Bir Deniz Sevdim

Gelecekten: Nikah Günü

"Asena bunu bize yapamazsın!"
"Ben ne yapmışım bize Deniz? Senin yaptıklarının yanında benim yaptığım hiçbir şey!"
"Ben hatırlamıyordum, sana nasıl aşık olduğumu, tüm acıların içerisinde seninle uyandığım sabahlarda nasıl mutlu olduğumu bilmiyordum. Ama hatırladım bak buradayım."
"Sen defalarca buradaydın Deniz ve ben defalarca buradan gidişini izledim. Artık izlemeyeceğim, bu kez, sadece bir kez kendim için yaşayacağım!"
"Böyle mi yaşayacaksın kendin için? Hayatını, hayatımızı değiştiren aynı hatayı yeniden yaparak, öyle mi? Bunu bize yapma Asena, bu kez dönüşü olmaz!"
"Aynısını sen yaptın, önce sen yaptın Deniz!"
"Aynı şartlarda değildik, neden anlamıyorsun? Ben dönebilirim bu hatadan, hemen şimdi! Ya sen, sen dönebilecek misin?"
"Üzgünüm... Bunu ona yapamam, geç kaldın Deniz, çok geç kaldın..."

Tüm bu tartışma birazdan oturacağım nikah masasından hemen önce yaşanıyordu; üzerimde gelinliği andıran uzun, omuzları vatkalı ve dantellerle süslenmiş bir elbise varken hem de... Deniz beni vazgeçirmeye çalışıyor, yine beni kandırmak için çabalıyordu. Hatırlamadan geçirdiği onca ayın sonunda her şeyi hatırlayacağı tutmuş ve bu hatırlayış tam da benim nikah günüme denk gelmişti. Üstelik anlaşılacağı üzere damat da Deniz değildi...