အလှလေး ရှောင်မန် (Myanmar translation) Book 2

အခန်း (167) ( u & z )

အခန္း (၁၆၇) : သူမ ဆႏၵရွိတယ္ဆိုရင္ေတာ့

လီရာ ထြက္သြားၿပီး သိပ္မၾကာခင္တြင္ စႏၵီက ငါးစြတ္ျပဳတ္အိုး သယ္လာသည့္အတြက္ ဂ်င္းနံ႔ကို အေဝးကပင္ ခံစားႏိုင္သည္။

အဲလ္ဗစ္က စႏၵီကို ႀကိဳဆိုရန္ ဂူဝမွေစာင့္ေနသည္။ သူက ေက်ာက္အိုးကို သူမလက္ထဲကေန ယူလိုက္ၿပီး သူမကို ေျပာလိုက္သည္ “အထဲမွာ ေရွာင္မန္ရွိတယ္။ အထဲဝင္ၿပီး မေတြ႕ေတာ့ဘူးလား။”

အဲလ္ဗစ္က တျခားအမ်ိဳးသမီး ေတြကို သူ႔ဂူထဲဝင္ရန္ ဖိတ္ေခၚျခင္းသည္ ယခုက ပထမဆုံးအႀကိမ္ ျဖစ္သည့္အတြက္ အနည္းငယ္ ကို႔႐ိုးကားယားႏိုင္သည္။ ဒါေပမဲ့ ဂူမန္မန္အတြက္သာဆိုရင္ သူ မႀကိဳက္တဲ့အရာျဖစ္လည္း လုပ္မည္။

စႏၵီလည္း ခံစားခ်က္ကို ထိန္းခ်ဳပ္မေနေတာ့ပဲ ေခါင္းညိတ္ၿပီးသာ ဂူထဲဝင္သြားသည္။

စႏၵီ ဂူထဲဝင္ဝင္ခ်င္း ဂူမန္မန္က ေထာင့္ေလးမွာ ေကြးေကြးေလး ေနေနသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ စႏၵီက ေလပူေတြ မႈတ္ထုတ္လိုက္ၿပီးေတာ့ ဂူမန္မန႔္ အနားသြားကာ ဖက္ထားလိုက္သည္။ စႏၵီက သူမ ေနာက္ေက်ာကို ညင္သာစြာ ပုတ္ရင္းေျပာလိုက္သည္ “ ဂူမန္မန္ နင္ဒီလိုႀကီးပဲေနဖို႔ ငါခြင့္မျပဳႏိုင္ဘူး”

ဂူမန္မန္က နီရဲေဖာင္းအစ္ေနေသာ မ်က္လုံးေတြကို ဖြင့္လိုက္ၿပီး စႏၵီကို သူမအတြက္ ထပ္ၿပီးစိတ္မပူေစလိုေသာေၾကာင့္ ၿပဳံးျပခ်င္သည္။ သို႔ေသာ္ သူမ အားအကုန္သုံးလွ်င္ေတာင္ မၿပဳံးႏိုင္ေပ။

စႏၵီက ဂူမန္မန႔္ မ်က္ႏွာေလးကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ဆုပ္ကိုင္လိုက္ကာ ေလးေလးနက္နက္ျဖင့္ေျပာလိုက္သည္ “ နင္ ငိုခ်င္တယ္ဆိုရင္ ၿပဳံးဖို႔အတြက္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဖိအားမေပးပါနဲ႔။ ငိုလို႔ မၿပီးမခ်င္း ငါ နင့္ေဘးမွာ ရွိေနမွာပါ၊ ၿပီးေတာ့မွ အရသာရွိတာေလးေတြ သြားစားၾကတာေပါ့။ အခုရက္ပိုင္းအတြင္း ဘိုဒီက ဟင္းခ်က္ေတာ္လာတယ္ ၊ၿပီးေတာ့ သူခ်က္တာေတြက ေတာ္ေတာ္လည္း အရသာရွိတယ္။ သူ ဒီေန႔ ေရလြန္းပ်ံ ခ်က္တယ္ေလ အဲ့ဒါေၾကာင့္ ငါ နင့္အတြက္ ယူလာခဲ့တယ္။ နင္ အဲ့ဒါကို စားၿပီးတာနဲ႔ စိတ္မသက္မသာ ျဖစ္မွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး”