Köstekli Saat: Attack On Titan

Bizim Bu Sırlar Seni Tırmalarlar..

(Her şey dahil 1095 kelimeyle iyi okumalar. Fena yerde bitirdim kudurun :3)

Saat olmazsa evime dönemem!

Burada da hiçbir işe yarayamam!

Onu ne olursa olsun bulmam gerek!

Gözyaşları içinde koşarken ve tam binadan çıkmışken Eren'in "Dikkat et!" demesiyle bir an ona döndüğümde birine çarparak yere çakıldım.

"Nesi var bunun?"

Başımı tutup yukarı baktım. "Kaptan? Ve.. Hanji-san?"

Hanji-san karşımda eğildi, sağ eliyle Kaptan'ın görmeyeceği şekilde dudağını kapattı. "Bu küçük şeyi fark etmeyip çarpmak çok doğal." diyerek göz kırptı.

Ben de tepkisiz bir şekilde gözlerimi kırparak öylece ona baktım. "Demek 'Kaptan Levi'yi kim görmüş ki biz görelim.' diyorsun. Çok haklısın.."

"Ha?"

"Benim 'üzerimden' bu şekilde gitmeye devam edersen, sanırım seni surların 'üzerinden' aşağı atacağım, Hanji."

"Amaaan. Onu yaparsın bir ara." diyerek bir el hareketi yapıp bana döndü. "Neyin var Betül?"

"Saatim.. Onu- Onu kaybettim!"

Eren bana yetişip nefeslendi."Sonunda.."

"Aptal bir saat için mi ağlıyorsun?"

"O saat değerliydi! Babam vermişti!"

"Ah. O zaman işler değişir. Az öncekini söylemedim varsay."

"Bu bir özür mü?"

"Kim bilir.." diyerek hafiften omuz silkti.

Ardından bana döndü. "Ayağa kalk, şimdi." Bileğimden tutup sertçe kaldırdı.

"Bebek gibi ağlamayı da kes."

Gözyaşlarımı sildim.

"Derin nefesler al.."

Dediğini yaptım.

"Ve sakince düşün."

"Hastanedeyken yanımda mıydı bilmiyorum. Cekete bakacakken seslendiniz. Nerede kaybettiğime dair en ufak bir fikrim bile yok.."

"Maria.. Duvarı'na kadar- gitmeyecektin herhalde?" dedi Eren nefes nefese.

Hanji-san "O kadar önemli demek.." dedi üzgün bir şekilde, başımı eğdim.

"Umudunu kaybetme. Buluruz."

"Ama aramaya nerden başlayacağız?"

"Bilsem burada mı olurdum?"

"Tamam Rivaille, sana laf yetiştirmeye uğraşmayacağım bile."

...

Öylece sandalyede oturuyordum.

"Neva, sakin ol lütfen.. Arıyoruz."

"Çıldırmak üzereyim Armin yaa! Neden-!.." derken gördüğüm şey ile Mikasa'yı takip etmek için ayaklandım.

Jean ardından koştu. "Beklesene! Oi! Mikasa! Miğiğiii-..kasa! Mi! Kasa! Mİ. KASA. MİKASA. MİKA. SA!"

Koridorda yürüyüp onları takip edince gizlendim ve ikisini izledim.

Yanlış görmemişim!

Saatim Mikasa'da!