SERİN (askıda)

Bölüm 54

  ''Aşağı da bekliyorum '

Gönderen : Bal

  ''Bekleme beni, sen git.''

Gönderen : Ben 

 Evet sabahın köründe yine okula gitmek için kalkıp giyinmiştim. Masadaki sandviçi yiyip kalktım. Beni beklemesini istemiyordum çünkü sinirim henüz geçmemişti. Daha sonra çantamı alıp çıktım. Apartman kapısından çıktığım da Ali hala bekliyordu. Dişlerimi sıktım ve yanına gittim.

''Beklemene gerek yoktu''

'' Sebep ? ''

'' Öyle istedim çünkü. ''

'' Bi kavgada elini bırakacak değilim '' deyip elimi tuttu.

'' Hala sinirliyim '' dedim.,

'' Ama hala seviyorsun '' dedi. Ne alakası vardı şimdi bunun. Ama haklıydı. Hiçbir şey demeden okulun yolunu tuttuk.. 

Okula girdiğimizde tabi ki herkes bizden önce gelmişti. Çocukların yanına gidip ayakta dikildik. Ali arkadan sarılıp çenesini omzuma yasladı. Bakın biz barıştık der gibiydi. Kime ne ispatlıyor anlamadım.  Onu bozmadım çünkü eğer çekilip gitseydim bu sefer gerçekten kızacaktı. Dilara Abay'la sohbeti bırakarak,

''Barışmışsınız..'' deyip sırıttı. Salak ya. İç sesim bile dişlerini sıkıyordu,

'' İyi de sanane.. '' deyince ortamda bi sessizlik... Bütün suratlar bana döndü. Bunlar daha demin bıdı bıdı konuşmuyo muydu be ? Hepsinin kulağı bendemiymiş...

Ali ''Hişş'' diyerek beni kolumdan çekip bahçenin diğer tarafına götürdü.

''Noluyo sana ?''

''Bir şey olduğu yok, o kaltak haddini bilsin yeter''

''Hişşt. Kaltak maltak ne kadar ayıp. '' Ay Ali'nin söylediği lafa bak. İşine gelince ana avrat düz gider ben kaltak deyince çocuğun terbiyesi bozuldu.. O öyle deyince ben sadece omuz silktim.

''Ne oldu ? Aranızda bir şey mi geçti ?'' 

''Hayır geçmesine gerek yok ne olduğunu biliyorum ben o kızın''

'' Dilara iyi kızdır.''

''Off '' deyip gözlerimi devirdim

''Serin bir şey mi yaptı söyle ?''

''Ya hayır yapmadı. O kızı sevmiyorum. Gıcık. Uyuz. Salağın teki'' Ben bunları sayarken Ali karşımda gülüyordu.

''Neden gülüyorsun ?''

''Hiiç..''

''Potada kavga ettiğimizde  Abay'la bankta oturuyorlardı. Tabi sen beni bırakıp arkanı dönüp gittiğin için göremezsin. O kız biz onların gözü önünde kavga ederken sırf onları fark etmeyeyim diye uyanıklık yapabilecek bi kız. Uyanıklık yapmasa bile kavgayı görüp ertesi günde gelip ''Barışmışsınız ' diye sürtük sürtük sırıtmasına katlanamıyorum anladın mı ? Ona ne barışmamızdan ? Ona ne ya kavga etmemizden ? '' Ben böyle atarlı atarlı konuşurken Elif hoca yanımıza geldi,

''Bi sorun mu var çocuklar ?''

''Hayır hocam..'' 

''Hadi ozaman sıraya geçelim'' dedi.

Bizde sıra olunan alana doğru geçtik ama sinirim hala yatışmamıştı. Ben sıraya girdiğimde Melis yanımda sıra oldu.

''Noldu ya neye kızdın ?''

''Hiçbir şeye..''

''Aşk olsun Serin..''

''Sonra anlatırım Melis lütfen.''