Bölüm 134

466 34 32
                                    

Abay hızla arabadan çıkıp kapıyı sertçe kapattı.

"Adalia !" Adalia öylece bakıyordu.

"Sen ne zamandır burdasın ?"

"Siz.." Adalia'nın çenesi titriyordu. Serin arabadan indi. Yüzüne bakamayacak kadar utanç dolu hissediyordu kendini.

Abay, Adalia'nın yüzünü iki elinin arasına alıp kendine çevirdi.

"Adalia iyi misin ?"

"Sen.. Onu öpüyor muydun..? Siz.. Nasıl ya !?" Adalia'nın dili çözülüyordu.

"Abicim, yanlış gördün.."

" Ne yanlışı ya ! Gözlerimle gördüm. Siz napıyordunuz !? Gördüklerim.." Adalia abisinin ellerinden kurtulup iki adım geri attı ve Serin'e baktı.

"Siz öpüşüyordunuz !"

"Adalia ! " dedi Abay kızı tekrar tutarak.

"Gördüklerini unut ya da unutma. Sadece konuşacağız tamam mı abicim..? "

"Bırak ! Bu.. bu ne iğrençlik.." Serin utancından yerin dibine girmek istiyordu.

"Adalia ! Bu gördüklerin aramızda kalacak. Duydun mu beni ?"

"Bana ne olup bittiğini anlatacaksınız !"

"Tamam anlatacağım.. Ama sen sakinleşmeden o eve girmeyeceğiz.."

"Nasıl olur..?" dedi elini alnına götürüp bir iki adım attı.

"Siz nasıl olurda.. Yani bu nasıl mümkün olabilir..? Bu imkansız ! Siz.. Yani bu iğrenç! Bu olamaz ! Serin senin kuzenin. Yani ben ve Serin aynıyız senin için... Serin bu nasıl olur !?"

"Adalia ! Sakinleşmeden hiçbir sorunun yanıtını alamazsın benden." dedi Abay. İlk defa bu derece paniklemişti. Serin'le çaresizce bakıştılar.

"Yaa nasıl olur böyle bir şey ! Nasıl olur abi ! Nasıl ...? " Adalia'nın sesi titriyordu.

"Bu.. bu çok fazla. Bunu kaldıramayacağım.. Bu çok anormal.. " sendeleyerek arabaya tutundu. Abay onu kolundan tuttu.

"Bırak kolumu !" Adalia ne yapacağını bilemiyordu. Serin'de öyle. Görünmezlik pelerinini giyip kaybolmak istiyordu. Adalia'nın suratına nasıl bakacağını, ona bu olanları nasıl açıklayacağını düşünüyordu..

"Hayır.. Gördüklerim gerçek olamaz.. Bu.. bu rüya falan dimi ? Biri beni cimciklesin ! Sen Serin değilsin . Sen Abay değilsin.. "

"Adalia.. Yapma abicim böyle. Açıklamaya çalışacağım. Yani anlayacağını umut ederek.." dedi alnını ovuşturup başını öne eğdi.

"Böyle bir şeyi anlamam mümkün değil.."

"Adalia lütfen." dedi Serin sessizce.

"Ne lütfen.. Ağlayacağım ya. Bu yaşanılanlar bana yetti üstüme gelmeyin !"

"Adalia lütfen.." Abay ona yaklaşmaya çalışınca Adalia elini yukarıya kaldırıp onu durdurdu.

"Babam duyarsa eğer.. Kalpten gider.. Onu öldürmek mi istiyorsunuz !? " diyerek ağlamaya başladı. Abay ona yanaşarak sarmaladı.

"Bırak beni !" diye çığlık attı Adalia. Abay daha da sıkı sarıldı kardeşine. Adalia hem ağlıyor hemde abisinin kollarından kurtulmak için debeleniyordu.

"Ya bırak !"

"Hiştt.. Sakinleşmeden bırakmayacağım.." dedi Abay. Serin'le göz göze geldi.

SERİN (askıda)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin