အလှလေး ရှောင်မန် (Myanmar translation) Book 2

chapter 120 (Z)

အခန္း (၁၂၀) : ဗ်ဴဟာႏွင့္သာ ႏွလုံးသားကို သိမ္းနိုင္လိမ့္မည္

ဂူမန္မန္၏ အမူအယာကို ျမင္ကာ အဲလ္ဗစ္က သူမအေျဖကို တန္းသိလိုက္သည္။ သူ႔၏ စိတ္ပ်က္မႈကို ခက္ခက္ခဲခဲ ဖုံးထားလိုက္ေသာ္လည္း သူက ဘာမွ မေျပာရက္ေပ။ ဂူမန္မန္ကိုသာ လက္ေမာင္းထဲ ဆြဲေပြ႕ထားလိုက္ၿပီး သူမေခါင္းေပၚ ေမးတင္ကာ ေမးလိုက္သည္ "အဲဆို မင္းတို႔ မ်ိဳးႏြယ္စုမွာ အမ်ိဳးသား ပါတနာေတြကို ဘယ္လို ေခၚတာလဲ ..."

ဂူမန္မန္က ဌက္ကုလားအုတ္ကဲ့သို႔ အဲလ္ဗစ္ရင္ခြင္ထဲ တိုးေဝွ႕ေနကာ မလုံမလဲျဖင့္ "ခင္ပြန္း..."

"ေတာ္တယ္.." အဲလ္ဗစ္ႏႈတ္ခမ္းမ်ားက တြန႔္ခ်ိဳးသြားကာ မွင္သက္ဖြယ္ အျပဳံးမ်ိဳး ျဖစ္ေပၚလာသည္။

သူ႔ကိုယ္သူ လွည့္ဖ်ားေနသည္ဟုပင္ ေျပာရမလား သို႔မဟုတ္ သူ႔ေခါင္းကို ေျမႀကီးထဲ ျမႇပ္ထားၿပီးေတာ့ ေနာက္ဆုံးမွ သူမ ေျပာသည္ကို နားႏွင့္ ဆတ္ဆတ္ နားေထာင္ခဲသည္ဟု ေျပာရမလား ....

ဂူမန္မန္က ရွက္ေသြးျဖာသြားၿပီး ေခါင္းေဆာင္ရဲ့ ဗ်ဴဟာေတြက ပင္လယ္ႀကီးေလာက္ နက္နဲလြန္းတယ္....

သူမက အဲလ္ဗစ္ လွည့္ဖ်ားမႈ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ခံရသည္လား... ေျမေခြးမ်ားက မရိုးသားဘူး လွည့္ဖ်ားတတ္သည္ဟု မေျပာၾကဘူးလား.... လီရာက သူမကို မလွည့္စားဘဲ အဲလ္ဗစ္က ထပ္ခါ ထပ္ခါ လွည့္စားေနရတာလဲ ... ၿပီး‌ေတာ့ သူမ စိတ္လႈပ္ရွားလြန္းၿပီး ဘာမွ ျပန္မေျပာနိင္ေတာ့သည့္အထိ လွည့္စားရလား....

ဂူမန္မန္က သူမႏွလုံးသားေလး အရိုင္းဆန္စြာ ခုန္ေပါက္ေနစဥ္ စႏၵီ၏ သနားစဖြယ္ ေအာ္ေခၚသံကို ၾကားလိုက္ရ၏ "ဂူမန္မန္..."

ဂူမန္မန္က အဲလ္ဗစ္ရင္ခြင္ထဲမွ ေခါင္းေလး ျပဴၾကည့္လိုက္ၿပီး တစ္ခုခု မွားယြင္းေနသည့္ အမူအယာျဖစ္လာေသာ စႏၵီကို ၾကည့္လိုက္သည္။ သူမအၾကည့္မ်ားက အမွန္ပင္ ခ်စ္ဖို႔ ေကာင္းလွ၏။ ဂူမန္မန္က ထိုအေျခအေနကို အခြင့္ေကာင္းယူကာ အဲလ္ဗစ္ရင္ခြင္ထဲမွ ထြက္လာၿပီး စႏၵီ သြားလိုက္ေတာ့သည္။ သူမလက္ကို ကိုင္ထားၿပီးေတာ့ ေမးလိုက္သည္ "ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဘယ္သူက ငါတို႔ရဲ့ ခ်စ္စဖြယ္ စႏၵီကို စိတ္ဆိုးေအာင္ လုပ္လိုက္တာလဲ...."