Köstekli Saat: Attack On Titan

Kulemsi Kalede Savaş: "Hava" olsun diye Dev Kesiyom.

"Arkada durun acemiler. Bunu bize bırakın."

"Manevra teçhizatının gücünü gösterme vakti!"

Bir dk.

Yok öyle değil saati kullanmayacağım.

Şimdi bunlar acemilere geri çekilin dedi ya.. Ben de savaşa katıldığıma göre çaylak maylak diyilim dimi :3

Ah savaşıcaz şimdi!

"Saldırın!"

Başımı sağa sola sallayıp kendime geldim ve kuleden atladık.

Flashback.. Uuuuu..
Ne kadar önce? İki saat mi? Tamam öyle olsun.

"Görünüşe göre birileri buradaymış."

"Duvara bu kadar yakın bir yerde birilerinin kalmış olması ilginç."

...

"Hey, bakın ne buldum"

"İçki mi lan o?"

"Evet." Yutkundu. "Ne yazıyor yaaa.."

"Ymir'e verin o anlar."

Herkes Ymir'e bakınca o bana döndü. "Ne saçmalıyorsun? Ben nereden bileyim ne yazıyor?"

"Tamam boşverin boşverin. Ymir hiçbir şey bilmiyor (!) Aynı Reiner gibi."

"Sen niye bana atlıyorsun??"

"Canım sıkıldı seni sinir etmek istedim, sorun mu?"

Göz devirdi.

"Onu şimdi içmeyeceksin değil mi?"

"Tabiki hayır. Böyle bir zamanda olmaz."

O içkiyi bir ara saklayayım ki Gelgar-san bulup ölmeden önce içsin ve Reiner'ın koluna falan kullanmayalım. Bu daha bir hiç seni zırhlı aptal.

"Siz acemiler dinlenmelisiniz. Devler bu saatlerde hareket edemez. Ama yine de geri kalanımız nöbet tutacak. Gün doğmadan dört saat önce ayrılacağız."

Historia'dan önce davranıp konuştum. "Ya duvarda delik açılmamışsa.. O zaman devler nereden geliyor olabilir?"

"Bu soruya cevap bulmak yarınki işimiz."

...

"Buraya kadar gördüğümüz tek dev grubu başta gördüklerimizdi."

"Connie.. Peki ya senin köyün?"

"Yok edilmişti. Devler tarafından tamamen yıkılmıştı."

"Anlıyorum. Ne kadar da kötü.."

"Ama kimse yenmemişti. Bence hepsi kaçtı. Buna da şükür"

Hâlâ aynı şekilde mi düşünüyor yoksa numara mı yapıyor-

"Köy yok edilmemiş miydi?"

"Evler parçalanmıştı fakat kaçabilmişler. Eğer biri yenseydi o zaman.."

"Kan veya insan parçaları olurdu." Bir an bana bakıp yavaşça onayladı.

"Ama geride hiçbir şey kalmadığına göre tek açıklama bu.."

...

"Hala düşünmeden edemiyorum. Evimde bir dev vardı. Kendi başına hareket edemiyordu ama evin tam tepesinde uzanıyordu. Bu garip.. Nedense annemi hatırlattı.." derken göz ucuyla da bana baktı. Başımla onayladım. Reiner ve Ymir de şüphe eden bakışlarıyla bakıyordu..