အလှလေး ရှောင်မန် (Myanmar translation) Book 2

အခန်း (220)

အခန်း (၂၂၀) : ခိုးယူသွားသော အနမ်း

အဲလ်ဗစ် အသက်ရှူပြင်းလာသလို နေရတာလည်း မသက်မသာ ဖြစ်လာရသည်။

သူ့သွေးထဲမှာ တစ်ခုခုက အဆက်မပြတ် စီးဆင်းနေသလို ခံစားလာရသည်။ ထို့ကြောင့် သူ့ကိုယ်သူ ခတ်ဆတ်ဆတ်လေး ရိုက်လိုက်သည်။ သူမက ဖျားနေဆဲ ဖြစ်သည့် အတွက် သူမ အိပ်နေတာကို မနှောက်ယှက်ချင်ပေ။

ထို့အပြင် သူမှတ်မိသည်။

သူမက မိတ်မဖက်ချင်ဘူးဟု ပြောထားသည်….

အဲလ်ဗစ် စိတ်ရိုင်းတွေကို မလွတ်စေရန် အတင်းထိန်းချုပ်နေရသည်။ သို့သော် ယခု ဂူမန်မန်က သူ့ရင်ခွင် ထဲတွင် ရှိနေပြီး ဂူထဲတွင် သူ့ကို အာရုံလွှဲနိုင်သော အရာမရှိပေ။

ဂူမန်မန် ရောက်မလာခင်က သူဖြတ်သန်းခဲ့ရသော အလွန်ဆိုးရွားတဲ့ အချိန်ကို ရုတ်တရက် ပြန်မစဉ်းစားနိုင်ဖြစ်သွားရသည်။

အဲလ်ဗစ် ခေါင်းကို      အောက်နည်းနည်းတိုးကာ ဂူမန်မန် နဖူးကို နမ်းလိုက်သည်။ သူ ဒါကို သူမ မနိုးခင် အကြိမ်များစွာ လုပ်ခဲ့ဖူးသည်။ ယခုဆိုလျှင် ချစ်သူတွေ ဖြစ်နေပြီ ဖြစ်သည့်အတွက် ဒါမျိုးကိစ္စကို ဂူမန်မန် ပြဿနာ ရှာနေမည်မဟုတ်ပေ။ ဒီ ခိုးနမ်းလိုက်တာကြောင့် သူ့  ခံစားချက်တွေ ပိုပြီး‌ မြင့်တက်လာရသည်။

နမ်းပြီးတော့ အဲလ်ဗစ် ခန္ဓာကိုယ်ရှိ သွေးတွေဟာ အိုးထဲမှာ ပွက်နေတဲ့ ဂျင်းပြုတ်ရည်လို ဆူပွက်နေသည်ကို ခံစားရသည်။ ထိုအပူချိန်သည် သူ့ကို အငွေ့ပျံတော့မလိုပင် ခံစားရစေသည်။

အဲလ်ဗစ် မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်သည်။ သူ နမ်းလိုက်တာဟာ ကျေနပ်မှုရချင်ရုံသာ ဖြစ်သော်လည်း ကိုယ့်သေတွင်းကို တူးသလိုဖြစ်သွားရသည်။ ရင်ထဲမှာ ရှိတဲ့ အပူက သေးမသွားပဲ မီးတောက်နတ်ဆိုးကဲ့သို့ပင် ပူလောင်ပြီး သူ့ကို ခုခံနိုင်စွမ်းမရှိအောင် လုပ်နေသည်။

ဂူမန်မန် အိပ်တာကို နှောက်ယှက်ခံလိုက်ရသည့်အတွက် ညည်းညူလိုက်သည်။ သူမ ဒူးခေါင်းကို လာထိုးနေသောအရာကို သူမ တွန်းလိုက်ပြီး ထိုအရာက မူလနေရာ ပြန်ရောက်သွားသော်လည်း စောစောကထက် စိတ်မသက်မသာ ဖြစ်ရသည်။