Koş yakala onu! Dedi Burak aceleci bir tavırla. Kuzenini gözden kaybetme sakin! Ona ihtiyacımız olacak.
Fakat Muhammet az önce bulunduğu yerden uzaklaşmaya başlamıştı bile. Cebimde kapalı vaziyette tuttuğum telefonumu çıkarıp açtıktan sonra, kuzeni aramaya başladım.
Bu arada Burak arkamda yerlerde bir şeyler arıyor gibi, eğilmiş vaziyette yerleri kurcalıyordu.
Alo kuzen! Diyerek cevaplandırdı telefonu Muhammet. Bir an bile konuşmama müsaade etmeden, soluk almadan konuşuyordu adeta.
Rıfat beni dinle! Hemen çıkman lazım buradan!
Tam o sırada, daha ben konuşmaya fırsat bile bulamadan Burak telefonu elimden kaptı ve benmişim gibi konuşmaya başladı.
Kuzen, hemen A bloğun içine gir, gördüğün ilk yangın düğmesine bas! Hastaneden cıkacam, ama dediğimi yapmazsan çıkamam! Sadece dediğimi yap, yangın alarmını çalıştır!
Yangın alarmı çalıştıktan 20 dakika sonra, devlet hastanesinin arkasındaki mezarlıkta buluşalım.
Unutma, bir iki dakika içinde yangın alarmını devreye sok, sonra hemen hastaneyi terket! Soru sorma, dediğimi yapmazsan çıkamam! Hadi çabuk ol, vakit yok!
Bu konuşmanın ardından telefonu sert bir hareketle kapattı ve bana geri verdi. Bir yandan hızlı hızlı duruyor, diğer yandan kolunu koluma takmış, beni de ittirerek hızlı yürütüyordu.
Sen ne halt ettiğini sanıyorsun! Diye kükredim bir an. Kelimenin tam anlamayla çileden çıkmıştım.
Burak cevap vermiyor, sadece hızlı yürümesine hız katıyordu. Ben de ses tonumu yükselterek aynı soruları 2 kez daha tekrarlayınca yürümeyi bıraktı.
Sana diyorum lan! Ne yapmaya çalışıyorsun sen...
Tüm hatlarıyla bana döndü. Gözlerinden dehşet saçıyordu.
Tüm dikkatleri öteki binaya çekmeden, bu binaya nasıl gireceğini sanıyorsun! Elini kolunu sallaya sallaya mı içeri gireceksin.
Kapısı kilitli bir kapı, şifresi açılması imkansız bir kasa ve bütün bunları gözetleyen bir güvenlik görevlisi yokmuş gibi, gidip dosyayı alıp geleceksin öyle mi!
Elimden, onun dediklerini yapmaktan başka bir şey gelmiyordu.
Tam bu sırada olanlar olmuş, kulakları patlatan, daha önceden de aşına olduğumuz, yüreklere korku salan cinsten paldır küldür öten hastane yangın alarmı devreye girmişti.
Kuzenimiz başardı! Dedi Burak. Anlamsız bakışlarıma mukabele olarak, hafiften tipik alaycı sırıtmasını takınarak, hadi ama o artık benim de kuzenim sayılır, dedi.
