224 01
အပိုင်း ၂၂၄
ဓာတ်ခွဲခန်းအတွင်းတွင် ...
ချီရှောက်ရုန် မျက်မှောင်ကြုတ်နေသည်။
"ဒီသဲကျောက်တုံးက တော်တော်လေးကိုမာတာပဲ၊ ဆေးလို့ကို မရဘူး"
ကျွင်းဟောင်ကလည်း ပြုံးလာသည်။
"ငါ လာပြီ"
ချီရှောက်ရုန်က ကျွင်းဟောင်ကို ပေးလိုက်သည်။ ကျွင်းဟောင်က ထိုကျောက်တုံးကို ဆေးကြောသန့်စင်၏။ ထို့နောက် အပေါ်ပိုင်းမှ နူးညံ့မှုများကို တစ်လွှာချင်း ပဲ့ကျသွားစေသည်။
ကျွင်းဟောင်၏ခန္ဓာကိုယ်မှ တောက်ပသည့်အလင်းရောင်များ လင်းလက် တောက်ပလာခဲ့သည်။ ရောင်စုံအမြူတေက ဆက်တိုက်ပင် စွမ်းအင်များ ထိုးထွက်လာလေပြီး ကျွင်းဟောင်၏ကိုယ်အတွင်းသို့ ဝင်ရောက်သွားခဲ့၏။
ထိုအချိန်အတောအတွင်းတွင် ကျွင်းဟောင်ဟာ ဆေးကောင်းတစ်လက် သုံးစွဲနေသကဲ့သို့ သူ၏ခန္ဓာကိုယ်အခြေအနေက ပို၍ပင် ကောင်းမွန်လာသည်။ သူ့တစ်ကိုယ်လုံးကို ဆက်တိုက် ပြောင်းလဲနေသည်ဟုပင် ခံစားလာရစေသည်။
ကျွင်းဟောင်၏ခွန်အားများကလည်း အဆင့် ၉ အထိ ဝင်ရောက်သွားခဲ့သည်။ အလင်းများက ထိုအခါတွင် အားနည်းသွားခဲ့၏။
ချီရှောက်ရုန်က ကျွင်းဟောင်ကို ကြည့်ကာ တအံ့တဩပြောသည်။
"မင်းအဆင်ပြေရဲ့လား"
ကျွင်းဟောင်က ခေါင်းခါ၏။
"ငါတော့ အကျိုးအမြတ် အကြီးကြီးရလိုက်ပြီ"
"ဒါက ဘာလဲ"
ချီရှောက်ရုန်က ယခုအချိန်အထိ နားမလည်သေးပေ။
ကျွင်းဟောင်က ထိုကျောက်တုံးကို ကြည့်ကာ ပြော၏။
"ဒါက အထွတ်အမြတ်အဆင့်အမြူတေပဲ၊ အဆင့် ၉ ဝိညာဉ်သားရဲတွေရဲ့ အမြူတေက စုပ်ယူဖို့ ခက်ခဲတယ်၊ ဒါပေမဲ့ အဆင့်မြင့်အဆင့် အမြူတေကတော့ ကွာခြားသွားပြီ၊ ဒါက ပင်လယ်သားရဲတွေတောင်မှ သေဆုံးသွားတဲ့အချိန်မှာ ကျန်ရစ်ခဲ့ရတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်အစိတ်အပိုင်းတစ်ခုလို့ ပြောလို့ရတယ်၊ ဒီထဲမှာပါဝင်တဲ့ စွမ်းအင်က အပြည့်အဝတောင် မစုပ်ယူရသေးဘူး"
