Biz gülerken Yekta'nın telefonu çalmıştı. Gülmesi daha da şiddetlenip "Bir adet şerefsiz arıyor da ben şunu bir açayım."
Yekta yanımızdan ayrıldıktan hemen sonra Pençe ve Sezi eve girdiklerinde biz daha yeni gülmemizi durdurabilmiştik. Ne olduğunu sorgulasalar da verecek bir cevabımız yoktu.
Yakışıklı ile olan görüşmeleri iyi geçmişti. Fakat Yakışıklı, bir cevap vermeden önce biraz düşünmek için süre istemişti. En geç iki gün içinde cevabını Sezi'ye bildireceğini söylemişti. Sezi, olumlu bir cevap vereceğini düşünüyordu ama Pençe'nin fikri aksi yöndeydi. Bekleyip görmekten başka çaremiz yoktu.
Minik, Kurt ve Damat'tan haber gelmiş hala Joker'in yanında olduğunu söylemişlerdi. Bir süre biz de teklif götüreceğimiz başka yarışçı isimleri düşünmüş, bir sonraki topluca yapacağımız toplantıda görüşmek üzere listelemiştik.
Saatler ilerlemiş, oğlanların hala Joker'in yanında olduğunu haber alınca işlerinin daha çok süreceğini düşünerek birer bira eşliğinde salona geçmiştik.
Sezi fonda çalan slow bir müzik açtığında Ceren heyecanla söze girmişti. "Hadi şişe çevirmece oynayalım!"
"Ah Ceren ya çocuk muyuz biz?" İlk önce Yekta işin içine limon sıkmıştı.
Açıkçası ben de oynamaya hevesli değildim. Hele cesaret için hiç de oradan oraya koşturacak enerjim yoktu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Ne çocuğu be? Çocuk oyunu değil ki bu! Hadi ya lütfen!"
"İyi de sayımız çok az be Ceren. Kalabalıkta zevkli olur o. Ne yapacağım ben şimdi Pençe'ye evin etrafında üç tur mu attıracağım?"
"Niye ben ya? Sıkıyosa Lilya'ya yaptırsana!" Pençe çocuk gibi omuzlarını silkiyordu.
"Al işte baksana üzülüyor bu. Kurt olsaydı sıçardım ağzına valla."
Sezi'nin dedikleriyle gülmüştük. Ceren ise, "Eee bu gece uyku yok o zaman. Sürekli stres sürekli stres... Bizimkiler de gelsin oynayalım."
"Ceren, onlar baya geç kalabilir. Daha Joker'in yanındalar." Ceren'i üzmek istemesem de bu gece oyun oynayamayacağımızı bilmesi gerekiyordu.
"Hiç de bile. Çetin bana şimdi yanından ayrıldıklarını söyledi."
"Vay eşek! Biz neci başıyız acaba?" Sezi, kıskanmıştı ve bunu saklama gereksinimi bile duymuyordu.
Ceren telaşlı bir şekilde Minik'i savunmaya geçmişti. "Yok canım öyle deme, son konuştukları arasında ben varmışımdır. Nasıl olsa yan yana olduğumuzu biliyor size söyleyeceğimi düşünerek bana söylemiştir, yoksa söylemez miydi ilk size? Araba kullanıyor ya ondandır..."
"Bak sen sevdiceğini de korurmuş." Yekta'nın söylemiyle Ceren'in kavruk teni gözle görülür bir şekilde kızarmaya başlamıştı.
"İyi tamam bakalım. Bizimkiler çok geç gelmezse oynarız." Ceren, konuyu değiştirmemin sevincini yaşıyordu.
