Class Of Heroes

Chapter 102

Tatlong buwan na ang lumipas simula nung puntahan ko ang mga slimes, and in those three months, ang mga nagpupunta lang sa may abandonadong minahan ay mga [Hunter], pero ngayon nag-iba na dahil buong [Hero] group na ang nagpunta, and as I thought, para sa kanila, laro lang ang lahat, that's why, I'll thrust the reality on their face, and sacrifice the most idiotic person in class.

Pinanonood ko lang sila, kung paano sila sama-samang pumasok sa kweba, an idiotic desicion dahil 45 kaming napunta dito kung isasama kaming lima nina Wilmark, tapos sama-sama pa silang pumasok sa loob ng isang maliit na kweba without separating into groups, paano kaya sila makakalaban niyan, kaya naman, thirty-four minutes later, bumagsak na silang lahat.

"Papabayaan ko na lang muna sila," sabi ko sa isipan at inutusan ang mga slimes na wag galawin ang mga malalapit saking classmates.

***

"Welcome back," bati ni Mimi nang magbalik ako "kamusta ang lakad?"

"Hmm... capture success, now kailangan na lang na lumitaw ang isa sa atin para iligtas sila," sabi ko "now then... anong ginawa mo kay Marcel?" tanong ko dahil niyayakap ako ni Marcel.

"Ahahaha, about that, napasobra ako," sabi niya "and since I'm using your appearance when I'm torturing her, she ended up seeking your warmth," paliwanag niya sabay tawa.

"This is no laughing matter," sabi ko "at isa pa, wag ka magsinungaling, ginawa mo iyon dahil gusto mo siyang makaparte sa harem kong ginagawa."

"Yup, yup, yup~" sabi niya kaya napabuntong-hininga na lang ako.

"Wag kang papasok ng kwarto, maiinggit ka lang," sabi ko.

"Wha- oi! Patandain mo ako! Sali ako!" sabi niya.

"... Ikaw ba talaga yung Mimi na nakilala ko?" sabi ko hindi makapaniwala sa sagot niya.

"Hmm... yes and no, at the same time," sagot niya "you see, this is already my third time time leaping," sabi niya.

"Third time?" tanong ko.

"Yeah, I mean... look at me," sabi niya at tinignan ko siya matapos niyang alisin ang isang kwintas na suot at nanlaki ang mga mata ko dahil nag-iba ang mga status parameters niya at nadagdagan pa siya ng mga skills, meron pa siyang isang ultimate skill: [Chronos] at ang skill composition ay katulad na katulad ng [Gabriel] except wala itong [Infinite Prison].

"Ito na ang pangatlo ko, and I'll just tell you this, dahil sa pangako mo kay mama, sa mother mo na hindi ka na babalik pa uli sa nakaraan, ako na ang bumabalik sa nakaraan, sorry, hindi ko agad sinabi sa'yo," sabi niya.

"I see... mamaya ikukuwento mo lahat ng mga naranasan mo," sabi ko.

"Yeah, okay, pero patandain mo ako, hindi ko pa gamay ang [Chronos], ang kaya ko lang gawin ay [Time Leap] tapos yung ibang skills, epic failure pa rin ako," sabi ko.

"I guess, sasanayin din kita diyan," sabi ko sabay ngiti.

***

"We're back," sabi nila Wilmark three days after kong makabalik sa restaurant at malaman ang katotohanan.

"Pre, dala na— sorry, sa istorbo," sabi ni Wilmark nang buksan niya ang pinto at makita si Marcel na nakakandong sakin, hinahalikan ako sa leeg.

"Hinde ka nakaka-istorbo in fact, perfect timing," sabi ko.

"Marcel," sabi ko "tama na."

"No, isa pa," sabi niya at niyakap ako kasabay ng pag-galaw ng bewang niya.

"Nakaka-istorbo na nga kami," sabi ni Wilmark sabay sara ng pinto pero agad din iyong bumukas.

"Marcel, tama na iyan, ako naman," sabi ni Mimi at pinalobo ni Marcel ang mga pisngi.