Bir kaç dakikalık bir yüzme sonrası gemiyi seçebiliyordum. Elimle "burası" işareti yaptım ve gemiyi işaret ettim.
Engin abi bir anda beni itekledi ve önüme geçti gemiye doğru yüzmeye başladı.
Engin abinin beni iteklemesiyle beraber yan tarafta ki küçük kaya parçalarına kolumu vurdum o kadar çok acıdı ki abartı gibi gelse de canım çok acımıştı. Neyse kafamı yere eğdim kolumu tutuyordum.
15-20 saniye cenin pozisyonunda durduktan sonra kafamı bir kaldırayım Engin abiye bir bakayım dedim. "Bismilahirrahmanirrahim" etrafımda engin abi yok fakat 15-20 tane insan var.
Lan gözlerim sanki bana yalan söylüyor, ciddi ciddi denizin altında eski tip kıyafetli 20 kişiye yakın kişi vardı.
Bir anda kalbim hızlıca atmaya başladı ve yüzeye hızlıca yüzmeye başladım. Ben yüzüyordum gemide ki insanlar beni seyrediyordu. Suyun altında ki gemide ki insanlar bana bakıyordu, ölecekmişim gibi hissettim.
Arkama hiç bakmadım Engin abiyi falan komple aklımdan sildim ve var gücümle yukarıya doğru çıkmaya başladım.
Denizin yüzeyine geldiğimde Amcamlara ait olan gemi yoktu, etrafıma baktım yüzeyde ne Mümin abiler vardı, ne Rıfat vardı ne de gemi vardı. Ulan ne yapacaktım ben, bu denizde kalırsam çıldırabilirdim.
Artık son çare gökyüzüne baktım o kadar çok korkmuştum ki orada denizin en dibine tüpsüz dalıp intihar etmeyi bile düşündüm. Ne yapacağımı bilmiyordum gemi yoktu.
Kıyı çok uzaktı ve kıyıya gidersem yorgun düşüp boğulabilirdim.
Ne olacağından bi haber bekliyordum ve denize sırt üstü uzanmıştım sadece çok güzel bir tatildeymişim gibi hayaller kuruyordum fakat delirecek gibiydim.
Orada gördüklerim beni çok etkilemişti.
Yaklaşık 2 saat denizin üzerinde kaldım ayak parmaklarım ellerim buruş buruş olmuştu resmen.
2 saat geçti ve denizin diğer yanından kırmızı ateş figürleri geliyordu "haaa" dedim kesin beni arıyorlar. Sesli şekilde denizin tam ortasında "amcaaaaaa, engin abiii, kaya abiiii, kaptan, rıfatttt, heyyyy" diye bağırıp duruyordum.
Nihayet bana doğru biri yüzmeye başlamıştı sadece kulaç sesleri duyuyordum.
Bana doğru gelen biri vardı bir anda kendimi güvende hissettim ve bana gelen kişiye doğru baktım. Bana doğru yüzen kişi Kaptan Mümin abiydi "oğlum iyi misin" dedi "abiiii" dedim. "Tamam oğlum geldim" dedi ve beni sürüklemeye başladı.
50 metre civarı sürükleyerek götürdü, nihayetinde gemiye çıktım ve gemiye beni yatırdılar.
Amcam çok korkmuştu belli oluyordu. Sadık abi biraz kendine gelmişti "ne gördün, ne oldu" dedi.
"Abi sana yemin ederim denizin altında batmış olan gemide insanları gördüm" dedim. "Ahhhh bee" dedi. "anlıyorsun demi şimdi beni" dedi. "Anlıyorum abi" dedim.
Amcam sert şekilde "engin, engin nerede" dedi.
Amcama baktım "bilmiyorum" dedim. Kaptan mümin abi üzerine bir havlu almış "oğlum engini nasıl bilmiyorsun seninleydi" dedi.
"Abi en son gemide insanları gördüm korkuyla yukarıya doğru yüzdüm, engin abi gemiye girmeye çalışıyordu" dedim.
Sefa Dayı beni biraz süzdü "gitti garibim çoktan boğulmuştur" dedi.
