Köstekli Saat: Attack On Titan

Nereye Gidiyor(sun)uz?!

(1600 kelime oldu gözünüz doyar inş sjdhdh)

Dinlenmek için Utgard Kalesi'de kısa bir mola vermişken devlerin saldırısı ile bozguna uğrayan biz Keşif Birliği.. kurtuluş umudumuzu kaybetmenin eşiğine gelmiştik ve birçok şeyden vaz geçmiştik. Hayatımız gibi şeylerden.

Ne diyom ben ya.

Ben ümit falan kesme- Bi dakika bu metin zaten anime bölümünün başında vardı dim? Bu kadar da bağlı kalmayalım-

Neyse işte Ymir bir anda deve dönüştü.

Ve ben kesinlikle çok şaşırdım!

Sonra.. göz açıp kapayıncaya dek Keşif Birliği ana kuvvetleri gelerek devlerle çatışmaya girdi.

Evet. Öyle oldu.

Devlerin saldırısını püskürtmeyi başarsalar da bu savaş.. Eren, Hanji-san, Armin, Mika -ya tek tek mi sayayım. Ben dışında herkes işte- için hayretler içinde kalacakları bir sırra şahitlik olmaları ile sonuçlandı.

...

"Yavaş! Yavaşça çekin!"

"Dikkatli olun!"

Ymir'uyu makaraya bağlı olan sedye ile yavaşça surlara çıkartırken Eren konuştu. "Durumu nasıl?"

"Sağ kolu ve bacağı ısırılarak koparılmış. İç organları da çırpılmış yumurta."

"..."

"Normal biri olsaydı çoktan ölmüştü." dedim Eren'in yanında diz çöküp aşağı bakarken.

Eren kendi kendine mırıldandı. "..'Normal biri olsaydı' ha?"

Ikınma seslerine döndüm. Reiner..

Sur tepesindeki -topları taşımak için olan (?)- raylara tutunarak çıkmaya çalışırken ona acıdığımı belli edercesine baktım.

Eren koştu. "Reiner! Tutun!" Elini uzattı! Lan ne ara uçtun!?

Yanlarına gidip Eren'i bel altı malum yerimle ittim.

"Dokunma ona!"

"Bana sen mi yardım edeceksin? Çok düşüncelisin Neva." Öylece bakakaldım.

"Ne sırıtıyon lan pişmiş kelle gibi?!"

Elini uzattı. "Teşekkür ederim."

"Seni çekmeyeceğim! Çekemiyorum zaten! İterim lan burdan aşağı!"

"Eren.. Arkadaşın cidden fazla kaba, çocukken de böyle miydi?"

"Şey.." diyerek düşünen ve işaret parmağıyla yanağını kaşıyan Eren'e sinirle baktım.

"Ne anlatacan bu koca dev Reiner'a geri zekalı!" dedim ve dev kelimesini üzerine basıp onu işaret ederek söylerken sağ elimi tutup karşıya geçti. Yer değiştirdik.

"Nasıl ya!"

Atlayıp karşıya geçtim.

"Lanet olsun ki bu fırsat da kaçtı. Önümüzdeki fırsatlara bakı-ne diyom lan ben"

Hanji-san Histi'nin "Nolur inanın bana! Doğruyu söylüyorum! Ymir bizleri kurtarmak için kendini feda ederek devlerle savaştı! Hayatını hiçe sayarak bunu yapması.. biz yoldaşlarına olan bağlılığının kanıtıdır! Şu ana kadar verdiği kararın affedilemez olduğu bir gerçek. İnsanlık için çok önemli bir bilgiyi bunca zaman sır olarak sakladı. Büyük ihtimalle kendini korumak için hiçbir şey söylemedi. Ama o artık değişti! Ymir biz insanlığın müttefikidir! Onu herkesten iyi tanıyan biri olarak.. Onun göründüğünden çok daha basit biri olduğunu söyleyebilirim!" demesine karşılık sadece "Anlıyorum." dedi.