Class Of Heroes

Chapter 010

"Just for confirmation, ang final princess ay nawawala na three years ago, along with her unborn child, nang mawala siya, nilusob ng mga [Demon] ang bansa nila, killing everyone in the royal family," ulit ko sa kwentong binigay ng hari.

"Yes, saan mo siya nakita? No, basing on what the silver wolk said, isa siyang slave," sabi ng hari.

"Yeah, at binili ko na sila, natagpuan ko siyang putol ang tenga at buntot dahil may bibili sa kanya for 10 million zeny na isang human supremacisyt but don't mind it, naayos ko na," sabi ko.

"I see, good, that's good," sabi ng hari.

"Gusto ko silang maka-usap," sabi ni Milliana.

"Andito ka pa pala," sabi ko "ang tahimik mo kasi, akala ko, wala ka na," sabi ko na ikinapikon ni Milliana.

"Wha— ama, kailangan ko ba talagang pakasalan ang lalaking ito?!" sabi niya.

"May tatanggap pa ba sa'yo? Ang magiging tingin na sa'yo ay madumi once na kumalat ang balita na ginahasa ka," sabi ng hari.

"Kaya kong ibalim ang hymen," sabi ko "magiging virgin ka uli, appearance wise, that is."

"Ahh... no~ pakasalan mo si Rafael, younger me, magsisi ka kung hinde," sabi ng 118 years old Milliana.

"Bakit naman ako magsisi?" tanong ni 18 years old Milliana.

"Basta magsisi ka," sabi ng matandang siya.

"Haah... this is crazy," sabi ko at lumabas na "dadalhin ko na sila Ame dito," sabi ko at lumabas na para maka-usap ng hari si Ame.

***

"Haah... to think na isa ka palang prinsesa," sabi ko kay Ame habang naglalakad kami pabalik sa silid.

"My lord, masama po bang isa akong prinsesa?" tanong niya.

"Hindi naman," sabi ko "but it must be hard, I mean, from the very top napunta ka sa pinaka-ilalim, but considering the job, nothing changed."

"Siyang tunay, aking panginoon," sabi ni Ame.

"Teka, kanina ko pa napapansin, my lord, aking panginoon? Pwedeng ibahin mo ang tawag sakin? Ang kati kasi," sabi ko.

"Then, master," sabi niya.

"Ang kati pa din, Rafael na lang ang itawag mo sakin," sabi ko.

"Hindi ko po magagawang tawagin ka sa iyong pangalan, hindi po tayo magkapantay," sabi niya "isa lang po akong hamak na alipin."

"You know what, screw that, maduga akong tao, gagamitin ko ang slave crest to order you," pananakot ko at napangiti siya.

"Kung gayun, wala na po akong magagawa, Rafael," sabi ni Ame.

"Better," sabi ko.

***

Natutulog ako, resting my tired mind from everything fucked up that happened starting from Milliana's rape by the hundred years later me, nang maramdaman kong may tumabi sakin at yumakap, kaya agad kong minulat ang mga mata at nakita si Ame, nakayakap sakin.

"Ame," sabi ko at bumangon si Ame.

"Nagising ba kita, Rafael?" tanong niya.

"Hinde, gusto ko lang tanungin kung bakit ka nakahubad," sabi ko.

"Paumanhin, ginagawa ko lang ang tungkulin ko bilang alipin," sabi niya "hindi po ba pwede?"

"... Wala akong sinabi na hindi pwede, pero wag lang ngayon, nanginginig ka sa kaba, wag mo pilitin ang sarili mo," sabi ko at pumikit na uli "ang tabihan mo ay Shizu, panigurado babangungutin yun, para aa kanya, panaginip ang mapunta dito at mawala na sa pesteng lugar na yun."

"Rafael, isa kang mabait na master," sabi ni Ame "malakas ang pakiramdam ko na ikaw ang dapat kong pagsilbihan, kung nagkakilala lang sana tayo nung ako ay dose anyos pa lang, marahil ikaw sana ang aking napangasawa at ama ni Shizu," sabi ni Ame at binigyan ako ng halik sa labi, saglit lang iyon, parang dampi "kaya gagawin ko ang lahat upang hindi mo ako kaayawan," sabi niya at lumipat sa kabilang side ng kama upang tabihan si Shizu na natutulog sa left side ko.

'Haah... sinasakitan na ako ng ulo,' sabi ko sa isipan kaya ginamitan ko ang sarili ng [Sleep] but dahil sa [Abnormal Status Null], it's ineffective.

***

"Ame, Shizu," tawag ko sa mag-ina five days later after ko silang mabili "tara may pupuntahan tayo," sabi ko at lumabas na kami ng palasyo.

Naglalakad kami sa pamilihan, dun kasi ang ruta para makapunta doon, at upang hindi mawala si Shizu, hawak-hawak ko ang kanyang kamay, kasunod namin si Ame na for some reason, kung hindi ko pa papalapitin, hindi maglalakad katabi namin.

"Ah, heck with this," sabi ko, nairita na sa dami ng tao sa pamilihan kaya binuhat ko si Shizu at pinaupo sa balikat ko, nagulat siya but soon after, nagustuhan niya ang taas.

'She's way too easy to handle,' sabi ko sa isipan 'compared to the hundred three years old her.'

"Tara na," sabi ko at hinawakan naman ng kamay ni Ame.

Nagpunta kami sa isang bahay ampunan, at nang makarating kami doon ay...

"Kuya~" bati ng mga bata sabay takbo palapit sakin sa pangunguna ng isang magkapatid na babae.

"Kuya~ paglaki namin, papakasalan ka namin," sabi ng dalawa at naalala ko ang sinabi ng hundred years later na Shizu dahil ang magkapatid ay sina Alice at Sena, orphaned dahil sa giyera.

"Okay, okay, paglaki niyo," sabi ng isang priestess ng ampunan kasabay ng pagbaba ko kay Shizu sa balikat ko.

"Shizu, makipaglaro ka muna sa kanila okay," sabi ko habang naka-ngiti at bumaling naman kay Ame "Ame, bantayan mo sila, and start learning how to act like a mother," sabi ko.

"Okay," sabi sakin ni Ame.

"Now then, yung babaeng yun, asaan? Dinukot nanaman si Iris?" tanong ko.

"Opo, ewan ko po kung nasaan," sabi niya.

"Then, that's good," sabi ko "dahil birthday ngayon ni Iris, kaya ipaghahanda natin ng kaarawan niya."

"Eh? Pero..."

"Alam ko, hindi pa siya kinse, and it's unusual to celebrate the birthday, but you know, sa bansa namin, normal na ang i-celebrate ang kaarawan ng isang bata," sabi ko "yung tumatayong nanay na din ni Iris ang humiling, that's why we won't take no, for an answer," sabi ko at napangiti ang priestess.

"Kung iyan po ang inyong nais," sabi ng priestess kaya pumasok na ako sa loob and invaded the kitchen to start cooking the party foods such as spaghetti, cake, fried chicken, rice, etc, sila Maria at Kevin na pupunta dito maya-maya ang bahala sa decoration.

"ldg