အလှလေး ရှောင်မန် (Myanmar translation) Book 2

အခန်း (၁၄၃)

အခန်း (၁၄၃) : ဒယ်ဒီလို့ ခေါ်

သို့သော် လီရာအတွေးကို ဂူမန်မန်က ငြင်းဆန်လိုက်သည်။ သေစမ်း..... သူက မိမွေးဖမွေးအတိုင်း ကိုယ်တုံးလုံးကြီး...

ရေထဲမှာ ရှိစဉ်က များစွာ မတွေးမိသော်လည်း သူတို့ ကမ်းပေါ် ရောက်လာသည့် အခါမှာတော့.....

ပုံရိပ်က အရမ်းကို ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်း ဖြစ်နေသည့်အတွက် ဂူမန်မန် နှာခေါင်းသွေးကား မထိန်းချုပ်နိုင်စွာ နောက်တစ်ကြိမ် အလည် ထပ်ရောက်လာပြန်သည်။

"ဒယ်ဒီလီရာ.." ဂူမန်မန်က လီရာ လည်ပင်းကို ဖက်ထားပြီးတော့ ကမ်းပေါ် ဆက်သွားမည့် အရေးကို တားဆီးလိုက်တော့သည်။

လီရာက ခြေလှမ်းများ ရပ်တန့်လိုက်ပြီး ချစ်မြတ်နိုးစွာ ပြုံးရင်း "ဒယ်ဒီလီရာလို့ပဲ ဆက်ခေါ်နေမှာလား..."

ဂူမန်မန်က ဟိုးအရင် သူ့မ ကောင်လေးကို ဒယ်ဒီဟု ခေါ်ထားခြင်းကို တွေးမိကာ လျှာကိုက်လုမတတ် ဖြစ်သွားလေ၏။

"ချစ်သူတွေကြားမှာ ဘယ်လိုမျိုး ခေါ်သင့်လဲ...." လီရာက ဂူမန်မန်အား သိသာနေသည်ကို မေးလိုက်သည့်အတိုင်း ထိုမေးခွန်းကို လေးလေးနက်နက် မေးလိုက်သည်။

ဂူမန်မန် မျက်နှာတွင် ရှက်သွေးဖြာနီရဲနေမှုက ပျောက်ကွယ်မသွားတော့ပေ။ စိတ်ခံစားချက်ကို ချုပ်ထိန်းရင်း သူမက ရှက်ရွှံ့စွာ မေးလိုက်သည် "အဲဆို ဘယ်လို ခေါ်ရမှာလဲ... လီလီလား ရာရာလား..."

လီရာက သူကြားသမျှ အခေါ်အဝေါ် တစ်ခုမျှ မကြိုက်နှစ်သက်ပေ။ ထို့ကြောင့် သူက ခေါင်းခါလိုက်ပြီး ပြန်ဖြေလိုက်သည် "ဒယ်ဒီလို့ပဲ ခေါ်... အဲဒါက ပိုကောင်းတယ်...."

ဖူး....

ဂူမန်မန်က လီရာသည် သူမကို စနောက်ရန် ကြိူးစားနေကြောင်း ခံစားမိ၏။

သို့သော်လည်း ဂူမန်မန်က လီရာ မျက်နှာကို စိတ်မဆိုးရက်ပေ။ ထို့အစား သူမ ဒေါသကို ဖော်ပြဖို့ရာ သူ့ရင်ဘတ်ကို အသာထုလိုက်တော့သည်။ သူမက အခြား အခေါ်အဝေါ်အစား လီရာ နာမည်ကိုသာ ခေါ်ချင်သည်။