အလှလေး ရှောင်မန် (Myanmar translation) Book 2

chapter 130 (Z)

အခန္း (၁၃၀) : မမၽွတေသာ သေဘာတူခ်က္

သမိုင္းတစ္ေလ်ာက္တြင္ နတ္ဘုရား ျပစ္ဒဏ္ကို ခံယူၿပီး အသက္ျပန္ရွင္လာသည္က ၾကဳံေတာင့္ၾကဳံခဲ ျဖစ္စဥ္ ျဖစ္ေသာ္လည္း ဂူမန္မန္ ပါးစပ္ဖ်ားတြင္  ေျပာဖို႔ရာ မထိုက္တန္သည့္ အေသးအမြား ျဖစ္ေနေလ၏။ 

လီရာက ရယ္ခ်င္စိတ္ကို ခ်ဳပ္ထိန္းထားလိုက္ရသည္။ သူတို႔သည္ အခ်ိန္တိုေလးသာ  ေတြ႕ဖူးျခင္း  ျဖစ္ေသာ္လည္း ဂူမန္မန္၏ ထူးဆန္းမႈမ်ားႏွင့္ အသားက်ေနေလၿပီ။

သူက ျပဳံးလိုက္ရင္း ေျပာလိုက္သည္ "ေကာင္းၿပီေလ မင္းက ကိုယ့္ကို သင္ေပးၿပီးၿပီဆိုေတာ့ မင္းက နဇိုင္းရယ္မ်ိဳးႏြယ္အတြက္ အက်ိဳးျပဳလိုက္တာပဲ  အခု စိတ္ေအးလက္ေအး ေနနိုင္ၿပီမလား...."

"အဲဒါ ထည့္မတြက္ဘူးေလ.." ဂူမန္မန္က ေခါင္းခါလိုက္သည္ "ဒါက သာမာန္ ဗဟုသုတ္ေလး တစ္ခုပဲဟာ  အဲဒါကို   ရာသီ တစ္ခုလုံးစာ အစားအေသာက္ ေနစရာနဲ႔ လဲရင္ မတရားဘူးေလ  အဲလို တစ္ဖက္သတ္ဆန္ဆန္ လဲလွယ္မႈကို လက္မွတ္ထိုးၿပီးတာနဲ႔  ဥပေဒက ေတာင္ ဘာမွ ကာကြယ္ေပးလို႔ မရေတာ့ဘူး"

လီရာက လက္မွတ္ထိုးတာေတြ သို႔မဟုတ္ ဥပေဒ၏ အကာအကြယ္ေတြ အေၾကာင္းတစ္ခုမွ မသိေပ။ သို႔ေသာ္ ဂူမန္မန္ ဆိုလိုရင္းကိုေတာ့ သေဘာေပါက္၏။  တျခားအမ်ိဳးသမီးေတြအတြက္  အမ််ိဳးသားမ်ား၏ ဂ႐ုစိုက္မႈ ခံယူလၽွင္ ထိုသူမ်ားက သူတို႔ပါတနာ မဟုတ္လၽွင္  ျပန္၍ မေပးဆပ္ဘဲ  အကူအညီမေတာင္းဆိုနိုင္ေခ်။

အမ်ိဳးသမီးမ်ား၏ မ်က္လုံးထဲတြင္ မင္းကို တစ္ခုခု ေတာင္းဆိုသည္ကိုက ကမၻာေျမ၏ ႀကီးမားေသာ ေကာင္းခ်ီးျဖစ္ကာ ထိုအရာကို အျပန္အလွန္ ေတာင္းဆိုရဲေသးသည္လား....ဘယ္လို ျပက္လုံးမ်ိဳးပါလိမ့္....

အမ်ိဳးသားမ်ား ၏ မ်က္လုံးထဲတြင္ အတူတူ ျဖစ္သည္။

ဂူမန္မန္က ကြဲျပားလွသည္။

လီရာက ခဏတာ ေတြးေတာလိုက္ၿပီး ျပန္ေျဖလိုက္သည္ "မင္းက ဘာရီတီ အသက္ကို ကယ္ခဲ့မွေတာ့  ဒီေဆာင္းတြင္းအတြက္ အစားအေသာက္နဲ႔ဆို ေက်ၿပီေလ အဲလ္ဗစ္နဲ႔ငါက မင္းရဲ့ တျခား လိုအပ္တာေတြ လုပ္ေပးမယ္  ငါတို႔ကို ထပ္မျငင္းပါနဲ႔ေတာ့လား မဟုတ္ရင္... ငါတို႔ ဝမ္းနည္းရလိမ့္မယ္..... "