အပိုင်း ၂၅၅
ကျွင်းဟောင်က မျက်တောင်ခတ်သည်။ သူက ချီဟန်ကို ကြည့်၏။
"အားဟန်က ရိုးသားလိုက်တာ။ ကျော့ယွန်ဖေး ဒီနေ့အထိ အသက်ရှင်သန်နေတာ မြင်ရတော့ မင်းရဲ့ကုသမှုက ကောင်းတယ်လို့ သက်သေပြလိုက်တာပဲ မဟုတ်လား"
ချီဟန်က ကျွင်းဟောင်ကို ကြည့်ကာ ပြော၏။
"သူက ကောင်းသွားပြီ။ နောက်ပြီး သူနဲ့ငါနဲ့ကြားမှာ ဘာဆက်ဆံရေးမှ မရှိဘူး၊ သူ အခုအချိန်အထိ ရှင်သန်နေရတဲ့ အဓိကရည်ရွယ်ချက်က သူ အသက်ပြင်းနေလို့ပဲ၊ ကံကောင်းတာက လုံလောက်တယ်၊ ဒီထက်ပိုပြီး ဘာမှ ဆက်ပြောဖို့မလိုဘူး"
...
"ငါ့အထင် ချီဟန်နဲ့ကျော့ယွန်ဖေးကြားမှာ ဆက်စပ်မှု တစ်ခုခုတော့ရှိနေတယ်၊ ကျော့ယွန်ဖေး ကြည့်ရတာ တစ်စုံတစ်ရာကို အရမ်းမုန်းတီးနေသလိုပဲ"
ကျွင်းဟောင်က ပြောသည်။
"ကျော့ယွန်ဖေးက အရမ်းကပ်စေးနည်းတယ်၊ ချီဟန်က သူ့ကို အရမ်းအရမ်းကို ထူးခြားတဲ့နည်းလမ်းတွေနဲ့ ကုသပေးခဲ့တာတောင်မှ ဒီကောင်က ဒီလိုမျက်နှာထားမျိုး လုပ်လိုက်သေးတယ်"
ကျွင်းဟောင်က ခေါင်းခါကာ ပြောသည်။
"ငါတော့ ဒီလောက်ရိုးရှင်းမယ်လို့ မထင်ဘူး၊ ကျော့ယွန်ဖေး ပြောတဲ့အတိုင်းဆိုရင် သူနဲ့ ချီဟန်တို့က အတူတူတောင် အိပ်ခဲ့ကြပြီးပြီ၊ ဒီတော့ ငါ သံသယဝင်တာက ..."
"မင်း ဘာပြောလိုက်တာ"
ကျွင်းဟောင်က ဆက်ပြော၏။
"ကျော့ယွန်ဖေး ဒီကောင်က ကြက်ကို ဖိအားပေးပြီး မသတ်ဘဲ လွှတ်ထားပေးတယ်၊ ဒီကောင်အခုအချိန်အထိ အသက်ရှင်နေသေးတယ်၊ နောက်ပြီး သူ့ကို တောက်လျှောက် ကုသခဲ့တဲ့ဆိုးရွားတဲ့ နည်းလမ်းတွေကို ပြန်တွေးကြည့်မယ်ဆိုရင် ကျော့ယွန်ဖေးက ဒီအထိ သည်းခံနေနိုင်သေးတဲ့အတွက် လူကောင်းလို့ သတ်မှတ်နိုင်လောက်သေးတယ်..."
ချီရှောက်ရုန်က ကျွင်းဟောင်ကို ကြည့်ကာ ပြော၏။
"သူနဲ့မင်းက တူတယ်လို့ ပြောချင်တာလား"
