da, Adalia ve bana yol verip Dilara ile bi yere gitti.

Beni çıldırtcak bu çocuk ya. Nerde bi yelloz var onu buluyo. Sokağın başına geldiğimizde Adalia'ya ile evlere dağıldık. Evde kimse yoktu. Bir şeyler atıştırdım. Biraz televizyon izledim. Sıkıldım. Sıkıntıdan yarın için verilen ödevleri yaptım. Sonrasında duşa girdim. İnsan duşa girdiği için pişman olur muydu ? Ben oldum.. Duştan çıktığımda banyonun kapısında Serkan dikiliyordu. Bir şey demeden odama geçip kapımı kilitlemek istiyordum. Ben sağa adım attıça oda aynı yöne adım atıyor önümü kesiyordu. Bazı günler erken çıkıp geliyordu. Bilmiyorum bu adamın hiç bir sözüne inanmadığım için bu erken çıkıp gelme mevzusuda bana kolpa geliyordu. O sıra stres oldum.

'' Çekilsene '' dedim. Kolumdan tuttu.

'' Çekilir misin ? '' diye düzeltti. Tekrar adım attım. Bornozuma ölümüne sarılmıştım. Tekrar önümü kesti. Kafamı hafif kaldırıp ona sinirli bir biçimde baktım. Bana bakıp sırıtıyordu. Al bıçağı sapla  o derece sinir edici bir gülümseme. Islak saçlarımı ellemek için bi hamle yaptı. Kafamı çektim. Hızla geçip odama girdim. Kapımı kapattım. Tabi ki var olan kilidimide taktım. Kapının dili tam oturmadığı için anahtar kısmının tamir edilmesi pek bi işe yaramadı. O yüzden Abay arkaya kanca yaptı. Hatta artık bizde kalacaksın gibi atarlanmalarda söz konusuydu ama gidip onlara yerleşsem bile bunun açıklamasını yapmak pek mümkün değildi. Eğer böyle devam ederse , her şeyi herkese tek tek anlatmaya karar verdim. Tabi bide bana inanırlar mı kısmı vardı. Sonuçta Abay'da bana destek olurdu.. Ben giyinmeye çalışırken tekrar kapımı açmaya yeltendi evdeki psikopat. İçim de gitgide büyüyen sinir , öfke , kin vardı. Bakalım ne zaman patlayacaktı...