Öncelikle uzun bir sessizlik hâkimdi, kâğıt hışırtıları ve cay kaşığı ile fincan karıştırma seslerinden başka bir şey duyulmuyordu.
Birkaç dakika boyunca bir yandan sigaramızı içip, diğer yandan bu sesleri dinledik Burak'la.
Sonrasında kapı tıklandı, buyurun! Dedi Hilal.
İçeri girip de konuşmaya başlayan ses, bir adama aitti. -Sonuç nedir?
Doktor Hilal bu içeri giren adamla konuşmasına başladı: Histerik deli.
Duygu dünyası karma karışık. Aşırı dengesiz, bir dediği bir dediğini tutmayan cinsten.
-Belki de nevrozlarla ilintilidir? Dedi diğer, erkek olan doktor.
Dr Hilal devam etti: Sanmıyorum. Şu dakika itibariyle tam bir şey de söyleyemiyorum açıkçası. Ama kişilik bozukluğu olduğu kesin. Hayal dünyasında yaşadığı da aşikar..
Hasta, hayali arkadaşlarıyla konuşuyor ve onların uydurduğu yalanlara inanıyor. Ayrıca uykudan uyandıktan hemen sonraki davranışlarıyla, günlük hayattaki davranışları bağdaşmıyor.
Son derece tutarsız, dengesiz, birbirinden bağımsız iki farklı karakteri farklı zamanlarda tek vücutta yaşıyor gibi.
Tüm bu semptomları toplayınca, yalnızca bir tek sonuca vardığımı görüyorum.
-Yani?
Yani, paranoid şizofren. Hem de en kötüsünden.
-Emin misiniz? İyice teşhis ettiniz mi hastayı?
Elbette, dedi Dr Hilal. Hem de adım gibi eminim. Sürekli görülen halisunasyonlar, gerçekle uzaktan yakından ilgisi olmayan olaylar, gerçek olmayan arkadaşlar ve o arkadaşların söylediği yalanlar..
-Mesela?
Mesela, hastamız bana bu hastaneye 3 yıl önce getirilmiş, kanser teşhisi konulduğu halde bir turlu ölmemiş, 3 senedir de neden ölmediği anlaşılamadığı için denek olarak kullanılmak üzere
ailesinden ve diğer insanlardan alıkonulmuş bir hastadan bahsetti.
Böyle bir şey olması imkânsız! Diyerek kahkahayı baştı erkek olan doktor.
