အလှလေး ရှောင်မန် (Myanmar translation) Book 2

chapter 101 (Z)

အခန္း (၁၀၁) : ႏွစ္လိုဖြယ္ သာယာမႈ အေျခအေန

ဂူမန္မန္သည္ စိတ္ထဲမွ ေျပာဆိုေနစဥ္  အမ်ိဳးသား အုပ္စုႀကီးသည္ အေျပးအလႊား ျပန္ေရာက္လာၾက၏။

ဂူမန္မန္သည္ အမ်ိဳးသားမ်ားလက္မွ လိုတာထက္ပိုကာ သယ္ေဆာင္လာသည့္ သားေကာင္မ်ားကို ျမင္ကာ သူမ ေသြးေတြ ခဲကုန္ၿပီဟု ခံစားမိလိုက္၏။

ေသစမ္း..... ပထမအၾကည့္တြင္ အကာအကြယ္ေပးထားသည့္ က်ား၊ ျခေသၤ့၊ ဝက္ဝံႏွင့္ အျခားေသာ အမည္မသိ တိရစၧာန္မ်ားစြာကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ သို႔ေသာ္ သူမသည္ ထိုအေကာင္မ်ားက အဖိုးတန္ေၾကာင္း သိ၏။ တစ္ဖက္တြင္လည္း အမ်ိဳးသားမ်ားသည္ တိရစၧာန္မ်ားကို ေဂၚဖီမုန္လာထုပ္မ်ားကဲ့သို႔ ပစ္ေနၿပီး ဘိုဒီ၊ လီရာႏွင့္ အဲလ္ဗစ္ ဖမ္းထားသည့္ ငါးမ်ားႏွင့္အတူတူ အပုံလိုက္ႀကီး ျဖစ္သြားေလသည္။

ဘာေတြလဲ.....

ဂူမန္မန္သည္ မြန္းက်ပ္မႈကို ခံစားလိုက္ရၿပီး ေကာင္းကင္ကို တိတ္တဆိတ္ ေမးလိုက္မိသည္ "သားရဲနတ္ဘုရားက ဒီလိုမ်ိဳး ျဖဳန္းတီးပစ္ေနတာကို ဂ႐ုမစိုက္ဘူးလား....."

လီရာသည္ ဂူမန္မန္ၾကည့္ရာ လိုက္ၾကည့္လိုက္ၿပီး သူ႔ႏႈတ္ခမ္းကား လွပစြာ ေကြးညႊတ္သြားေလသည္။ ထိုအမ်ိဳးသားမ်ားသည္ စေတးမႈအႀကီးႀကီး လုပ္ရန္ပင္ ဆႏၵရွိၾက၏။ ေဆာင္းဝင္ေတာ့မည္ ျဖစ္သည့္အတြက္ ထိုဝွက္ထားေသာသားေကာင္မ်ားသည္ အရင္ကတည္းမွ အမဲလိုက္ထားသည္မ်ားျဖစ္ကာ ေဆာင္းကို အံ့တုသည့္အခါ ခံနိုင္ရည္မရွိသည့္အခ်ိန္အတြက္ စုေဆာင္းထားၾကျခင္း ျဖစ္၏။

ဂူမန္မန္အား စိတ္ေက်နပ္ေစရန္ သူတိုသည္ ေဆာင္းအတြက္ အမဲလိုက္ထားသည့္ သားေကာင္မ်ားကို ထုတ္ယူလာၾက၏။ သူတို႔သည္ အမွန္တကယ္ပင္ အခ်စ္ေၾကာင့္ စုံလုံးကန္းေနေလေခ်ၿပီ။

"မင္းသေဘာက်ရဲ့လား....." ဂူမန္မန္သည္ သူတို႔အား ၾကည့္ေနသည္ကို ျမင္ေသာအခါ သူလဲ မေနနိုင္ဘဲ ေမးလိုက္မိ၏ "ငါနဲ႔ အဲလ္ဗစ္လဲ အစာေတြ စုထားတာရွိတယ္..... မင္းသေဘာက်ရင္ ထပ္အမဲလိုက္ သြားလိုက္မယ္ေလ....."

"ထပ္အမဲလိုက္ဦးမွာလား....." ဂူမန္မန္သည္ လီရာအား ၾကည့္ကာ ေျခာက္လန႔္လိုေသာ္လည္း လီရာ၏ လွပေသာ မ်က္ဝန္းအစုံျဖင္ ေတြ႕သည့္အခါ ႏူးညံ့သြားေလသည္။ သူမသည္ ျပဳံးလိုက္ၿပီး အသံကို နိမ့္ေျပာလိုက္ကာ "လီရာ..... ဒါေတြ အရင္စားရေအာင္ေလ.... မကုန္ရင္ အလကားျဖစ္သြားလိမ့္မယ္....."

