DEAR FUTURE HUSBAND

121

chapter 121



samantalang si dale sa mga oras na un......ay patuloy paring pinag mamasdan ang karagatan.....na tila nag eenjoy sa mga along humahampas sa baybayin...tila hindi namamalayan ang takbo ng oras.....natigilan sya ng my isang Guard na lumapet dto na tila nag papaalala na mag sasara na nag mall dahil hindi nmn 24 hours un...

aah ma'm nagpapaalala lng po malapet ng mag sara ang mall... 10;pm lng tayo...

bigla naman napatingen si dale sa relo nito halos mag lilimang oras na siyang naka upo sa lugar na un..

kaya naiisipan ni dale na umowe na... pero sa halip na umowe ng condo.. ay naghanap ito ng matutuluyan...

sa hindi kalayuan my isang bagong hotel na kakatayo lng naisip niyang doan nalang magpalipas ng gabe...

kaagad niyang tinungo ang lugar kng asan ang hotel.. nilikad lng dale ang lugar at ilang menuto lng ng marating sya.. kaagad nmn itong nag check in.. pinili nya ang kwarto na... kng saan pwedi nya parin makita ang kalawakan ng dagat...kaagad naman inayos ng mga taohan ng hotel ang kwarto para dto.. ilang oras lng ng maibigay sa knya ang susi... kaagad nmn niyang tinungo ang elevetor matapos maiibigay sa knya ang hotel' s room..

ng maka pasok sya... kaagad niyan winahi ang isang malaking cortina  saka umopo sa wall class bahagya syang nka sandal dto habang pinag mamasdan ang dagat..mdjo nasa mataas n lugar ang room niya kaya marami siyang pweding tanawin....hangang makaramdam siya ng antok...at kaagad humiga sa kama... tiningnan nman niya ang knyang celphone pero low bat na eto...tumitig siya sa kisami bahagyang tumulo ang luha nya..sinapo ang bahage ng sinapupunan..at sinabing..

anak kahit anung mangyari hndi kita pababayaan.. gagawin ko ang lahat para maging maganda buhay mo. magsisimula tayong dalawa at ipinapangako kng hindi mo mararanasan ang nararanasan ko ngaun walng makakapanakit sayo.. at sana maintindihan mo balang araw kng bakit tayo lng dalawa..mahal n mahal kita.

hindi nmn namalayan ni dale na halos 3:am na ng umaga ng dalawin siya ng antok at hdi nya na malayan na naka tulog na siya..

lumipas ang buong araw at buong mag damag ng hindi eto umowe ng condo...


9;am na ng umaga ng magising eto sinubukan mag ayos ng sarili bago lisanin ang lugar..

samantalang ang mag kakagbigay.....patuloy parin ang pag hahanap dto...labis labis ang pag aalala ng mga eto lalo nat alam nilang nagdadalang tao si dale....sinubukan nilang tawag si dale subalit nka patay parin ang phone nito kaya hindi n mlaman nila fenech kng saan ba eto hahanapen.....


dale asan kana ba..

hangang lumipas ang ilang oras 1;pm na ng maka uwe eto..


kinagulat nmn nya ng pag bukas nya ng pentoan ng unit tumambad sa knya ang mga kaybigan...na tila natahimik ng mkita sya...sa isip isip ni dale anung ginagawa nila rito..

hdi agad nkapag salita sila marco fenech kristine ng makarating dale...

at ng makapasok kaagad tinungo ang kwarto at isinara ni walang imik imik na sinob sob sa kama..ang sarili.......

bumntong hininga nlang ang mga kaybigan na walang narinig mula kay dale....nag isip nmn sila kng kakausapen ang kaybigan oooh hahayaang nalang na makapag pahinga..

buti umowe na muna tayo.. hayaan nalang nating siyang magpahinga baka gsto niyang mapag isa..

ngaun alam nman nating ok sya mabuti pa nga umowe nalang tayo para lahat kayo ay makapag mahinga lalo kana best vivoree..

tama si cristian hon...umowe muna.. mukha nmng ok sya..

siguro sa ibang araw nalang natin siyang kausapen..

kaagad nmn nilisan ng mga kaybigan ang unit ni dale.

samantalang narinig niya ang mga sinabi ng mga eto.. bumangon sya sa pagkaka sub sub sa kama at umupo sa bndang bahaging likuran ng pento... iniisip nya kng haharapen ang mga kaybigan.. pero wala syang lakas ng loob na kausapen ang mga eto.......muling umiyak si dale ng mkaalis ang mga kaybigan ng maalala si edward.........saan ba ako nag kulang bkit bkit edward..............