အလှလေး ရှောင်မန် (Myanmar translation) Book 2

chapter 105 (Z)

အခန္း (၁၀၅) : ဟီဟီဟီး

ဂူမန္မန္က ဘိုဒီကို ေစာင့္ၾကည့္ေနေသာ္ျငား သူက စကားကို ဆက္ေျပာရန္ စိတ္ကူးမရွိေၾကာင္း ေတြ႕လိုက္ရ၏။သူမက မ်က္ေမွာင္က်ဳတ္လိုက္ၿပီးေတာ့ ေကာ္လင္းဗိုက္ကို ရိုက္လိုက္သည့္အခါ ေကာ္လင္း၏ ေကာင္းမြန္စြာ တည္ေဆာက္ထားေသာ ႂကြက္သားမ်ားႏွင့္ ဂူမန္မန္၏ လက္ႏုႏုေလး ထိေတြ႕ေသာအခါ ခြက္ခနဲ အသံထြက္လာေလ၏။ ဂူမန္မန္က ဘိုဒီအား ၿခိမ္းေျခာက္ကာ ပ်ားတည္ေနရာကို ေျပာျပေစလိုေသာ္လည္း သူမက ေကာ္လင္းႂကြက္သားမ်ား ေတာင့္တင္းမႈကို အထင္ေသးခဲ့မိေသာေၾကာင့္  သူမ လက္ေခ်ာင္းမ်ားကား ထုံထိုင္းသြားေလသည္။

"အာ့...." ဂူမန္မန္က ငိုမဲ့မဲ့ ျဖစ္လာၿပီး သူမ လက္ ဆုံးရႈံးသြားသလား ဟုပင္ ထင္မိေလသည္။

"ဂူမန္မန္ မင္းလက္ ဘာျဖစ္သြားတာလဲ.... အရမ္းနာေနလား..... ေတာင္းပန္ပါတယ္ ငါ့ ေၾကာင့္......" ေကာ္လင္း ႏွလုံးသားက နာက်င္လာၿပီး ဂူမန္မန္ လက္ကို ဂ႐ုတစိုက္ ကိုင္ထားေပးလိုက္သည္။ သို႔ေသာ္ ဘာလုပ္ရမွန္း မသိေခ် "ေအာ့ေလကို နဇိုင္းရယ္မ်ိဳးႏြယ္စုကို ျပန္ေခၚသြားခိုင္းလိုက္ပါ့လား.....လီရာကို ကုသခိုင္းလိုက္ေလ..... အဝါေရာင္အႏွစ္ကို ဘိုဒီနဲ႔ငါ့ဆီ အပ္ထားလိုက္.... ငါတို႔ ေသခ်ာေပါက္ မင္းဆီ ယူလာခဲ့မယ္ ဟုတ္ၿပီလား....."

ဘာလို႔ ဂူမန္မန္က အင္းလို႔ ျပန္မေျပာတာလဲ......

သူမက သူမ ထုံထိုင္းေနသည့္ လက္ကို ယမ္းလိုက္ရင္း ေျပာလိုက္သည္ "ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး... ကၽြန္မ အဆင္ေျပတယ္....."

"ဒါေပမဲ့ ...." ေကာ္လင္းက သူမအတြက္ စိတ္ပူေနေလ၏။ ဂူမန္မန္ အေရျပားေအာက္ရွိ ဆဲလ္တစ္ခုခ်င္းစီကို ျမင္နိုင္ေစရန္ သူမ်က္လုံးကို အိတ္စေရး ဓာတ္ေရာင္ျခည္အျဖစ္‌ ေျပာင္းလဲသြားေစခ်င္မိ၏။

"ရတယ္ ဘာမွ မျဖစ္ဘူး..... ကၽြန္မ ေျပာတာ နားေထာင္....." ဂူမန္မန္က ခါးေထာက္လၽွက္ မတ္တပ္ရပ္လိုက္ေလသည္။ သူမ ရန္လိုမႈေတြ ေပ်ာက္ဆုံးသြားရင္ ဘယ္လို လုပ္မလဲ...... သူမက ရႈံတြေနေပမဲ့ ဟန္ေဆာင္ထားဆဲ ျဖစ္ေလသည္။

"ဂူ....." ေကာ္လင္းက တခုခု ေျပာခ်င္ေသာ္လည္း ဂူမန္မန္ လက္ေခ်ာင္းသည္ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းသို႔ ေရာက္ရွိလာကာ တားဆီးလိုက္ေလသည္။ ထိုစြဲေဆာင္မႈ ရွိေသာ မ်က္ႏွာေလးသည္ သူႏွင့္ လက္မအနည္းငယ္သာ ကြာေဝးေတာ့၏။ ေကာ္လင္းက တံေတြးကို ဆက္တိုက္ မ်ိဳခ်လိုက္ၿပီး ထပ္၍ မေျပာေတာ့ေပ။