သူမသည္ ထိုသို႔ေျပာလိုက္ေသာ္လည္း သူမသည္ ငါးကိုစားရန္ ဆုံးျဖတ္ထား၏။

ေသစမ္း....က်ားေတြ ဘာေတြေတာ့ သူမ မစားရဲေပ။

"ေကာင္းၿပီ.... မင္းစကား နားေထာင္ပါ့မယ္......" လီရာသည္ ဂူမန္မန္ကို ခြန႔္တ္ဆီမွ ကယ္တင္ကာ မ်ိဳးႏြယ္စုဆီ ျပန္ေခၚလာသည့္ အခါလိုမ်ိဳး လြတ္ေပးဖို႔ အစီအစဥ္မရွိဘဲ ဆက္လက္၍ ဖက္ထားေလသည္။

အသားအပုံႀကီးကို ျမင္ၿပီး ဂူမန္မန္သည္ လီရာလက္ထဲမွ ဆင္းလိုက္သည္။ လက္ကို ေနာက္ပစ္ကာ ေခါင္းကို ဘယ္ညာယမ္းရင္း အေၾကာ့ေလ်ာ့လိုက္၏။ သူမသည္ "ေနမင္း၏ မ်ိဳးဆက္သစ္မ်ား အတြဲ (၂)" ဇာတ္လမ္းရိုက္ေနသကဲ့သို႔  ျပဳမူေနသည္။ ဤေနရာတြင္ ေဆာင္ဂၽြန္ကိ မရွိေသာ္လည္း သူမသည္ နတ္ဆိုးအမ်ိးသမီးနည္းၿပ အျဖစ္ လုပ္ေဆာင္ေန၏။ သို႔ေသာ္ လီရာႏွင့္ အဲလ္ဗစ္အျပင္ အမ်ိဳးသားတစ္အုပ္စုလုံးကို စိတ္တိုင္းက် စေနာက္နိုင္၏။ ဂၽြတ္ ဂၽြတ္..... ထိုအသံကား စကးျဖင့္ ေဖာ္ျပ၍ မရနိုင္ေသာ သာယာေသာ ခံစားခ်က္ကို ေဆာင္ယူလာေပး၏။

"ဂူမန္မန္.... ဒီေန႔ ငါအမဲလိုက္ခဲ့တဲ့ က်ားက ဒီေနရာက က်ားဘုရင္ပဲ.... သားရဲေတြအထဲမွာ အေကာင္းဆုံးပဲ..... အဲဒါက သန္မာၿပီး ေန႔တိုင္း အလတ္ဆတ္ဆုံး တိရစၧာန္ေလးေတြကို စားထားတာ....." ဂူမန္မန္ အမည္ေတာင္ မမွတ္မိေသာ အမ်ိဳးသားသည္ လာေျပာေလသည္။ ထိုလူကား လီရာႏွင့္ အဲလ္ဗစ္တို႔ႏွင့္ ခန႔္ညားမႈ မယွဥ္နိုင္ေပ။

ဂူမန္မန္သည္ လက္မေထာင္ျပၿပီး ေျပာလိုက္သည္ "ေကာင္းတယ္....ေကာင္းတယ္..... ရွင္က ဝူေဆာင္ ျဖစ္နိုင္တယ္....."

က်ားအမဲလိုက္ခဲ့သည့္ အမ်ိဳးသားသည္ သူ႔ကိုယ္သူ ေရရြတ္လိုက္၏ ..... ဝူေဆာင္က ဘာလဲ..... စကားလုံး အသစ္မ်ားလား..... ဘာရီတီကို ခ်ီးက်ဳးသကဲ့သို႔ လူသန္မာႀကီးလို႔မ်ား ေျပာခ်င္တာမ်ားလား..... သူတို႔သည္ တူညီေလာက္၏။ မည္သူက အဓိပၸါယ္ကို ဂ႐ုစိုက္ေနမည္နည္း...... ဂူမန္မန္သည္ သူ႔ကို ခ်ီးက်ဴးလိုက္ျခင္းသာ ျဖစ္၏။

"က်ားက ဘာမွ မဟုတ္ေသးဘူး..... ဂူမန္မန္ ဒီကို ၾကည့္ၾကည့္ပါဦး....." ေနာက္ထပ္ အမ်ိဳးသားသည္ ဝူေဆာင္ဟု ခ်ီးက်ဴးခံရေသာ လူကို တြန္းတိုက္ကာ အျဖဴေရာင္ေျမေခြးကို သယ္ေဆာင္ရင္း ဂူမန္မန္အား ေပးလိုက္သည္။ သူသည္ ဂုဏ္ယူဝင့္ႂကြားစြာျဖင့္ "ဒါက ေျမေခြးအရိုင္းေတြၾကားက ႏွင္းျဖဴေျမေခြးအမပဲ..... ဒီလွပတဲ့ သတၱဝါက အျမဲတမ္းဂူထဲ ပုန္းေနတတ္ၿပီး အထီးေတြက ေစာင့္ေရွာက္ေပးတာ ေစာင့္ေနတာ...... ဒီအသားက အႏူးညံ့ဆုံးနဲ႔ အလတ္ဆတ္ဆုံးပဲ...... ေသြးကေတာင္ သာမာန္က်ားေတြထက္ ပိုခ်ိဳၿပီး အရသာရွိေသးတယ္......."