Class Of Heroes

Chapter 043

"Hindi lang kita nakita ng dalawang araw, may mga babae na dito, and fifteen of them were underage... Rafael, gusto mo tumawag na ako ng pulis," sabi ni Ate Joanne.

"Wow, teka lang, hinay, chill, magpapaliwanag muna ako," sabi ko at pinaliwanag ang mga nangyari the night after kong mabili ang commercial office.

"Ah... okay," sabi ni Ate Joanne at nakita kong may tinago siyang notebook sa bag niya, for sure, gagawin niyang material yung nangyari sa kwento niya.

"So, ano na mangyayari sa kanila?" tanong ni Ate.

"Yung mga bata, pag-aaralin ko sa middle school sa may Japan, yung tatlong matanda, bibigyan ko na lang ng pera tapos bahala na silang maging independent, kung gusto nila, kung ayaw nila, sila yung gagawin kong manager ng lupang binili ko na magsisilbing tirahan nilang labing-walo at the same time, safe house."

"So, bumili ka ng lupa sa Japan," sabi ni Ate.

"Yup, tapos kung gusto din nila, sila yung gawin kong manager nung online accessory store," sabi ko "and speaking, may delivery ako mamaya kaya hindi ako makakasama sa paghahanap mo ate ng lupa," sabi ko.

"It's saturday and yet your still busy," sabi ni Ate na tinawanan ko lang "para saan ba yung pinapabili mong lupa?" tanong niya.

"Pagtatayuan ng bahay niyo," sabi ko na ikinagulat ni Ate, hindi niya siguro inaasahan yun.

"Alam mong lilipat kami sa America diba?" tanong ni Ate Joanne.

"Bahay bakasyunan niyo, in case na naisin niyong bumisita dito," sabi ko "ipaalaga niyo na lang kay Ate Meanne."

"Tapos ikaw din gagawa ng bahay syempre," sabi ni Ate Joanne.

"Of course, lalagyan ko yan ng underground," sabi ko at napa-ngiti na lang habang iiling-iling si Ate Joanne.

"Siya, aalis na ako," sabi ni Ate Joanne kaya inihatid ko na siya sa may pinto.

"Uhmm... yung babaeng iyon... sino?" tanong ng isang babaeng around 18 years old, at isa sa mga nailigtas namin kagabi.

"Kapatid ko," sagot ko "kaya mong magluto?" tanong ko.

"Yes," sagot niya sakin "then, magluto ka na lang ng tanghalian niyo, may aasikasuhin lang ako," sabi ko "tapos yung mga gagawin niyo, mamaya na natin pag-usapan."

"Okay," sabi niya kaya umakyat na ako at kinuha ang lahat ng address ng mga customers kong nag-file ng request, at kung ano ang mga binili nila.

"Okay," sabi ko at ginamit ang [Zero Presence] para puntahan ang mga buyer ko.

Ang first stop ay ang mga nasa pilipinas, mga nagmula sa mayayamang pamilya, kayang magtapon ng almost 30 million PHP para lang sa isang 24 carat gold necklace with a pink diamond in it, and since Cash On Delivery, hindi ako tumatanggap ng tseke, talagang cash, may mga nanakot na sisirain nila ang kumpanya, mga nagsasabing peke ang mga kwintas at pinababaan ang presyo, pero lahat sila tumiklop nang gamitan ko sila ng [Sariel] and from 30 million, naging 75 million ang perang ibinayad nila, at doon lang ako tumanggap ng tseke, bakit ganun ginawa ko? Bargain na nga ang 500 thousand US dollars para sa isang 24 carat gold with a pink diamond jewel, papababaan pa nila.

Ang sunod ko namang pinuntahan ay ang mga customer ko sa Japan, but I found out na lahat sila nakakulong, dahil nakita ang pangalan nila sa isang customer log ng isang sindikato.

Sunod naman ay nagpunta ako sa spain, portugal, france, italy, britain, germany, russia, para ibigay ang mga order nila, tapos maliban lang sa european euro, korean won, japanese yen, great britain pound, at US Dollars, lahat na ng perang ibinayad sakin ay pinapalit ko na sa philippine peso, yung iba pinapalit ko na sa GBP, ang iba sa USD, ang iba sa JPY, ang iba sa EUR, ang iba naman ay sa KRW.

Nang matapos ako sa delivery ay papalubog na ang araw, currently, nasa pinas ako, naka-upo sa sofa, kaharap ang tatlong pinakamatandang haponesa sa lahat ng nailigtas. And for some reason unknown to me, kasama ang kinse sa salas, nakikinig.

"Nais naming mangyari..." sabi ng pinakabata sa tatlo, ang age ay 18.

"Yes, anong gusto niyong mangyari?" tanong ko.

"... Sorry, wala pa akong maisip, I mean, kahapon lang, prostitute pa ako, walang pangarap sa buhay, inaantay na mamatay na lang," sabi naman ng pinakamatanda sa tatlo, ang edad ay 23.

"Of course, pero pag-isipan niyo pa rin, Nakano(23), Shirataka(20), Saegusa(18)," sabi ko sa tatlo "for the mean time, para makalabas na kayo, babalik na kayo sa Japan."

"Wait... babalik na sa Japan? Wala kami sa Japan?" tanong ni Saegusa.

"Wala, nasa pilipinas kayo, pero isipin niyo ang magiging itsura ng mga kapitbahay kung lumabas kayo ng pinto," sabi ko.

"Okay," sabi nila.

"May matitirahan na kayo doon, aayusin ko mamaya, pagtinanong kung anong construction company ang kinontrata niyo, sabihin niyo [Phantom Construction Company] the fastest contructor in the world," sabi ko habang naka-ngiti "tara na at kumain."

***

Nang maghating-gabi, agad akong nagpunta sa may Japan at ginawa na ang bahay doon.

First and foremost, gumawa ako ng bakod at pinalibutan ang pag-aari ko. Sunod kong ginawa ay ang bahay, simple lang naman iyon, isang mansion na may dalawang palapag sa ibabaw ng lupa, lima sa ilalim. Sa ground floor nakalagay ang living room, kitchen, toilet and bath; sa second floor naman ay puro kwarto na ng disi-otso. Sa B1 naman ay isang storage area, andoon din, natatago, ang pinto na papunta sa B2 kung saan isang living quarters ng miyembro ng nameless underground organization, of course the room is equipped with toilet and bath, dito din makikita ang isang silid na puno ng mga pintuan na siyang magsisilbing [Gateway] papunta sa bahay sa pinas, sa may Cafe/Bar, at sa mga iba pang gagawin kong safe house. Sa B3 naman ay balak kong gawing grand archive kung saan, lahat ng libro na nilatha sa mundo, makikita doon, or at least yun ang balak ko; sa B4 naman ay isang underground training facility, dahil sinabi ni Czarina kagabi na gusto niyang mag-excercise, going all-out, kaya ginawa ko ito; and lastly, ang B5 isang underground hot spring, just like underneath my home, it's imbued with powerful enchantments, needless to say na mixed bath din yun.

============================================================

My phone died... may the chapters saved rest in peace... don't worry, I have them in back up.