SERİN (askıda)

Bölüm 11

O gece teyzem eve gelmedi. Nerde olduğunu düşünmek bu kadar zor olmamalı. Gece yatağa yattığınızda yalnız olduğunuzu hissedersiniz. Bir de evde yalnız olduğunuzu hissedin derim ben. Acaip bir duygu. Umursanmadığınızı bilmekte acaip bir duygu. O geceyi korkarak ve ağlayarak geçirmekte ilginç... Korktuğum için mi ağladım hayır tabiki bana koyan başka şeyler vardı. Teyzem olsa bile yalnızdım. Eski arkadaşlıklar içindeykende yalnızdım. Onlar gidip yerine başkaları gelincede yalnızım. Etrafınızda onlarca veya yüzlerce kişi olduğu halde yalnız olanımız bile var. Gerçi ben hiç o kadar yalnız olmadım... O gece Ali'yle mesajlaştık. Bilmiyorum belki buna muhtaçtım.İhtiyacım vardı. Hiç uyumadım. Teyzemi merak ettim ama aramadım. Arayıp haber vermek bu kadar mınzord ? Beni umursamayanı umursamak istemedim. Umursadım ama umursadığımı fark ettirmedim. (teraziyi dengelemek). Sabah 6 da geldi. Odama girdi. Uyuyor numarası yaptım ama uyumuyordum. (teraziyle alakası yok) Odamdan çıkıp odasına girdi. Sanırım bugün işe gitmeyecek yada daha geç gidecek. O saatte kalkıp giyindim ve evden sessizce çıktım. Okula gitmek yerine potaya gittim. Mehmet'i aramak yerine tabi ki Ali'yi aradım.(başka kimsenin numarası yoktu) gözlerim ağlamaktan kızarmış ve hiç uyuyamamaktan da şişmişti. Telefon çaldı çaldı ve tekrar çaldı, açan olmadı. Bir daha hayatta arayamazdım. Bankta öylece oturuyordum. Hava henüz aydınlanmıştı. Benim derdimden Ali'ye neydi. Milleti uykusundan mı edicektim. Saat 6.30 civarıydı Ali aradı. Bu arada uykusuzluktan bankta gözüm açık uyuyordum. Bir yandan da üşüyordum efendim diye telefonu açtım. Sanki ilk arayan ben değilmişim gibi bir tavır takınmam da ayrı bi komedi ama o sıra hiç gülünecek halde değildim. Ali yeni uyanmıştı sersem ve kalın sesinden anlamak zor değildi. 'Bir şey mi oldu?' dedi. Ben potadayım dedim. Bu saatte orda ne işimin olduğunu sordu bendeki ''öyle işte'' diye bi cevap nasıl bi cevapsa ?! 10 dakika sonra sokağın başında görüldü. Formalarını giymemişti. Üstünde bir t-shirt altında da siyah bir basket şortu vardı. Koşarak yanıma geldi.Ne olduğunu bir daha sormadı çünkü beni o halde görünce çocuğun beni orda bırakıp geri kaçası gelmiş gibi bakıyordu. "Kalk hadi " dedi. Ellerim donmuştu . ''Nereye ?'' demeyi başarabildim. Ellerimden tutup kaldırdı. Ellerimin buz gibi olduğunu fark etti. Onlara gideceğimizi , inkar etmemem gerektiğini söyledi. Bende inkar etmedim. Apartmana girdik, asansöre bindik ve en üst kata çıktık. Kapıyı annesi açtı suratıma gülümsüyordu ve buna ihtiyacım vardı. Sabahın köründe kimsesi olmayan ve emrivaki yapmış biçimde kapıda dikiliyordum ve eğer iyi karşılanmama gibi bir olay olsaydı okulun yolunu tutmaktan başka çarem kalmayacaktı. Aslında ilk okul arkadaşlarımı da arayabilirdim ama onlarla artık pek yakın oturmuyoruz. İçeri girdim . Ev dublexti. Annesi kahvaltı hazırladı. Adı Nerminmiş. İyi olup olmadığımı sordu ve sanırım halimden pek iyi olmadığım belli oluyordu. Bense iyi olduğumu söyledim. Kahvaltımızı ettik. Kendime gelebildim. Ali'nin beni kendi evine getirme samimiyetini hiç unutmam gibi geliyor. Bi pastaneye de gidebilirdik. Veya benimle potada biraz daha oturur sonra okulun yolunu da tutabilirdik. Kahvaltımızı ettikten sonra Salona geçtik ve ben koltuğa oturdum. Sanırım olanları anlatmam gerekiyor bu kısımda. Geceyi evde tek geçirdiğimi hiç uyumadığımı ve sinirlerimin çok bozuk olduğunu söyledim. Ağladığımı söylemedim. Daha sonra Ali giyinip aşağı indi. (ev dublex çünkü) içinde siyah t-shirt vardı. üstünde gömleği,gömlek düğmeleri iliklenmemiş, kravat çekilmemiş ve bol okul pantolonuyla iyi giyiniyordu. Saatini taktı cüzdanını arka cebine sıkıştırdı cep telefonunuda eline aldı. Bende ayaklandım. Okulun yolunu tutmuştuk. Hiç konuşmadan yürüyorduk. O sırada kösteklendim çünkü ayakta uyuyordum. Okula gitmek isteyip istemediğimi sordu cevap vermedim. Ve okula gitmedik. Cep telefonumu kapattım.Teyzem arayabilirdi. Ve eve gitmemek için geç saatlere kadar oyalanabileceğim şeyleri düşünmeye başladım. Ali'yle Avm ye gittik. Ne yapmak istediğimi sordu bense hiçbir şey dedim ve sinemaya bilet aldı. Çok komik bir çocuk bu. Sinema da seçtiğimiz filmi önemsemedik boş sinema salonuna girdik ve ben 2 saat boyunca uyudum... Belki oda uyumuştur. Ali'nin annesinin benim hakkımda ne düşüneceğini düşünmek istemiyorum. Gerçi Ali eve kız arkadaşlarını getiriyordur. Her hafta başkasını... O yüzden umursamaktan vazgeçtim. Daha sonra Ali Avm lerde sürünmek istemediğini söyledi. Bende ona eve gidebileceğini benim kendi başımın çaresine bakabileceğimi söyledim. Oda iyi fikir dedi ve benide evlerine sürükledi. Başım çatlıyordu.Annesine durumumu anlattığını farz ediyorum çünkü mutfakta konuşuyorlardı. Annesi uyumam için yatak hazırlattı. Çok tuhaf çünkü bir buçuk aydır tanıdığım arkadaşımın evindeyim ve çok aciz durumdayım. ilk defa birinin evinde uyuyacağım ama buna çok ihtiyacım var. Ali annesine benim bütün gece uyumadığımı söylemişti . Uyumadan yapabilirdim ama zaten başka yapacak bir şeyim yoktu. Eve gitmek istemiyordum. Zamanın geçmesi ve teyzemin beni merak etmesi gerekiyordu. Böyle ödeşmek çok çocukca olabilirdi ama ona çok kızmıştım. Bende odanın kapısını kapattım ve uyudum...