Köstekli Saat: Attack On Titan

Binim İdim

Ymir Çirkin Dev'e dönüşüp dev gebertirken Sırık ve Reiner "O dev... O gün..." falan şeklinde bir haltlar saçmalıyordu. Historia düşmek üzereyken Reiner tuttu.

"Teşekkürler Reiner-Reiner bacağım! Reiner!"

"Reiner bu kadar yeter! Bırak bacağını!"

...

"Özür dilerim."

"Hayır sorun değil. Hayatımı kurtardın."

"Christa.. Sen biliyor muydun.. Ymir'nun dev olduğunu..?"

Ben biliyordum. Christa olmadığını da biliyordum.

Historia aşağı baktı. "Hiç fikrim yoktu.. Her zaman yanında olmama rağmen.. Bu.. nasıl mümkün olabilir.. O dev- Ymir mu?"

Kendi kendine "Diğer bir değişle o.. Bu dünyanın bazı sırlarını biliyordu.. Hiç farkına varamadım.." diyen Reiner'ın solunda aşağı bakarken kısık sesle "Yeni öğrendin. Fakat çok geridesin. 1169 yıl kadar hem de."

Dondu kaldı. "Ne- Alay ediyor olmalısın.."

Sırıttım.

"Baksanıza.." Hiçbir şey olmamış gibi Connie'ye döndük. "Sizce onun durumu nasıldır? Yani.. Eren de bir devdi fakat.. kendisi deve dönüşebildiğini bilmiyordu. Ama Ymir sanki bu güce sahip olduğunu biliyor gibi davranıyordu."

"Ymir'nun insanlığın düşmanı olabileceğini mi söylemeye çalışıyorsun?" diye soran Historia'ya karşılık "Böyle bir gücü olduğunu saklıyordu, değil mi? Aklından neler geçtiğini bilemeyiz." dedi Connie.

Bir an Sırık'a döndüm. "Ymir'nun amacı ne olabilir?"

...

Yakaladılar.

"YMIR!"

Tuğlalara tutunan çirkin dev bize baktı. Bir an bana baktığını da gördüm ama yoğunluğunu Historia'ya vermişti.

Ellerini tutunduğu iki tuğladan çekti ve kendini bıraktı.

Connie "O da ne?! Yoksa buranın çökeceği konusunda endişe mı ediyor?!" diye sorduğunda "Aynen öyle.." dedim Historia ile birlikte.

Histi ekledi. "Eğer isteseydi.. Sahip olduğu bu dev gücünü kullanarak kendi başına kolaylıkla kaçabilirdi. Ama bunu yapmıyor, ve bizi hayatı pahasına koruyor.."

...

Ymir hâlâ savaşırken arkamdan adım sesleri hissedip sağa kaydığımda beni itecek olan Reiner kuleden aşağı düşerken onu çapamla ayağından yakaladım.

Ben kulenin başında ayakta ve ona tepeden sanki kendisi bir ölüymüş gibi bakarken başını bana döndürdü.

"Lanet olsun.."

"Amacın neydi? Dev cüssendeki küçük aklınca beni itip devlere yem mi edecektin? Hiç sanmıyorum. Kazdığın kuyuya kendin 'düştün.' Bu kadar kolay olacağını ikimiz de tahmin edemezdik, öyle değil mi?"

Sırıttım. "Bunun tadını çıkaracağım." Onu biraz daha aşağı sarkıttığımda herkes bağırmaya başladı.

"Ne yapıyorsun?! Çek onu!"

"Kendine gel!"

Connie beni kendine çektiğinde "Bırak! Onun ölmesi-" derken lafım yarıda kaldı.

"İkiniz arasında ne var bilmiyorum ama şuanda onu bu sekilde bırakamazsın!"

"Çek onu yukarı!"