SERİN (askıda)

Bölüm 59 (+17)

(Multimedya da Ali & Serin var ) 

Hava alanından ayrıldığımızda Abay'ın gözleri dolmuştu. Onu ilk defa böyle görüyordum. Ben kötü bir şey mi yapmıştım ? Bu düşüncelerimden teyzemin sesiyle sıyrıldım,

''Hadi çocuklar arabaya.. '' Dayımla Adalia'yı yolcu etmiştik. Dayım pazartesi sabahı dönecekti. Yine de bi boşluk vardı.

'' Ne yapmak istiyorsunuz '' deyip yanında oturan Abay'a baktı. Abay omuz silkti. Kafasını çevirip camdan dışarı baktı. İçim acıdı. Kardeşini düşünüyordu. 

'' Yemek yiyelim mi ? '' dedim bi umut.

'' Eve gidelim '' dedi Abay. Sesimi çıkarmadım.

 Bizim eve geldiğimizde arabadan indik. Abay,

'' Hala ben eve geçiyorum '' dedi. Teyzem üsteleyecekken ben  araya girdim,

'' Ben de onla gideyim '' dedim. Teyzem kafa salladı. Abay'a baktığımda yürümeye başlamıştı bile. Koşarak yanına gittim.

'' Senin yüzünden..''  dedi.

'' Anlamadım ? '' deyince durup yüzüme baktı.

'' Sen neden karışıyorsun ki ? Senin yüzünden gitti. '' dedi. Gerçekten suçlu muydum..?

'' Ben... Ben ne diyeceğimi..'' cümlemi tamamlamamıştım ama Abay yürümeye devam etti. Kolundan tuttum.

'' Üzülme.. '' 

'' Ya sen evine gitsene !'' diye bağırmaya başladı.

'' O şu an döndüğü için mutlu '' dedim. 

'' Kardeş ne demek bilir misin sen? Kaan 'dan ayrıyım bide Adalia'nın yokluğunu çekmeye başlayacağım. Senden yardım isteyen aklıma sıçayım. Bu iş buraya kadar gelmemeliydi. Dışarıdan aile gibi mi gözüküyoruz ? Babam her istediğimizi karşılıyor diye mutlu muyuz ? 

Neden her istediğimizi yapıyor o ? Suçlu. Anlıyor musun beni ? Bir aile kuruyorsan bu yükümlülüğü alacaksın. Onlar alamadı. Ayrılar. Acısını biz çekiyoruz. Bu sorunları biz biliyoruz. Ben de meraklı değilim burada kalmaya. Sen ne anlarsın gerçi , durmuş bide sana ailemi anlatıyorum.'' Bana öyle bağırırken, göz yaşımın aktığını fark ettim. Doğru. Ben ne anlardım ki. Ne anne var ne baba. Çocuk gelmiş  bana ayrılıkla ilgili sorunları anlatıyor. İki kişiyle aile olunmaz mıydı ? Teyzem benim ailemdi... Bu yetmez miydi ? Daha fazla duramadım. Ağlayarak onu orada bırakıp geri döndüm.

Bu konulara hiç girmemeliydim. En başından Adalia'nın ricasını kabul etmemeliydim.. 

   Potaya geldiğimde Ali'yi aradım. Yarım saat sonra oda yanıma geldi. Ağlamam durmuştu ama moralimin bozukluğu 2 metreden anlaşılıyordu. İlk defa ayrıntılı olmasa da aile meselesini anlatmıştım ona. Sarıldık. 

'' Hadi bize gidelim '' dedi. Kafa salladım. Eve gidesim yoktu zaten. Onlara gittiğimizde evde kimse yoktu. Film izleyelim önerisi bile çekici gelmedi. Ali'nin yatağına kıvrılıp uyudum...

          Gözümü açtığımda Ali'nin nefesini ensemde hissediyordum. Arkamı döndüğümde oda gözlerini açtı. Sol elimi suratında gezdiriyordum. Hatları nasıl bu  kadar kusursuz olabiliyordu. Ben onu incelerken o dudağıma yapıştı. Bense inadına karşılık vermiyordum. Kafasını geri çekip tek kaşını kaldırdı. Ben 32 diş sırıtınca oda sırıttı.

'' Çok tatlısın '' dedi. Tekar dudağıma yapıştı. Onu ittirip,

'' Neden benimlesin ?'' dedim. Şaşırdı. Tip tip baktı.