အလှလေး ရှောင်မန် (Myanmar translation) Book 2

chapter 134 (Z)

အခန္း (၁၃၄) : ဒါက ဘဝႀကီးပဲ...

"ဒယ္ဒီလီရာ အထဲသြားၿပီး ၾကည့္ရေအာင္.." ဂူမန္မန္က စႏၵီလက္ကို ဆြဲၿပီး လီရာကို လွည့္ေျပာလိုက္သည္။

လီရာက ဂူမန္မန္ေခါင္းကို ပုတ္လိုက္ၿပီး ေျပာလိုက္သည္ "မင္း သေဘာအတိုင္းပါပဲ...."

"ေကာင္းလိုက္တာ ေက်းဇူးပါ ဂူမန္မန္..." စႏၵီက သက္ျပင္းခ်လိုက္ၿပီးေတာ့ သူမ မ်က္ႏွာတြင္ ေနာက္ဆုံးေတာ့ အျပဳံးတပြင့္ ျဖစ္ထြန္းလာခဲ့ေလၿပီ။

ဂူမန္မန္ႏွင့္ စႏၵီတို႔က ဂူထဲ အတူတူ ဝင္သြားၿပီးေတာ့ လီရာက ေနာက္က လိုက္သြားေလသည္။

သူတို႔ ဂူထဲ ဝင္သြားသည္ႏွင့္ ဂူမန္မန္က အရမ္းအနံ့ျပင္းေသာ ေသြးနံ့ကို ရလိုက္သည္။  သူမ အစာအိမ္ထဲမွ တလိပ္လိပ္ တက္လာေသာေၾကာင့္ မ်က္ခုံးမ်ားပင္ ၾကဳတ္မိသြားေတာ့သည္။ သူမ အရြယ္ေရာက္သည့္ အခမ္းအနားရွိ ေသြးသံရဲရဲ ျမင္ကြင္းကို သတိရလိုက္သည္။ ၾကက္သီးမ်ား တျဖန္းျဖန္း ထလာေတာ့သည္။

"ဂူမန္မန္ ဘာျဖစ္လို႔လဲ..." စႏၵီက ဂူမန္မန္ လက္ကို ကိုင္ထားၿပီး သူမ၏ မူမမွန္မႈကို ဦးစြာ သတိျပဳမိသြားခဲ့သည္။

လီရာက ဂူမန္မန္ကို လက္တစ္ဖက္တည္းျဖင့္ သယ္လိုက္ၿပီး သူမခႏၶာကိုယ္‌ ေသးေသးေလးကို သူ႔အၿမီးျဖင့္ ညင္သာစြာ ပြတ္သပ္ေပးလိုက္ကာ "ဂူမန္မန္ မစိုးရိမ္နဲ႔ .... ကိုယ္ ဒီမွာ ရွိတယ္...."

ထိုအေမြးပြပြ လီရာ၏ အၿမီးႏွင့္ ေပြ႕ဖက္ျခင္းမွ  ေႏြးေထြးမႈတို႔က  မသက္မသာ ျဖစ္ေနေသာ ဂူမန္မန္ ကို သက္သာေစသည္။ သူမက လီရာ လည္ပင္းကို ျပန္ဖက္ထားလိုက္ၿပီး သူ႔မ်က္လုံးကို စိုက္ၾကည့္လိုက္ၿပီး ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္တြင္ သူမက သူ႔လည္ပင္းဆီ မ်က္ႏွာအပ္ထားလိုက္ေတာ့သည္။ သူမႏွာေခါင္းတြင္ လာေရာက္က်ီစယ္ေနေသာ ေသြးနံ့မ်ားက သူထူးျခားလွေသာ အနံ့ျဖင့္ ဖုံးလြမ္းသြားသည္။ ဂူမန္မန္ အေျခအေနက ေနာက္ဆုံးတြင္ တေျဖးေျဖးခ်င္း ျပန္ေကာင္းလာေလၿပီ။

ဂူမန္မန္ အသိစိတ္ ျပန္ကပ္လာၿပီးေနာက္ လီရာက စႏၵီကို ေျပာလိုက္သည္ "မင္း ပါတနာေတြကို အာဒီလီ ထုတ္လာခိုင္းလိုက္ .... အနံ့က အရမ္းျပင္းလို႔ ဂူမန္မန္ ခံနိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး...."