Köstekli Saat: Attack On Titan

Tartış'ma'

(1272 kelimeyle iyi okumalar)

"Neva, uyan."

"Iğmmm.. Beş dakika daha desem de gidicem o pis okula dimi yaa.." diye mırıldanarak yorganı başıma sardım.

"Ama yine de istemiyoğmm.."

"Okula falan gitmiyoruz." Sesi boğuk geliyordu.

"Yalanın böylesi.. İstemiyorum işte.. Devağmsızlığım var benimm..  Bi seferlik görmezden gel ya.."

"Ne yalanı? Gerçekten. Okul falan yok."

Yorgan altında uyumaya çalışırken duyduğum şey ile gözlerimi pörtlettim.

Okul yok??!

Yorganı indirip aniden doğrulduğumda "Seni çok seviyorum an-" demeye kalmadan yüzyüze geldik.

Çok yakın!

Kendimi yatağın başlığına yapıştırdım.

"..."

"..."

"...?"

Sırıttı. "Ben de seni seviyorum."

...

Gözlerimi kıstım. "Sen annem değilsin."

...

Öylece bakışırken aklıma gelen şey ile yatakta ayaklandım ve etrafıma baktım.

"Taş yok mu taş!!"

Başını kaldırdı.

"O kadar uzakta aramana gerek yok. Ben varım yetmez mi?"

"Nasıl girdin odaya?!"

"Kapıdan?"

"Namahrem diye bir şey duymadın mı Allah'sız??!"

Yastıkla üstüne atladım.

"N- nofo.. nofos olomoyorom.."

"Geber!"

"D- dor.. boşo.. boşo docom."

"..." Yastığı çektim. "Ne dicen?!"

"Üstünde kazak, altında pantolon pijama mı diyordunuz, ondan var işte.. Seni hepimiz böyle görmüşüzdür. Bunda yanlış bir şey yok ki.." Güldü.

Bir saniye üzerimdekilere bakınca kendimi geri çektim ve bağdaş kurup yastığa kollarımı koyarak düşündüm.

"Mantıklıymış."

...

O da karşımda bağdaş kurmuştu, tek yaptığı öylece gülümsemekti.

Elimi alnıma vurdum.

"Ee?"

"Ee, derken?"

"Neden geldiğini söylemeyi düşünüyor musun acaba??"

"Ah, doğru. Çocuklar için erkenden kalkalım demiştim."

"Çocuklar?"

Ah tabii ya, çocuklar.

"Bir dakika- Sen de mi geliyorsun?"

"Evet? Unuttun mu, sen söyledin"

"Ne zaman dedim lan ben?"

"Dün?"

"Düşünmek için fazla geçmiş. Sen anlat."

"Bir hafta boyunca yapacağın şeyle ilgili, demiştin."